Το παρελθόν στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει αποδείξει ότι όταν κάποια κόμματα μένουν για καιρό στην εξουσία, αυτό συμβαίνει γιατί μπορούν να αλλάζουν και να προσαρμόζονται έτσι στα νέα δεδομένα και τις νέες απιτήσεις της κοινωνίας. Για να εμπιστευτούν οι πολίτες εκ νέου τον πολιτικό σχηματισμό που έχει κερδίσει στις τελευταίες εκλογικές μάχες θα πρέπει να επαναγοητευτούν από αυτόν. Δεν φτάνει μόνο η επιτυχία σε κάποιους τομείς του κυβερνητικού έργου. Αυτή την κατάσταση φαίνεται να αντιμετωπίζουν και οι Βρετανοί Εργατικοί. Μετά από την κυριαρχία Μπλαιρ, κινδυνεύουν να μείνουν εκτός εξουσίας μετά από αρκετά χρόνια, έχοντας ως αντίπαλο ένα φρέσκο και νέο πολιτικό, τον Κάμερον, ο οποίος αν μη τι άλλο σπάει τα όρια του κόμματός του και διεισδύει στους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους.
Έτσι, οι επιτυχίες του Γκόρντον Μπράουν δεν αρκούν για να δώσουν την απαιτούμενη φρεσκάδα στους Εργατικούς. Ο Μπράουν αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Κυβέρνησης Μπλαιρ, παρά τις διαφωνίες του και έχει ταυτιστεί με αυτή. Ωστόσο εξελίσσεται ως η βρετανική εκδοχή του Άκη Τσοχατζόπουλου, καλός για το κόμμα του, με ισχυρά ερείσματα εντός. Ωστόσο οι Εργατικοί χρειάζονται, ένα νέο πρόσωπο για να έχουν ελπίδες στις επόμενες εκλογές. Αυτό προφανώς υπονοούν και οι Financial Times υποστηρίζοντας ότι ο ανταγωνισμός στη διαδικασία διαδοχής του Μπλαιρ θα κάνει καλό στους Εργατικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου