Η Ελλάδα το 2010

Μία εξαιρετική έκδοση, απαραίτητη για το νέο έτος και τις προκλήσεις του, που κυκλοφορεί μαζί με τον Κόσμο του 2010 (του Economist).

http://www.forumagoraideon.gr

Αν κατάλαβα καλά......(1)

Με αφορμή και την είδηση που δημοσιεύεσαν χθες οι Financial Times και παραθέτουμε παρακάτω, κάναμε έναν απλό συλλογισμό:

Αν κατάλαβα καλά.......

.....μόλις κατάρευσε η Lehman Brothers (η οποία παρά την κατάρευση συνέχισε να δίνει bonus σε στελέχη της), και η πιστωτική κρίση πέρασε για τα καλά και στην πραγματική οικονομία, τα κράτη βάλαν πλάτη σε όλα σχεδόν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που αντιμετώπιζαν πρόβλημα ώστε να μην πτωχεύσουν και παρασύρουν την παγκόσμια οικονομία σε μία ατελείωτη κρίση. Ωστόσο όταν άρχισαν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα τα κράτη (π.χ. Ελλάδα, Ισλανδία, Ιρλανδία) εξ αιτίας της κρίσης που οφείλεται εν πολλοίς στην απληστία των μεγάλων παικτών της αγοράς, τότε oi "άπληστοι" των αγορών αυξάνουν τα spread δανεισμού των κρατών, που βαζαν πλάτη πριν, και κάνουν συστάσεις για τα δημόσια οικονομικά τους. Είναι που λέει η παροιμία στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.

Άρα όταν οι "μάγκες της αγοράς" λόγω της απληστίας τους είδαν τα δύσκολα τρέξαν στα κράτη. Όταν όμως τα κράτη άρχισαν να αντιμετωπίζουν τα δύσκολα λόγω της κρίσης που δημιουργήσαν οι "μάγκες της αγοράς", τότε αυτοί όχι μόνο δεν βάζουν πλάτη αλλά δανείζουν με πανωτόκι. Ρε τί μου θυμίζει αυτή η πρακτική;......






Η είδηση ααπό τους FT:


Collapsed Lehman pays out big bonuses

Published: December 21 2009 23:31 | Last updated: December 21 2009 23:31

Lehman Brothers, the collapsed Wall Street investment bank, is hiring bankers and paying generous bonuses in London to stop employees defecting.

Lehman’s European business is recruiting middle and back office staff to help administrators PwC wade through the millions of transactions that must be reconciled with clients and trading partners to determine what is owed or can be claimed.

A judge overseeing Lehman’s US bankruptcy in New York last week approved an extra $50m (€35m) in bonus pay-outs to some 230 derivatives traders working to unwind the dead bank’s $10bn portfolio. The pay-outs come as bankers in the US and Europe face public anger over probable multimillion-dollar bonuses at the end of this year and, in Britain and France, additional taxes on the pay-outs

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας
κ. Αντώνη Σαμαρά
Στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου

Κυρίες και κύριοι,

Ένας πολιτικός οφείλει να εμπνέει εμπιστοσύνη και προοπτική. Αυτό ισχύει πάντα...

Ιδιαίτερα σε κρίσιμες ώρες, οφείλει να δίνει κουράγιο και να εμπνέει Ελπίδα.

Όχι να πουλάει ψεύτικες ελπίδες. Να δείχνει τα διέξοδο από τα δύσκολα. Να ψάχνει ακτίνες φωτός μέσα από το σκοτάδι.

Να εξηγεί με τρόπο κατανοητό σε όλους, όχι γιατί θα χαθούμε, αλλά τρόπους για να σωθούμε!

Όχι γιατί και ποιός φταίει που αποτύχαμε. Αλλά πώς θα γυρίσουμε τα πράγματα και θα κερδίσουμε από δω και στο εξής...

Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω, απόψε...

Είναι αλήθεια ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας είναι πολύ σοβαρή.

Αυτό δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι είμαστε «ένα βήμα από τη χρεοκοπία». Άλλωστε ήδη η Κομισιόν διακήρυξε ότι είναι αδιανόητο κράτη μέλη της ευρωζώνης να χρεοκοπήσουν.

Από κεί και ύστερα, ασφαλώς δεν πρέπει να εφησυχάζουμε: Πιο συγκεκριμένα, σε περιόδους κρίσης, υπάρχουν δύο αντίθετα σφάλματα – ολέθρια σφάλματα – που πρέπει να αποφύγουμε:

Ο πανικός, και ο εφησυχασμός.

* Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή αναρωτιέστε: Υπάρχει τρόπος να ξεπεράσουμε την κρίση; Κι αν ναι, ποιός;

Πριν σας πώς τι πρέπει να κάνουμε, ας ξεκαθαρίσουμε τι δεν πρέπει να κάνουμε:

Δεν πρέπει να εξαπολύσουμε φοροεπιδρομή στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Γιατί υπάρχουν πολλοί – επιχειρήσεις και νοικοκυριά – που βρίσκονται ήδη στο όριο. Κι αν τους πιέσουμε κι άλλο, θα βρεθούν κάτω από το νερό. Και μια τέτοια πίεση δεν θα φέρει περισσότερα έσοδα, θα φέρει περισσότερα «λουκέτα» επιχειρήσεων, θα φέρει περισσότερη ανεργία, θα φέρει κρίση ρευστότητας στην αγορά, άρα απώλεια εσόδων κλπ. Τελικά μια τέτοια πίεση στην αγορά και στην κοινωνία σε συνθήκες κρίσης, θα προκαλέσει μείωση δημοσίων εσόδων και αύξηση κυκλικών δαπανών. Άρα διόγκωση των ελλειμμάτων.

Μια φοροεπιδρομή σήμερα μπορεί να διογκώσει τα ελλείμματα, όχι να τα περιορίσει…

Αυτή είναι μια πρώτη προειδοποίηση για την Κυβέρνηση. Καλό είναι αυτή την προειδοποίηση να την πάρουν πολύ σοβαρά. Όχι μόνο γιατί την εννοούμε και θα μας βρούν απέναντι. Αλλά και γιατί ο κίνδυνος που προσπαθούμε να αποτρέψουμε είναι σοβαρός. Πολύ σοβαρός...

Βεβαίως, υπάρχουν πηγές φορολογικών εσόδων από τις οποίες μπορούμε να αντλήσουμε. Όπως για παράδειγμα, η περιστολή της φοροδιαφυγής με τη μέθοδο των «τεκμηρίων κατανάλωσης». Μιλάμε για τις κραυγαλέες περιπτώσεις, όπου φορολογούμενοι που διάγουν πολυτελή διαβίωση, δηλώνουν, παρ’ όλα αυτά, εισοδήματα φτώχειας!

Εδώ πράγματι, μπορεί να υπάρξει σύλληψη φορολογητέας ύλης που διαφεύγει. Κι αυτό να είναι απολύτως ωφέλιμο για τα δημόσια έσοδα και απολύτως σύμφωνο με τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης – στην περίπτωσή μας της φορολογικής δικαιοσύνης – και της οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Θα πουν κάποιοι ότι με τέτοια μέτρα δεν θα περιορίσουν δραστικά τα ελλείμματα. Άρα πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα…

Κι έχουν δίκιο. Αυτά όλα θα τα πούμε στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό σε τρείς εβδομάδες. Δεν πρόκειται σήμερα να σας κουράσω με νούμερα και αριθμούς, με υποθέσεις εργασίας και «εναλλακτικά σενάρια», με «φορολογικές ελαστικότητες» και «αποτελέσματα υποκατάστασης», με όλες εκείνες τις τεχνικές λεπτομέρειες σύνθεσης ενός προϋπολογισμού, που συνήθως λίγοι μπορούν να τις παρακολουθήσουν κι ακόμα λιγότεροι να τις καταλάβουν...

Ωστόσο, όταν μιλάμε για Οικονομία, αναφερόμαστε «στο βασίλειο του συγκεκριμένου». Τα προβλήματα είναι συγκεκριμένα. Και οι λύσεις υπάρχουν κι είναι συγκεκριμένες κι αυτές. Ας γίνουμε λοιπόν, πιο συγκεκριμένοι:

* Σε ό,τι αφορά τον πιο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα να θυμόμαστε ένα πράγμα: Δεν είναι μόνο η διεθνή κρίση, που μας γονάτισε, όπως γονάτισε όλες τις οικονομίες. Είναι κι ένα ολόκληρο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που χρεοκόπησε. Κι αυτό πρέπει να το αλλάξουμε κατά προτεραιότητα.

Όμως δεν θα ξεπεράσουμε την δημοσιονομική κρίση για να αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης. Ακριβώς το αντίστροφο: Θα αρχίσουμε να αλλάζουμε το μοντέλο ανάπτυξης, για να ξεπεράσουμε τη δημοσιονομική κρίση και στη συνέχεια να πραγματοποιήσουμε άλματα ανάπτυξης.

Ξέρω ότι κάποιοι θα σκεφτείτε, ότι αυτά είναι, ίσως, «ωραία λόγια». Αλλά δίχως πολιτικό αντίκρισμα. Είναι «εύκολες κουβέντες», που μπορεί να τις λέει κανείς ανώδυνα και ακίνδυνα, όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση, αλλά όταν βρίσκεται στο τιμόνι, δεν σημαίνουν τίποτε και δεν οδηγούν πουθενά...

Θα προσπαθήσω να σας αποδείξω το αντίθετο:

Τι μπορεί, λοιπόν, να κάνει το κράτος, άμεσα για να μειώσει τα ελλείμματα και να απελευθερώσει το δυναμισμό της οικονομίας;

Να τα βάλει όλα στο μικροσκόπιο:

* Στο μικροσκόπιο τον ισολογισμό των επιχειρήσεων, όλων των επιχειρήσεων, αλλά κατά μείζονα λόγο των μικρομεσαίων.

* Στο μικροσκόπιο τις στρεβλώσεις των αγορών.

* Στο μικροσκόπιο τις δημόσιες δαπάνες.

Αλλά και πρέπει να από-ενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα. Που σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι πρέπει ο επιχειρηματίας, ο σωστός επιχειρηματίας, να βλέπει το κράτος ως «αρωγό» στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Όχι ως εχθρό...

* Εξηγούμαι: Να βάλουμε τον ισολογισμό της επιχείρησης στο μικροσκόπιο και να εξετάσουμε το «εξωγενές κόστος» της. Δηλαδή, εκείνο το τμήμα του κόστους, που δεν έχει σχέση με την οικονομική λειτουργία της, αλλά της το επιβάλλει το ίδιο το κράτος:

Τη φορολογία της, άμεση και έμμεση, τις εργοδοτικές εισφορές της, τις εισφορές υπέρ τρίτων, πάσης φύσεων τέλη, επιβαρύνσεις, πνευματικά δικαιώματα, κάθε λογής «χαράτσια» που πληρώνουν...

Όλες αυτά τα τμήματα του επιχειρηματικού κόστους τα καθορίζει το κράτος. Άρα μπορεί να τα ελαφρύνει το κράτος.

Όχι μόνο για να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις στη δύσκολη συγκυρία της κρίσης. Αλλά για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές μετά την κρίση. Να στηρίξουμε την ανταγωνιστικότητά τους.

Η ελληνική οικονομία έχει έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.

Δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση - τη δημοσιονομική και όχι μόνο - αν δεν αναβαθμίσει την ανταγωνιστικότητά της. Και το κράτος μπορεί να βοηθήσει την επιχείρηση να γίνει πιο ανταγωνιστική. Αυτό δεν θα αρχίσει από αύριο. Πρέπει να αρχίσει υποχρεωτικά από σήμερα. Αλλιώς δεν θα αρχίζει ποτέ...

Η στήριξη της επιχείρησης σήμερα, η βοήθεια προς την επιχείρηση να γίνει πιο ανταγωνιστική, οφείλει να είναι κυρίαρχη συνιστώσα και ύψιστη προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής.

* Το δεύτερο που πρέπει να βάλουμε στο μικροσκόπιο, είναι οι στρεβλώσεις των αγορών: Όταν ανεβαίνει το κόστος ανεβαίνουν και οι τιμές. Όμως, όταν πέφτει το κόστος, δεν υποχωρούν οι τιμές. Συνέβη με το πετρέλαιο και με τα επιτόκια, δηλαδή με τις δόσεις των δανείων, καταναλωτικών, επιχειρηματικών και στεγαστικών. Αυτό, μεταξύ πολλών άλλων, σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα στρεβλώσεων στις αγορές μας. Αλλού το πρόβλημα είναι μονοπώλια, αλλού ολιγοπωλιακές πρακτικές, αλλού καταχρήσεις «δεσπόζουσας θέσης», αλλού καρτέλ, κι αλλού εμπόδια εισόδου νέων επιχειρήσεων.

Στρεβλώσεις θεωρώ ακόμα κι εκείνες τις επιβαρύνσεις της επιχείρησης που δεν τις προκαλεί το κράτος, αλλά η απουσία του: Όπως το παρά-εμπόριο: όταν βλέπει ο καταστηματάρχης παράνομους πλανόδιους να πουλάνε έξω από τη βιτρίνα του ίδια προϊόντα με τα δικά του, ή απομιμήσεις τους, σε πολύ χαμηλότερο κόστος. Αυτό αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό που σκοτώνει το εμπόριο και την οικονομία γενικότερα.

Ή όταν μια κινητοποίηση μερικών δεκάδων ατόμων κλείνει τους δρόμους και παραλύει ένα ολόκληρο εμπορικό κέντρο. Κι αυτό δεν συμβαίνει πλέον κάποιες μέρες, συμβαίνει καθημερινά. Κι αυτό είναι στρέβλωση που σκοτώνει το εμπόριο και την οικονομία.

Όλες τις στρεβλώσεις που περιλαμβάνει η βιβλιογραφία τις έχουμε στην Ελλάδα! Και πρέπει να αρχίσουμε να τις εξαλείφουμε, γιατί μόνο έτσι θα απελευθερώσουμε το δυναμισμό της ελληνικής οικονομίας.

Γιατί εξάλειψη των στρεβλώσεων σημαίνει περισσότερος ανταγωνισμός: Δέστε, για παράδειγμα, πόσο ωφελείται το κοινό, όταν στη θέση ενός κρατικού μονοπωλίου δημιουργούνται δύο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις. Ας πούμε, δύο αεροπορικές εταιρίες, που έχουν καλύτερη εξυπηρέτηση, νεώτερα αεροσκάφη και χαμηλότερες τιμές…

Εξάλειψη των στρεβλώσεων σημαίνει καλύτερες τιμές και για τον παραγωγό και για τον καταναλωτή: Φανταστείτε τι θα σήμαινε να εξαλείψουμε τις τεράστιες διαφορές τιμών ανάμεσα στο χωράφι και το ράφι. Στην Ευρώπη αυτή η απόκλιση είναι 35-60% ενώ στην Ελλάδα φτάνει μέχρι 700%! Αν κατέβαινε σε πιο «φυσιολογικά επίπεδα», θα μπορούσε ο παραγωγός να απολαμβάνει πολύ υψηλότερο εισόδημα και ο καταναλωτής πολύ καλύτερη τιμή.

Εξάλειψη των στρεβλώσεων σημαίνει ακόμα, ότι θα μπορούν μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις να μεγαλώσουν και να ανταγωνιστούν ακόμα και στην παγκόσμια αγορά. Αναλογιστείτε: πόσες ελληνικές επιχειρήσεις είδατε να μεγαλώνουν τα τελευταία χρόνια. Και γιατί στην Ελλάδα δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε μια ΝΟΚΙΑ, όπως η Φιλανδία, μια άλλη χώρα της Ευρώπης ίδιας τάξης μεγέθους σε πληθυσμό, όπως η Ελλάδα;

Μόνο αν απελευθερώσουμε το δυναμισμό της ελληνικής οικονομίας από τις στρεβλώσεις των αγορών, θα αρχίσουμε να παράγουμε υγιή δημόσια έσοδα, τα οποία, με τη σειρά τους, θα αρχίσουν να «απορροφούν» τα ελλείμματα.

Μ’ άλλα λόγια, σε τελευταία ανάλυση, η υγιής ανάπτυξη θα μας βγάλει από τα ελλείμματα και τα χρέη. Αντίθετα, η συμπίεση της οικονομίας, η παρατεταμένη ασφυξία της αγοράς, θα μας βυθίσει σε ακόμα μεγαλύτερα ελλείμματα και ακόμα πιο δυσβάστακτα χρέη...

Βέβαια, την καταπολέμηση των στρεβλώσεων θα έπρεπε να την κάνει η μάλλον ράθυμη Επιτροπή Ανταγωνισμού. Μόνο που το θεσμικό πλαίσιο είναι προφανώς ανεπαρκές. Γιατί και εκεί δεν έγιναν πολλά. Ούτε προχθές, ούτε χθες, ούτε σήμερα…

Γιατί, τάχα, πρέπει να περιμένουμε κι άλλο για να αρχίσουμε να εξαλείφουμε τις στρεβλώσεις των αγορών; Γιατί να μην αρχίσουμε από τώρα; Είναι κάτι που θα έχει άμεσα αισθητά αποτελέσματα. Και πολύ μεγαλύτερα μακροχρόνια αποτελέσματα. Και που δεν στοιχίζει τίποτε.

Η Κυβέρνηση Καραμανλή έκανε σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές: Ενδεικτικά αναφέρω τις ΣΔΙΤ, το ασφαλιστικό, την πώληση της Ολυμπιακής, το νόμο για τις ΔΕΚΟ, τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιριών, ή την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την προστασία του Καταναλωτή.

Ασφαλώς μένουν ακόμα να γίνουν πολλά…

* Το τρίτο που πρέπει να βάλουμε στο μικροσκόπιο είναι τις δαπάνες του προϋπολογισμού: Και να τις αξιολογήσουμε με δύο κριτήρια: Τον πολλαπλασιαστή τους και την απόδοσή τους.

-- Τον πολλαπλασιαστή τους, δηλαδή τη δυνατότητά τους να υποκινούν περισσότερο οικονομικό δυναμισμό στην αγορά, άρα να παράγουν περισσότερη ενεργό ζήτηση, περισσότερη ανάπτυξη, τζίρους και άμεσα φορολογικά έσοδα.

-- Και την απόδοσή τους, δηλαδή τη δυνατότητά τους να υποκινούν αυξήσεις εισοδήματος στο μέλλον.

Δαπάνες που είτε έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή είτε έχουν υψηλές αποδόσεις, αξίζει τον κόπο να τις αυξήσουμε. Και πάντως δεν πρέπει να τις μειώσουμε. Τις υπόλοιπες, που πολύ συχνά είναι σπατάλες, οφείλουμε να τις περικόψουμε κατά προτεραιότητα.

-- Δαπάνες με υψηλό πολλαπλασιαστή είναι εκείνες που καλύπτουν ανάγκες, τις οποίες δεν μπορεί να καλύψει άλλος πέρα από το κράτος. Και εκείνες που αφορούν την εισοδηματική ενίσχυση των χαμηλών στρωμάτων, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Διότι αυτά τα στρώματα σπεύδουν και ξοδεύουν όσα εισπράττουν.

-- Δαπάνες με υψηλή απόδοση, είναι εκείνες που αφορούν επενδύσεις ειδικά σε τομείς κρίσιμους: Υποδομές, μεταφορές, Ενέργεια και Έρευνα.

Προσοχή, λοιπόν, η μείωση των δημοσίων δαπανών, πρέπει να αφορά τις σπατάλες, όχι τις δαπάνες με υψηλό πολλαπλασιαστή υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα, και υψηλές αποδόσεις. Αυτές οι τελευταίες πρέπει να αυξηθούν. Και θα δώσουν τελικά περισσότερα οφέλη σήμερα κι αύριο απ’ ότι κοστίζουν τώρα.

Ανέφερα ήδη, λοιπόν, ότι πρέπει να βάλουμε στο μικροσκόπιο:

-- το εξωγενές κόστος της επιχείρησης, για να το μειώσουμε.

-- τις στρεβλώσεις των αγορών, για να τις εξαλείψουμε.

-- τις δημόσιες δαπάνες, για να περικόψουμε όσες έχουν χαμηλά δευτερογενή αποτελέσματα, δηλαδή χαμηλό πολλαπλασιαστή και χαμηλές αποδόσεις, κι όχι να κόψουμε ότι συντηρεί και αυξάνει το δυναμισμό της ελληνικής οικονομίας.

Δεν θα πνίξουμε την αγορά για να «σώσουμε» τα δημόσια οικονομικά .

Η Λογική: «πονάει μάτι... κόβει κεφάλι» δεν είναι οικονομική στρατηγικη. Είναι λογιστική αντιμετώπιση. Και μάλιστα κακή λογιστική αντιμετώπιση…

* Μαντεύω κι ένα τελευταίο ερώτημα:

Μα πώς μπορούμε να μειώσουμε το εξωγενές κόστος των επιχειρήσεων, χωρίς να χάσουμε έσοδα;

Μήπως αυτό οδηγήσει σε μεγαλύτερα ελλείμματα;

Μήπως για να δώσουμε μεγαλύτερα «ώθηση» αύριο, παράγουμε μεγαλύτερα ελλείμματα σήμερα;

Η απάντηση στο εύλογο αυτό ερώτημα είναι η εξής:

Υπό ορισμένες ρεαλιστικές υποθέσεις, η μείωση φορολογικών συντελεστών μπορεί να παράγει μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα. Κι αυτό οφείλεται στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Η μάλλον, εξαρτάται από το αν επιτύχουμε διεύρυνση της φορολογικής βάσης...

Αν παίρνετε λίγα από πολλούς μπορείτε να μαζεύετε πολύ περισσότερα, αντί να προσπαθείτε να πάρετε πολλά από όλο και πιο λίγους...

Αντίστοιχα, η αύξηση των φορολογικών συντελεστών δεν οδηγεί κατ’ ανάγκην σε περισσότερα έσοδα, μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερα «λουκέτα», περισσότερη ανεργία, περισσότερη διαφθορά περισσότερη γκρίζα οικονομία.

Το ίδιο ισχύει και με τις εργοδοτικές εισφορές. Στην Ελλάδα έχουμε ίσως τον υψηλότερο συντελεστή συνολικού εργοδοτικού κόστους σε σχέση με τα καθαρό εισόδημα τους εργαζόμενου. Πράγμα που σημαίνει ότι τα χρήματα που στοιχίζει κάθε εργαζόμενος στον εργοδότη είναι δυσανάλογα περισσότερα απο εκείνα που εισπράττει τελικά ο εργαζόμενος.

Κι αυτό δεν ανακουφίζει τα ασφαλιστικά ταμεία. Αντίθετα αποθαρρύνει τις προσλήψεις, μεγαλώνει την ανεργία, μειώνει τελικά τα έσοδα των ταμείων. Ενώ αν μειώσουμε τους συντελεστές εργοδοτικών εισφορών, μπορεί να δείτε να προσλαμβάνονται περισσότεροι, να δηλώνονται περισσότεροι (που σήμερα απασχολούνται στη «μαύρη εργασία») και τελικώς να εισρέουν περισσότερα χρήματα στα ασφαλιστικά ταμεία.

Όλα αυτά πρέπει να τα εξετάσουμε πολύ προσεκτικά. Κυριολεκτικά να τα βάλουμε στο μικροσκόπιο...

Και να ανακαλύψουμε πολλούς αφανείς τρόπους, να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, τη δημιουργικότητα και το δαιμόνιο του Έλληνα, που θριαμβεύει παντού αλλού, και μαραζώνει μόνο στην πατρίδα του.

Άλλωστε, τη μείωση των φορολογικών και άλλων επιβαρύνσεων της επιχείρησης είμαστε υποχρεωμένοι να την κάνουμε. Διότι όλες οι γειτονικές μας χώρες ρίχνουν τους φορολογικούς συντελεστές. Εμείς πως θα προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις, αν αυξήσουμε τους φόρους μας; Γιατί να έρθει ο ξένος επενδυτής να βάλει τα λεφτά του στην Ελλάδα;

Ταυτόχρονα πρέπει να εξαντλήσουμε όλους τους τρόπους να αυξήσουμε τα έσοδα μεγιστοποιώντας το δυναμισμό της Οικονομίας και την απόδοση των περιουσιακών μας στοιχείων, όχι πιέζοντας ακόμα περισσότερο μιαν οικονομία που βρίσκεται ήδη στα όρια της ασφυξίας.

Θα βγούμε από την κρίση με ανάπτυξη όχι με συμπίεση.

Αυτή είναι η οικονομική λύση. Γιατί η Οικονομική επιστήμη προσπαθεί να μεγιστοποιήσει αποδόσεις και οφέλη.

Δεν είναι η λογιστική λύση. Γιατί ο λογιστής εξισορροπεί έσοδα κι έξοδα χωρίς να ενδιαφέρεται για το δυναμισμό, δηλαδή την οικονομική συμπεριφορά των αντιστοίχων μεγεθών.

Αυτή είναι ταυτόχρονα και η πολιτική λύση. Διότι ο πολιτικός οφείλει να λύνει τα προβλήματα του σήμερα, χωρίς να δημιουργεί χειρότερα προβλήματα αύριο.

-- Όποιος δανείζεται σήμερα αδιαφορώντας για το πώς θα ξεπληρωθεί το χρέος αύριο, ασκεί κακή πολιτική.

-- Κι όποιος πνίγει την οικονομία με δυσβάστακτους φόρους σήμερα προκειμένου να εξισορροπήσει το έλλειμμα, αδιαφορώντας αν για πολλές επιχειρήσεις και νοικοκυριά δεν θα υπάρξει αύριο, ασκεί ακόμα χειρότερη πολιτική.

Προσπάθησα όσο πιο συνοπτικά μπορούσα να πω ότι υπάρχουν διαστάσεις της οικονομικής μας πολιτικής που δεν έχουμε διερευνήσει. Προτείνω τη διερεύνησή της. Γιατί η αντιπολίτευση οφείλει να προτείνει –όχι μόνο να γενικολογεί- ή να καταγγέλλει.

Η στήριξη της ανταγωνιστικότητας της μικρομεσαίας επιχείρησης είναι μια τέτοια διάσταση. Και πολύ κρίσιμη μάλιστα. Αφού οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις δημιουργούν πάνω από το 70% των θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Η εξάλειψη των στρεβλώσεων είναι μια άλλη τέτοια διάσταση. Στην Ευρώπη δίνουν τεράστια σημασία και απόλυτη προτεραιότητα. Εδώ την έχουμε ξεχάσει...

Επίσης η εξάλειψη των στρεβλώσεων είναι πολύ κρίσιμη, αφού επιτρέπει να υπάρχει διάχυση ευκαιριών και ανάπτυξης – το λεγόμενο spill over effect – και να λειτουργήσουν οι συνέργειες ανάμεσα σε κλάδους και επιχειρήσεις. Έτσι ώστε όταν αναπτύσσεται ο ένας κλάδος να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους. Όχι η επιτυχία κάποιων να απομυζά κάθε ζωτικότητα απ’ όλους τους άλλους.

Κλείνοντας λοιπόν, επανέρχομαι στην αρχική μου παρατήρηση:

Τις πολιτικές ηγεσίες τις θέλουμε για να εμπνεύσουν Ελπίδα και Προοπτική. Όχι για να αφήνουν ανοιχτή την πόρτα του πανικού.

Ένας πολιτικός, ειδικά στις δύσκολες στιγμές, πρέπει να «φτιάχνει» την ψυχολογία της αγοράς. Γιατί η αγορά είναι πάνω απ’ όλα ψυχολογία.

Η Ελλάδα μπορεί να ανακάμψει. Και θα ανακάμψει.

-- Σας μίλησα για την ανταγωνιστικότητα παντού.

--Σας μίλησα για την επιχειρηματικότητα και την από-ενοχοποίησή της.

--Σας μίλησα για την εξάλειψη των στρεβλώσεων των αγορών.

Με άλλα λόγια σας μίλησα ως αληθινός φιλελεύθερος.

Σας μίλησα ακόμα για τα κοινωνικά προτάγματα της ανάπτυξης, για τις ευκαιρίες που πρέπει να διαχέονται παντού, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για την προστασία των ασθενέστερων εισοδημάτων και το ρυθμιστικό ρόλο του κράτους. Που πρέπει να αγρυπνά, ώστε να τηρούνται οι κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού. Και να τις αποκαθιστά όπου παραβιάζονται.

Μ’ άλλα λόγια σας μίλησα για ένα φιλελευθερισμό που ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών. Και μάλιστα για μια ευημερία που διαχέεται και αυτοτροφοδοτείται.

Γι αυτό οι φιλελεύθερες ιδέες και η πίστη στην ιδιωτική πρωτοβουλία μπορούν να έχουν κοινωνικά προτάγματα.

Αντίστοιχα, η ανάπτυξη και η κοινωνική δικαιοσύνη, η αγορά και η κοινωνία, παντρεύονται αβίαστα.

Σας μίλησα γι’ αυτό ακριβώς: για τον κοινωνικό φιλελευθερισμό!

Ένα σύστημα ιδεών που κυριαρχούν πια παντού στην Ευρώπη. Καιρός να επικρατήσουν και στην Ελλάδα.

Για να «ξεφορτωθούμε» τις χρόνιες εμμονές μας, τις ιδεολογικές ακαμψίες μας και τις οικονομικές στρεβλώσεις μας.

Ώστε να αναδείξουμε τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα και να απελευθερώσουμε το δυναμισμό του λαού μας...

Νέα Δημοκρατία version 2.0

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Metropolis Weekend στις 16 Οκτωβρίου 2009

Με τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιoτήτων για την Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας (Ν.Δ.) την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, ξεκίνησε και επισήμως η κούρσα της διαδοχής στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η απόφαση του τέως Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Ν.Δ., το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου, σηματοδότησε το τέλος μιας πορείας και την αρχή μιας νέας για τον κύριο εκφραστή της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα. Μέχρι την εκλογή του νέου αρχηγού, το κόμμα της Ν.Δ. θα περάσει μία έντονη περίοδο αντιθέσεων και ζυμώσεων. Ωστόσο, ανήκουμε σε όσους πιστεύουν ότι αυτή η δύσκολη περίοδος αποτελεί μία ευκαιρία για δημιουργικές αλλαγές στην κεντροδεξιά παράταξη. Οι προκλήσεις είναι σίγουρα μεγάλες, όπως και οι δυνατότητες επαναπροσδιορισμού του ρόλου και των προτεραιοτήτων της ελληνικής κεντροδεξιάς. Αυτό είναι το διακύβευμα αυτής της περιόδου, πέρα από τα πρόσωπα που έθεσαν υποψηφιότητα για την αρχηγία της Ν.Δ..

Το σίγουρο είναι ότι η Ν.Δ. έχει ξεκάθαρη ιδεολογία, είναι αυτή που εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Αυτό που χρειάζεται να επισημανθεί αυτή την περίοδο είναι ο καθορισμός των προτεραιοτήτων που τίθενται στο τρέχον πολιτικό τοπίο και οι συγκεκριμένοι τρόποι μεταφοράς και εφαρμογής της ιδεολογίας της παρατάξης στην καθημερινή πρακτική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, η χώρα, το έθνος. Η απάντηση όμως πρέπει να προχωρήσει και ένα βήμα παραπέρα: είναι κρίσιμο να δίνει όραμα στην παράταξη και τη χώρα για τα επόμενα χρόνια.
Ο δρόμος του προσδιορισμού των προτεραιοτήτων και των τρόπων εφαρμογής της ιδεολογικής πλατφόρμας της Ν.Δ. στα καθημερινά προβλήματα, θα πρέπει να λάβει υπ’ όψη το εσωτερικό πολιτικό τοπίο, και κυρίως τις πολιτικές της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά. Σε αυτή την αναζήτηση είναι σίγουρα χρήσιμη η εξέταση των κυβερνητικών μοντέλων Σαρκοζί, Μέρκελ, αλλά και αυτού που ευαγγελίζεται ο Κάμερον στην Αγγλία. Ο κ. Σαρκοζί στη Γαλλία, με τη γνωστή έμφασή του σε θέματα δημόσιας ασφάλειας, μιλά ξεκάθαρα για την επιστροφή στην πολιτική και δίνει έμφαση σε μία φιλική προς το κράτος οικονομία της αγοράς (state-friendly market economy). Σύμφωνα με τον Economist. «Στόχος του Προέδρου είναι να καθησυχάσει το εκλογικό σώμα ότι η κεντροδεξιά κυβέρνηση μπορεί να περιορίσει τα αρνητικά αποτελέσματα της παγκόσμιας κρίσης στη γαλλική οικονομία. Επιπλέον, στο βιβλίο του «Κατάθεση» γράφει: «ο καθένας πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι, αν αξίζει, ο δρόμος της κοινωνικής του ανόδου είναι ανοιχτός». Για την κυρία Μέρκελ, η οποία πρόσφατα κέρδισε για δεύτερη φορά τις εκλογές στη Γερμανία, παρότι όπως σημειώνει ο Economist δεν έχει ως δυνατό της σημείο την ιδεολογία, προέταξε ξεκάθαρα δύο προτεραιότητες στην πρώτη της θητεία ως καγκελάριος: την κλιματική αλλαγή και το δημογραφικό πρόβλημα, επιβεβαιώνοντας παράλληλα την έμφαση που δίνει στην κοινωνική οικονομία της αγοράς (social-market economy). Τέλος, ο κ. Κάμερον, το κόμμα του οποίου προηγείται των Εργατικών του κ. Μπράουν στις δημοσκοπήσεις με περισσότερες από 10 ποσοστιαίες μονάδες, προτάσσει τη μείωση των κρατικών δαπανών, παρά τις εσωκομματικές πιέσεις για μείωση των φόρων.
«Βλέπω μια χώρα όπου περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν με ασφάλεια και αγάπη, επειδή η οικογενειακή ζωή έρχεται πρώτα. Βλέπω μια χώρα όπου επιλέγετε τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή: το σχολείο που πηγαίνει το παιδί σας και την υγειονομική περίθαλψη που λαμβάνετε. Βλέπω μια χώρα όπου οι κοινότητες κυβερνώνται ανεξάρτητες από την Κυβέρνηση: οργανώνοντας μόνες τις τοπικές υπηρεσίες. Βλέπω μια χώρα με τους επιχειρηματίες παντού, που φέρνουν τις ιδέες τους στη ζωή μας. Βλέπω μια χώρα όπου δεν δίνει έμφαση μόνο στα χρήματα, αλλά και στην ποιότητα ζωής. Βλέπω μια χώρα όπου δεν είστε φοβισμένοι να περπατήσετε πίσω στο σπίτι σας, όπου είστε ασφαλείς γνωρίζοντας ότι το σωστό και το λάθος αποκαθίσταται στο νόμο και την τάξη. Βλέπω μια χώρα όπου τα φτωχότερα παιδιά πηγαίνουν στα καλύτερα σχολεία, όπου η γέννα δεν αποτελεί εμπόδιο.»
Ποιος είπε ότι τα οράματα στην πολιτική πέθαναν; Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την ομιλία του Ντέιβιντ Κάμερον στο πρόσφατο Συνέδριο των Συντηρητικών. Το κλείσιμο της ομιλίας του περιλαμβάνει και τις βασικές του προτεραιότητες: «Τι μπορούμε να υποσχεθούμε: Οικογένεια, κοινότητα, χώρα. Μειώνουμε το μεγάλο κράτος και κινούμε την κοινωνία μπροστά. Χτίζουμε ξανά την εμπιστοσύνη, ώστε να σηκώσουμε πάλι ψηλά τη χώρα.»
Σε αυτό το ευρωπαϊκό τοπίο, κρίσιμος παράγοντας για την ελληνική κεντροδεξιά είναι ο νέος ηγέτης της παράταξης να ακολουθήσει το κατάλληλο μίγμα πολιτικής. Ένα μίγμα πλιτικής που λαμβάνει τα μηνύματα των καιρών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προτείνει αξιόπιστες και εφαρμόσιμες λύσεις στα προβλήματα της Ελλάδας. Και κάνοντας ένα απαραίτητο βήμα παραπέρα, πρέπει να δώσει προοπτική στην παράταξη και τη χώρα. Να καθορίσει ένα νέο παραταξιακό και εθνικό στόχο. Να απαντήσει στο ερώτημα που θέλουμε να βρίσκεται η Ελλάδα σε 15-20 χρόνια από σήμερα, αλλά και το πως θα βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Για να το κατορθώσει αυτό ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. θα πρέπει να ενδυναμώσει την επαφή του κόμματος με την κοινωνία, να ενισχύσει και να μπολιάσει το ιδεολογικό οπλοστάσιο του κόμματος με τις νέες ευρωπαϊκές τάσεις και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Η Ν.Δ. πρέπει να γίνει ένας σύγχρονος, ανοιχτός οργανισμός. Ο νέος ηγέτης της οφείλει να παρουσιάσει ένα πειστικό και ελπιδοφόρο σχέδιο για την οργανωτική επανίδρυση του κόμματος και να πείσει ότι μπορεί να το εφαρμόσει. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η προσπάθεια δεν τελειώνει με την επιλογή του αρχηγού, θα λέγαμε αντίθετα ότι τότε θα ξεκινήσει. Είναι χρυσή ευκαιρία αυτή η κρίση να λειτουργήσει προς όφελος της κεντροδεξιάς παράταξης και του πολιτικού συστήματος της χώρας. Να δημιουργήσει μία νέα εποχή στις σχέσεις της κεντροδεξιάς παράταξης με την κοινωνία.

Σκόπια: Ποτέ δεν εγκαταλείψαμε τη θέση περί διπλής ονομασίας

Από τη Ναυτεμπορική

«Η "Δημοκρατία της Μακεδονίας" δεν εγκατέλειψε ποτέ τη θέση περί διπλής ονομασίας. Υπήρξαν μόνο κάποιες ερμηνείες σχετικά με τη θέση αυτή. Ανέκαθεν λέγαμε ότι συζητούμε για το θέμα της ονομασίας στο πλαίσιο του ψηφίσματος 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, από το 1993».

Τα παραπάνω δήλωσε ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόρκι Ιβάνοφ, μετά τις συναντήσεις που είχε χθες το βράδυ στη Νέα Υόρκη, με το γ.γ του ΝΑΤΟ, Άντερς Φογκ Ράσμουσεν και τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας, Γιαν Πέτερ Μπελκενέντεν, στο περιθώριο των εργασιών της της 64ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Ο κ. Ιβάνοφ πρόσθεσε ότι ένα από τα κυριότερα σημεία των συνομιλιών αυτών αφορούσε το ζήτημα της ονομασίας και οι κ.κ Ράσμουσεν και Μπελκεντένεν εξέφρασαν ενδιαφέρον για την πορεία των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την εκκρεμότητα της ονομασίας και για τη θέση της ΠΓΔΜ.

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ ανέφερε ακόμη ότι ενημέρωσε τον γγ του ΝΑΤΟ και τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας για τη συμβολή της χώρας του στην αποστολή ISAF, στο Αφγανιστάν και για τη συμφωνία της ΠΓΔΜ με την πολιτεία του Βέρμοντ των ΗΠΑ, για την επιπλέον αποστολή 70 στρατιώτων από την ΠΓΔΜ στο Αφγανιστάν, από το 2010, ώστε να εκπαιδεύσουν, μαζί με την Εθνική Φρουρά του Βέρμοντ, τις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν.

Ο κ. Ιβάνοφ θα συναντηθεί, στις 24 Σεπτεμβρίου και με τον μεσολαβητή του ΟΗΕ για το θέμα της ονομασίας, Μάθιου Νίμιτς, ενώ μία μέρα αργότερα θα μιλήσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σ.σ.: Αλήθεια τι προέκυψε και αλλάζουν στάση; Μυριστήκαν αλλαγή στάσης από την πλευρά μας, μετά τις εκλογές;

Ενώνουν τις δυνάμεις τους για το περιβάλλον Starbucks και Dell

Από τη Ναυτεμπορική

Με όπλο το διαδίκτυο επιχειρεί να σώσει τα τροπικά δάση μια ομάδα ακτιβιστών για το περιβάλλον, η οποία έχει καταφέρει να στρατολογήσει μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Starbucks Corp και η Dell Inc.

Σήμερα πρόκειται να ανακοινωθεί από τους ακτιβιστές η σύσταση του «Team Earth», ενός κοινωνικού δικτύου το οποίο θα απαρτίζεται από επιχειρήσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, φοιτητές και πολιτικούς που ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στην αποψίλωση των τροπικών δασών.

Η λειτουργία του Team Earth θα ξεκινήσει το Νοέμβριο, ωστόσο, οι διοργανωτές του σπεύδουν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία της διεθνούς συνόδου των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη ώστε οι προσπάθειά τους να λάβει τις μεγαλύτερες δυνατές διαστάσεις.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Starbucks, Χάουαρντ Σκαλτς δήλωσε ότι ο λόγος για τον οποίο αποφάσισε να εισχωρήσει στην ομάδα Conservation International είναι η πεποίθησή του ότι οι «αποκλίνουσες προσπάθειες διαφόρων φορέων –ΜΚΟ, εταιρειών, πολιτικών και ατόμων– να αντιδράσουν θα ήταν πιο αποτελεσματικές εάν βρίσκονταν κάτω από την ίδια ομπρέλα.

«Ήρθε η στιγμή να αναλάβουν δράση οι παγκόσμιοι ηγέτες. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε να μην κάνουν τίποτα οι εκπρόσωποί μας, και για το λόγο αυτό θέλουμε να κινητοποιήσουμε το κοινό», επισήμανε ο Πίτερ Σέλιγκμαν, διευθύνων σύμβουλος της Conservation International που έχει αναλάβει τη διεύρυνση της προσπάθειας.

The 2009 TIME 100

Η άλλη Ελλάδα....

Nicholas Christakis

By Dan Ariely

Social scientists used to have a straightforward, if tongue-in-cheek, answer to the question of how to become happy: Surround yourself with people who are uglier, poorer and shorter than you are — and who are unhappily married and have annoying kids. You will compare yourself with these people, and the contrast will cheer you up.

Nicholas Christakis, 47, a physician and sociologist at Harvard University, challenges this idea. Using data from a study that tracked about 5,000 people over 20 years, he suggests that happiness, like the flu, can spread from person to person. When people who are close to us, both in terms of social ties (friends or relatives) and physical proximity, become happier, we do too. For example, when a person who lives within a mile of a good friend becomes happier, the probability that this person's good friend will also become happier increases 15%. More surprising is that the effect can transcend direct links and reach a third degree of separation: when a friend of a friend becomes happier, we become happier, even when we don't know that third person directly.

This means that surrounding ourselves with happier people will make us happier, make the people close to us happier — and make the people close to them happier. But social networks don't transmit only the good things in life.

Christakis found that smoking and obesity can be socially infectious too. If his thesis proves out, then the saying that you can judge a person by his or her friends might carry more weight than we thought.

Ariely is the James B. Duke professor of behavioral science at Duke University and the author of the best seller Predictably Irrational

Fast Fact: Smokers have been pushed from the center of their social webs, Christakis found

Τι μέλλον έχει η ανάπτυξη;

Spence Michael

Επίτιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Stanford, κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας 2001 και Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής Μεγέθυνσης και Ανάπτυξης


Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, την ώρα που η παγκόσμια οικονομία φαίνεται να ξεπερνά την πιο δύσκολη δοκιμασία της εδώ και ένα σχεδόν αιώνα; Μια σύντομη απάντηση είναι «μια νέα ομαλότητα» με κύρια χαρακτηριστικά τη βραδύτερη ανάπτυξη, ένα απαλλαγμένο από κινδύνους και περισσότερο σταθερό χρηματοοικονομικό σύστημα, καθώς και πρόσθετες προκλήσεις (ενέργεια, κλίμα και δημογραφική ανισότητα, για να αναφέρουμε μερικές), με διαφορετικούς χρονικούς ορίζοντες υλοποίησης, οι οποίοι θα δοκιμάσουν τη συλλογική ικανότητα μας να βελτιώσουμε τη διαχείριση και την εποπτεία της παγκόσμιας οικονομίας. Βραδύτερη ανάπτυξη είναι η καλύτερη πρόβλεψη σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Φαίνεται πολύ πιθανή, δίχως όμως να μπορεί κάποιος να είναι βέβαιος για αυτό. Η χρηματοοικονομική κρίση, που έλαβε γρήγορα παγκόσμιες διαστάσεις, προήλθε όχι τόσο από την αδυναμία αντίδρασης στην αυξανόμενη αστάθεια, στον κίνδυνο και στις οικονομικές ανισότητες, όσο από τη γενικευμένη προ της κρίσης αδυναμία πρόγνωσης του αυξανόμενου συστηματικού κινδύνου. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά θα καθορίσουν τις απαντήσεις και τα αποτελέσματα τα επόμενα χρόνια. Υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις. Οι χώρες με υψηλό ρυθμό ανάπτυξης (Κίνα και Ινδία) είναι μεγάλες και γίνονται μεγαλύτερες συγκρινόμενες με τις υπόλοιπες. Αυτό και μόνο θα ενισχύσει την παγκόσμια ανάπτυξη σε σύγκριση με τον κόσμο όπου οι βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες και ειδικότερα οι ΗΠΑ ήταν οι ατμομηχανές της ανάπτυξης. Η πρόσφατη κρίση χαρακτηρίστηκε «ύφεση των ισολογισμών» με παγκόσμιες συνέπειες και τρομακτικές καταστροφικές διαστάσεις, επειδή είχε τις «ρίζες» της στους ισολογισμούς του τομέα χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και στέγης. Η ακραία καταστροφή των ισολογισμών ήταν αυτό που την έκανε μοναδική. Στο μέλλον, οι κεντρικές τράπεζες και οι ρυθμιστικές αρχές δεν θα μπορούν να επικεντρώνονται μόνο σε (αγαθά και υπηρεσίες) πληθωρισμό, ανάπτυξη και απασχόληση αφήνοντας ακάλυπτη την περιοχή των ισολογισμών. Σε κάποιο σημείο του συστήματος, θα πρέπει να προσδιορίζεται και να λαμβάνεται ιδιαίτερα σοβαρά η ευθύνη για τη σταθερότητα και τη διατήρηση της αξίας ενεργητικού, μόχλευσης και ισολογισμών. >>

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης από την «άλλη Ελλάδα»

Από την Καθημερινή

Του Hλια Mαγκλινη

«Καλωσόρισες. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σε γνωρίζω. Γιατί έχω μια αισιοδοξία γι’ αυτόν τον τόπο, για την Ελλάδα. Λέω “η άλλη Ελλάδα είναι πολύ δυνατή”». Με αυτά τα λόγια υποδέχτηκε χθες, στο προεδρικό μέγαρο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας τον 28χρονο καθηγητή πληροφορικής του ΜΙΤ Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, ο οποίος συνοδευόταν από τον καθηγητή του στο Μπέρκλεϊ Χρήστο Παπαδημητρίου.

Η διδακτορική διατριβή του Δασκαλάκη απέσπασε το πρώτο βραβείο από την διεθνή Ενωση Επιστημόνων Πληροφορικής. Ο 28χρονος επιστήμονας στη διατριβή του έλυσε τον γρίφο του νομπελίστα μαθηματικού Τζον Νας, στο πεδίο της θεωρίας παιγνίων. Δεν είναι τυχαίο: ο Δασκαλάκης αποφοίτησε με άριστα από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με τον Χρ. Παπαδημητρίου και τώρα στο ΜΙΤ. >>

Απολογισμός εγκαινίων Νέου Μουσείου Ακρόπολης

Δελτίο Τύπου Υπουργού Πολιτισμού.

" Φίλες και Φίλοι,
Κυρίες και κύριοι,

Ακριβώς έναν μήνα πριν από τα επίσημα εγκαίνια στις 20 Μαΐου, σας είχα καλέσει για να σας ενημερώσω για τη φιλοσοφία μας ενόψει της λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.

Και είχα από τότε δηλώσει, ότι τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης δεν τα αντιλαμβάνομαι ως εγκαίνια πυροτεχνημάτων ούτε ως μια εκδήλωση εφήμερη. Γιατί το νέο Μουσείο της Ακρόπολης εκπροσωπεί την πεμπτουσία του κλασικού μας πολιτισμού και επομένως το ύφος των εγκαινίων θα έπρεπε να προκύπτει από τα ίδια τα εκθέματά του.

Αυτόν τον στόχο τον πετύχαμε. Χιλιάδες δημοσιεύματα, ρεπορτάζ και αναφορές στα ηλεκτρονικά ξένα Μέσα, απευθείας μετάδοση της τελετής εγκαινίων σε ολόκληρο τον κόσμο (μέσω του Euronews), εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου απόλαυσαν την Ελλάδα, τον πολιτισμό της και το νέο μας μουσείο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Γίναμε πρωτοσέλιδο επαίνων για τη λιτή, αλλά ταυτόχρονα συμβολική και εντυπωσιακή τελετή των εγκαινίων αλλά και πρωτοσέλιδο για το αίτημα κάθε Έλληνα για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα, που πλέον μετεξελίσσεται σε παγκόσμια πίεση προς το Βρετανικό Μουσείο και τη Βρετανική Κυβέρνηση.



Ενδεικτικά αναφέρω:

-(δημοσκόπηση guardian 95% υπέρ επιστροφής)
– απόφαση 122 Αμερικανικού Κογκρέσου για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα (Βουλευτές Donald Payne – Gus Bilirakis)
-άρθρο Σέρβου ΥΠΠΟ, Νεμπόισα Μπράντιτς, «με τίτλο όταν οι Θεοί βάδιζαν στη γη» όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι στο νέο μουσείο εκπληρώθηκαν οι προϋποθέσεις για την επανένωση του διασκορπισμένου και διαιρεμένου πολιτιστικού θησαυρού σε έναν ενιαίο και μοναδικό χώρο.
– Οι Αυστραλοί πρώην πρωθυπουργοί Gough Whitlam και Malcolm Fraser, στο πλαίσιο της οργάνωσης «Αυστραλοί υπέρ της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα» όπου δηλώνουν ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης δίνει στο Βρετανικό Μουσείο την ευκαιρία να διορθώσει ένα από τα μεγάλα σφάλματα της Ιστορίας.
Επίσης ο Αυστραλός αρχηγός των Πρασίνων Bob Brown μαζί με τον αρχηγό του Εθνικού Κόμματος γερουσιαστής Barnabi εισηγήθηκαν στον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας να πιέσει τη βρετανική κυβέρνηση να επιστρέψει τα γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Εισήγηση που υπερψηφίστηκε.
– κυβέρνηση Σκωτίας (τόπος καταγωγής Έλγιν) Mike Russell, Υπουργός Πολιτισμού της Κυβέρνησης του SNP, του μεγαλύτερου κόμματος της Σκωτίας, όπου δηλώνει ότι είναι προ πολλού θιασώτης της επιστροφής των Γλυπτών στην Ελλάδα
-αλλά κυρίως επισκέπτες του Μουσείου ....."

Eight Reasons: Why the Parthenon Sculptures must be returned to Greece

http://www.americanchronicle.com/articles/view/92096

Η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Στην προεκλογική εκστρατεία του ο G.W. Bush ο νεότερος χρησιμοποιούσε ρητορική η οποία τόνιζε το ενδιαφέρον της επικείμενης διακυβέρνησής του σε θέματα εσωτερικής πολιτικής και ασφάλειας. Ωστόσο, σε κάποιους δεν άρεσε αυτό και ένα χρόνο μετά αναγκάστηκε να ασχοληθεί με τα εξωτερικά θέματα, εξαιτίας ενός θλιβερού γεγονότος, και τον αγώνα κατά του άξονα του κακού.

Ο Barack Obama και προεκλογικά, αλλά και στις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής του υπερτόνισε την επιθυμία του να κινηθεί στους άξονες αυτού που γενικά ονομάζεται ήπια ισχύς, έδωσε έναν διαφορετικό- συναινετικό λόγο κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αίγυπτο και ανάγκασε ακόμα και τον πρόεδρο του Ιράν να σαστίσει με αυτά που έλεγε. Μόνο οι στενοί συνοδοιπόροι του Obama Bin Laden τον κατηγόρησαν για υστεροβουλία.

Τα τελευταία γεγονότα στο Ιράν, τα οποία σίγουρα δεν είναι καθόλου τυχαία, αναγκάζουν και τον Obama και τον Ahmadinejad να κινηθούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Οι νομικοί λένε ότι όταν αξιολογείς ένα έγκλημα θα πρέπει να εξετάσεις ποιος ωφελήθηκε από την τέλεσή του. Και ο νοών νοείτο.

Ημερίδα "Κλιματική Αλλαγή και Ανθρώπινη Ασφάλεια"

www.ekem.gr

Οι Μεγαλύτεροι Έλληνες όλων των εποχών*

http://greatgreeks.skai.gr/

Ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα η σχετική ψηφοφορία που διοργάνωσε ο Σκάι, μια πραγματικά μεγάλη παραγωγή, που κάλυψε ένα μεγάλο κενό και στην τηλεόραση αλλά και στις εκδόσεις στη χώρα μας. Δεν είναι πολύ εύκολο να βρεις στα ελληνικά (στα αγγλικά είναι πολύ πιο εύκολο) βιογραφίες μεγάλων Ελλήνων όπως ο Περικλής, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης κα

Ο * αστερίσκος στον τίτλο αφορά στο γεγονός ότι αυτοί που τελικά ψηφίσθηκαν είναι οι μεγαλύτεροι Έλληνες όλων των εποχών, σύμφωνα όμως με τους Έλληνες του 2009, και αυτό θα πρέπει να το υπογραμμίζουμε.

Η τελική τριάδα λοιπόν είναι σύμφωνη με τα σημερινά δεδομένα και απόψεις:

1ος ο Μέγας Αλέξανδρος, ο ηγέτης που συμπυκνώνει το μεγαλείο: διοικητικό, φιλοσοφικό, πολεμικό, οργανωτικό της Αρχαίας Ελλάδας, κληρονόμος και κληροδότης μιας σπουδαίας παγκόσμιας κληρονομιάς, δάσκαλος για ανθρώπους όλων των επαγγελμάτων και όλων των εθνών της γης.

2ος ο Γιατρός Παπανικολάου, εκπρόσωπος της σύγχρονης ελληνικής επιστημονικής κοινότητας που διαπρέπει διεθνώς. Και είναι πολλοί αυτοί.

3ος ο "Γέρος του Μωριά" ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο χαρακτηριστικότερος ίσως εκπρόσωπος της γενιάς της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.

Θεωρούμε ότι το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας είναι δίκαιο και αντιπροσωπευτικό της χρονικής "στιγμής".

Ημερίδα για την Καινοτομία και την Ανταγωνιστικότητα

Σχετικά Δελτία Τύπου από:


Υπουργείο Ανάπτυξης

Ειδική Γραμματεία για την Ανταγωνιστικότητα

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Κέρδος on-line

Capital.gr

Energia.gr

Η δημιουργίκη σκέψη στον αγώνα ενάντια των τροχαίων ατυχημάτων

Η αξιοπιστία της πληροφορίας ελέγχεται δεδομένου ότι το λάβαμε με e-mail.......

Στη Λετονία, μια δημιουργική, τολμηρή αλλά και αρκετά αμφιλεγόμενη
διαφημιστική εκστρατεία κατάφερε, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, να πετύχει
αυτό που όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει, αλλά και όλοι ξέρουν πόσο
δύσκολο είναι: Να αλλάξουμε νοοτροπία. Ή, πιο ωμά ακόμα: Νά αλλάξουμε
μυαλά!

Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ εταιρεία Mooz!, έπεισε με την δική της τολμηρή προσέγγιση
στο θέμα των τροχαίων, την κυβέρνηση, να της αναθέσει τη συγκεκριμένη
καμπάνια.

Βασικός «στόχος», ήταν οι οδηγοί, κυρίως άνδρες, ηλικίας 20-35
ετών, που ανήκουν, σύμφωνα με έρευνες, στην ομάδα «άμεσου κινδύνου», με
τις υπερβολικές ταχύτητες που αναπτύσσουν, την επιθετική συμπεριφορά που
αναπτύσσουν στο οδήγημα, και την αλαζονεία που έχουν για τις ικανότητές
τους, αφού τα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία προκαλούνται με ευθύνη
ανθρώπων που πίστευαν ότι είναι οι καλύτεροι οδηγοί στον κόσμο,
εννοώντας με αυτό, ότι ήταν ... περίπου Σουμάχερ.

Η ΔΙΑΦHΜIΣΗ που βγήκε τελικά, και που προκάλεσε αρκετές συζητήσεις, δεν
ήταν από αυτές τις «διδασκαλικού τύπου», όπου πάντα κάποιος σου κουνάει
επιδεικτικά το δάχτυλο και σου λέει «μή τρέχεις». Η Mooz!, εκτός από την
υπερβολική ταχύτητα, επικέντρωσε την προσοχή της και σε ένα άλλο θέμα:
την σοβαρή έλλειψη οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Και τι έκανε, λοιπόν;
Αντί κάποιου ενημερωτικού εντύπου, δημιουργήθηκε ένα Πιστοποιητικό
Δωρεάς Οργάνων το οποίο λάμβαναν οι οδηγοί κατευθείαν από την αστυνομία.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, όσοι υπερέβαιναν το όριο ταχύτητας (και κανονικά θα έπρεπε
να λάβουν κλήση), αναγκάζονταν από την αστυνομία να υπογράψουν το
πιστοποιητικό με το οποίο δήλωναν διατεθειμένοι να γίνουν δωρητές
οργάνων! Το αποτέλεσμα ήταν ο αριθμός των θυμάτων από τροχαία, μέσα σε
έναν χρόνο, να μειωθεί κατά 29%, και ταυτόχρονα να σημειωθεί και
σημαντική αύξηση, κατά 39% στην, έστω και δι' αυτού του τρόπου, δωρεά
οργάνων. Μπορεί, λοιπόν, οι οδηγοί να μην θυμόνταν ένα οποιοδήποτε
διαφημιστικό, όμως δεν θα μπορούσαν να ξεχάσουν ποτέ την ημέρα που,
άθελά τους, έγιναν δωρητές οργάνων...



Το Συμβόλαιο

Η ΗΜΕΡΑ εκείνη, είναι όταν, έπειτα από κάποια σοβαρή παράβασή τους,
υποχρεούνται να υπογράψουν το παρακάτω Πιστοποιητικό Δωρητή Οργάνων:

«Υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να βρίσκονται στη θέση
μου, και εάν βρίσκονταν, δεν θα έπαιζαν ποτέ με τη ζωή τους.

Εγώ ο/η , ____ _________________, εφόσον έχω την τάση να υπερβαίνω το
όριο ταχύτητας στο δρόμο και/ή να οδηγώ επιθετικά, με το παρόν δηλώνω
ότι η ζωή μου δεν είναι πρώτης προτεραιότητας για μένα και ευχαρίστως θα
την αποχωριζόμουν.

Έχοντας σώας τας φρένας, κατανοώ ότι αργά ή γρήγορα
θα εμπλακώ σε ατύχημα και αφού αυτό συμβεί, αφήνω την καρδιά μου, τα
νεφρά μου και όποια άλλα όργανα του σώματός μου δεν καταστραφούν από το
ατύχημα, σε εκείνους που τα χρειάζονται πραγματικά.

Επίσης, ζητώ εκ των προτέρων να με συγχωρέσουν οι άνθρωποι και τα
αγαπημένα πρόσωπα εκείνων για τους οποίους θα είμαι εγώ υπεύθυνος για το
θάνατο ή την αναπηρία τους, εξαιτίας ατυχήματος

__, _______, 200_

Υπογραφή΄

Συν Αθηνά

Άρθρο στο περιοδικό «The Economist» των ειδικών εκδόσεων της εφημερίδας «Η Καθημερινή», στις 30/4/2009

H επιχειρηματικότητα έχει συνδεθεί ιστορικά με διαφορετικές έννοιες, τόσο θετικές όσο και αρνητικές. Άλλοι την έχουν θεοποιήσει και άλλοι την έχουν δαιμονοποιήσει. Στο σχετικό αφιέρωμα του Economist για την επιχειρηματικότητα που βρίσκεται στην καρδιά του παρόντος τεύχους, γίνεται σύνδεση της γνωστής ιστορίας του Βασιλιά της Φρυγίας Μίδα και της νέας παγκόσμιας τάσης της επιχειρηματικότητας με πρότυπο την επιτυχία της Silicon Valley.
Η ιστορία του Μίδα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα σίγουρης «επιτυχίας», το οποίο εμπεριέχει και τα κλασικά αρχαιοελληνικά διδακτικά διλήμματα. Δηλαδή αξίζει πραγματικά κάποιος, όπως αναφέρει η γνωστή ιστορία για τον βασιλιά Μίδα της Φρυγίας, ό,τι αγγίζει να γίνεται χρυσός; Στην αυθόρμητη απάντηση «ασφαλώς ναι», υπάρχουν και αντιρρήσεις που προκύπτουν από τις δυσκολίες που προκαλεί αυτή η ιδιότητα στην καθημερινή ζωή. Ως γνωστόν, ο Μίδας ζήτησε από το Διόνυσο ό,τι αγγίζει να μετατρέπεται σε χρυσάφι. Ικανοποιημένος αρχικά από αυτή του την ικανότητα κατάλαβε στη συνέχεια ότι ακόμα και το φαγητό που έτρωγε, γινόταν χρυσάφι, και παρακάλεσε το Διόνυσο να τον απαλλάξει από αυτή την ιδιότητα.
Αντίστοιχα προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσουν και οι χώρες που έχουν προσβληθεί από τη «σιλικονίτιδα» - όπως την αναφέρει στο αφιέρωμά του ο Economist- η οποία έχει εμφανιστεί παγκοσμίως σε αρκετές περιοχές που προσπαθούν να μιμηθούν το παράδειγμα της Silicon Valley.
Άραγε μπορεί να επαναληφθεί το επιτυχημένο αυτό επιχειρηματικό πρότυπο σε κάποια άλλη πόλη ή περιοχή του κόσμου, προσφέροντας ανάπτυξη και θέσεις εργασίας;
Μπορεί κάποια χώρα να δημιουργήσει τις συνθήκες που υπήρχαν εκεί, στην πολιτεία της California, και να προκύψει ένα νέο πετυχημένο παράδειγμα ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας προς όφελος της έρευνας, της επιστήμης, της οικονομίας, της απασχόλησης;
Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά σε κάθε εγχείρημα, η επόμενη ερώτηση που προβάλει είναι αν θα μπορούσαν να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να υποστηρίξουν την επιτυχία της νέας Silicon Valley. Θα μπορούσαν, δηλαδή, οι ιδρυτές της Google Σεργκέι Μπριν και Λάρι Πέιτζ, ακόμη και αν υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις σε κάποια άλλη χώρα, να αναπτύξουν από το μηδέν μία επιχείρηση η οποία θα γινόταν τόσο επιτυχημένη, τόσο σύντομα; Θα μπορούσε ο Μπιλ Γκέιτς ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που δημιουργούσαμε εδώ στη χώρα μας όλες τις συνθήκες που υπάρχουν στις ΗΠΑ, να δημιουργήσει από το γκαράζ του σπιτιού του τη Microsoft; Η απάντηση σίγουρα δεν είναι εύκολη. Ωστόσο, θα πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά του σχεδιασμού των πολιτικών για την προώθηση της επιχειρηματικότητας σε κάθε χώρα.
Τι είναι λοιπόν αυτό που ενισχύει την επιχειρηματικότητα, που την ευνοεί, που την κάνει να ευδοκιμήσει; Οι συνθήκες ή οι άνθρωποι;Κατ’ επέκταση, τι είναι αυτό που κάνει τον επιτυχημένο επιχειρηματία; Είναι κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του, τα οποία θα αναπτύσσονταν και θα αξιοπιούνταν, όπου και αν ζούσε αυτός ή είναι το γόνιμο επιχειρηματικό περιβάλλον που τα αναδεικνύει; Διδάσκεται, λοιπόν, η επιχειρηματικότητα ή είναι μια εκ γενετής ιδιότητα; Για ακόμα μια φορά καταλήγουμε στην «προπατορική» ερώτηση: Είναι θέμα DNA ή συνθηκών; Ή μήπως απαιτείται και συμβάλει η παρουσία και των δύο, όπως υποστηρίζει η επιστήμη της επιγενετικής; Σύμφωνα με αυτή, η άποψη πως η αλληλουχία του DNA καθορίζει επακριβώς την προδιάθεσή μας για την εκδήλωση των συμπτωμάτων κάποιας νόσου είναι υπερβολική. Για παράδειγμα, τα ομοζυγωτικά αδέλφια, παρ’ όλο που έχουν το ίδιο DNA, διατρέχουν διαφορετικούς οργανικούς κινδύνους και προσβάλλονται από διαφορετικές ασθένειες. Η επιγενετική λοιπόν ερευνά ακρίβως αυτό το παράδοξο: τη δυνατότητα μεταβολής της δράσης του DNA, σε αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, χωρίς να αλλάζει η αλληλουχία του.
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, θα λέγαμε ότι η επιχειρηματικότητα θέλει και αυτή την αντίστοιχη «επιγενετική εξήγηση». Δηλαδή, για να ευδοκιμήσει η επιχειρηματικότητα είναι απαραίτητα και τα κατάλληλα στοιχεία μιας προσωπικότητας, αλλά και χρειάζεται το αντίστοιχο περιβάλλον, οι κατάλληλες συνθήκες. Συνεπώς, για να ανθήσει η επιχειρηματικότητα, η συμβουλή φαίνεται να είναι: «συν Αθηνά και χείρα κίνει».

Οι πέντε πιο γνωστές θεωρίες συνωμοσίας

Από www.kathimerini.gr

Η εκδήλωση της γρίπης των χοίρων έφερε για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο τις θεωρίες συνωμοσίας.

Από την αποστολή του Απόλλων 11 στο φεγγάρι, μέχρι τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, σχεδόν κάθε μεγάλο γεγονός τα τελευταία 200 χρόνια, έχει υπάρξει θέμα αμφισβήτησης και δημιουργίας μιας εναλλακτικής θεωρίας, που ερμηνεύει τα γεγονότα ως αποτέλεσμα ενός μυστικού σχεδίου, μιας συνήθως σκιώδους παγκόσμιας κυβέρνησης. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι θεωρίες αυτές αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό, κυρίως γιατί έρχονται σε αντίθεση με τη διαδεδομένη ιστορική σειρά γεγονότων, παρά τα όποια «αδιάσειστα» επιχειρήματα παραθέτουν οι υποστηρικτές τους.

Ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα… στο στούντιο

Οι αστροναύτες δεν προσγειώθηκαν ποτέ στη Σελήνη. Για την ακρίβεια, δεν απογειώθηκαν καν από τη Γη. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το πλήρωμα της αποστολής Απόλλων δεν έφτασε ποτέ στη Σελήνη, ενώ οι φωτογραφίες από το διάσημο ταξίδι είναι αποτέλεσμα στούντιο, με πιθανή υποστήριξη από τη CIA. Τα περισσότερα επιχειρήματα στηρίζονται στις φωτογραφίες, όπου τοπία φαίνονται πανομοιότυπα ενώ θεωρητικά απέχουν πολλά μίλια μεταξύ τους. Επιπλέον, δεν φαίνεται σε καμία φωτογραφία κρατήρας προσεδάφισης, ενώ η σημαία που τοποθέτησαν οι Αμερικανοί αστροναύτες φαίνεται να κυματίζει, παρά το ότι στη Σελήνη δεν πνέουν άνεμοι. Αξίζει να αναφερθεί, ότι σε δημοσκόπηση του 1970 στις ΗΠΑ, το ένα τρίτο των ερωτηθέντων θεωρούσε ότι «κάτι δεν πάει καλά» με την ιστορία της αποστολής στη Σελήνη.

Εξωγήινοι με μορφή ερπετών διοικούν τον πλανήτη

Η Κριστίν Φιτζέραλντ, έμπιστη της πριγκήπισσας Νταϊάνα, ισχυρίζεται ότι η πρώην γυναίκα του Καρόλου της είχε εκμυστηρευθεί ότι ολόκληρη η βασιλική οικογένεια ήταν εξωγήινοι με τη μορφή ερπετών, ενώ μπορούσαν να αλλάζουν μορφή. Ένας πρώην ρεπόρτερ του BBC και γνωστός συνωμοσιολόγος, ο Ντέιβιντ Άικ, υποστηρίζει ότι η ανθρωπότητα ελέγχεται από τους συγκεκριμένους εξωγήινους, οι οποίοι πρέπει να καταναλώνουν ανθρώπινο αίμα προκειμένου να διατηρούν την ανθρώπινη μορφή τους.

Τα «στοιχεία» της θεωρίας βασίζονται σε πλάκες των Σουμέριων που αναφέρονται στους «Ανουνάκι», που σημαίνει «αυτοί που κατέβηκαν στη Γη από τον ουρανό» και διάφορα άλλα στοιχεία που φτάνουν μέχρι τη γενεαλογική σύνδεση της οικογένειας Μπους με τον Οίκο των Ουίνδσορ.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρίσκεται πίσω από την 11η Σεπτεμβρίου

Ή οι Εβραίοι. Ή Εβραίοι μέσα στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δημοφιλή θεωρία, με πολλές παραλλαγές. Μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τη θεωρία, αφορούν τον τρόπο κατάρρευσης των Δίδυμων Πύργων, ο οποίος παραπέμπει, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, σε ελεγχόμενη κατεδάφιση με εκρηκτικά. Επιπλέον, οι φωτογραφίες του αεροπλάνου που προσέκρουσε στο αμερικανικό Πεντάγωνο, φαίνονται επεξεργασμένες, με απουσία καθισμάτων επιβατών, αποσκευών, ή πτωμάτων γύρω από τα συντρίμμια του σκάφους. Τέλος, το γεγονός ότι κανένα στρατιωτικό αεροπλάνο δεν απογειώθηκε από την κοντινή βάση Έντουαρντς για να αναχαιτίσει την πτήση 77, παρά το ότι για 40 ολόκληρα λεπτά βρισκόταν εκτός πορείας, ενισχύει την άποψη των υποστηρικτών της θεωρίας.

Η αλήθεια είναι εκεί, στην Περιοχή 51

Μια σειρά γεγονότων με αποκορύφωμα την πτώση αντικειμένου σε ερημική περιοχή των ΗΠΑ, συνθέτουν τη διάσημη θεωρία συνωμοσίας γύρω από την Περιοχή 51. Σύμφωνα με αυτή, το αντικείμενο που προσέκρουσε στο έδαφος είναι ιπτάμενος δίσκος, οι επιβαίνοντες του οποίου διασώθηκαν από τις αρχές. Σωρεία φωτογραφιών που απεικονίζουν τη νεκροψία των εξωγήινων είναι ένα μόνο από τα δεκάδες «αδιάσειστα στοιχεία» που υποστηρίζουν τη θεωρία. Η επίσημη ερμηνεία της κυβέρνησης των ΗΠΑ αναφέρει ότι πρόκειται για πτώση μετεωρολογικού μπαλονιού. Η Περιοχή 51 θεωρείται μάλιστα ως σημείο συνάντησης ανθρώπων και εξωγήινων όπου αναπτύσσονται, μεταξύ άλλων, μυστικά όπλα και άλλα προγράμματα που αφορούν μια σκιώδη παγκόσμια κυβέρνηση.

Η γραμματοσειρά Wingdings των Windows

Πρόκειται για μια από τις δεκάδες διαθέσιμες γραμματοσειρές για τις εφαρμογές του λειτουργικού συστήματος της Microsoft, η οποία μάλιστα έρχεται προεγκατεστημένη με τα Windows, ήδη από την έκδοση 3.11. Οποιοσδήποτε πληκτρολογήσει τα λατινικά γράμματα NYC, τη συντομογραφία δηλαδή για την πόλη της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ, θα δει στην οθόνη να εμφανίζονται διαδοχικά μία νεκροκεφαλή, το εβραϊκό άστρο και ένα χέρι με τον αντίχειρα προς τα επάνω. Αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί ως μήνυμα έγκρισης της δολοφονίας Εβραίων, ειδικά εκείνων που ζουν στη συγκεκριμένη πόλη.

Η Microsoft αρνήθηκε κατηγορηματικά οποιαδήποτε τέτοια εκδοχή, υποστηρίζοντας ότι η τελική σχέση γραμμάτων-συμβόλων ήταν εντελώς τυχαία. Υπάρχουν κι άλλοι συνδυασμοί πλήκτρων που φαίνεται να έχουν κάποια σημασία για τους θεωρητικούς των συνωμοσιών, τα αποτελέσματα τους φαίνεται να είναι εντελώς συμπτωματικά.

«Σύμμαχοι» οι καπνιστές στα νέα μέτρα

Από www.kathimerini.gr


Χαρακτηρίζουν θετική την απαγόρευση που θα ισχύσει από την 1η Ιουλίου

Της Πεννυς Mπουλουτζα

«Την 1η Ιουλίου 2009 η Ελλάδα σβήνει το τσιγάρο». Με αυτό το σύνθημα το υπουργείο Υγείας ξεκινά την εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών ενόψει της εφαρμογής του νόμου για την απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους κλειστούς χώρους. Σύμμαχος της προσπάθειας αυτής είναι και οι Ελληνες καπνιστές, το 62% των οποίων χαρακτηρίζει ως θετικά τα μέτρα που προωθεί το υπουργείο.

Επιπτώσεις

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που διενεργήθη για λογαριασμό του Ινστιτούτου Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής, το 10% των καπνιστών δήλωσε ότι θα διακόψει το κάπνισμα λόγω των νέων μέτρων και το 43% ότι θα το ελαττώσει. Οσον αφορά την επίπτωση των μέτρων στην «κίνηση» των ρεστοράν, των καφενείων και των κέντρων διασκέδασης, ένας στους τρεις καπνιστές (ποσοστό 34,3%) δηλώνει ότι θα τα επισκέπτονται λιγότερο μετά τα νέα μέτρα, ωστόσο αξίζει να τονισθεί ότι αντίστοιχο είναι και το ποσοστό των μη καπνιστών (34,8%) που είναι αποφασισμένοι να πηγαίνουν περισσότερο σε αυτούς τους χώρους.

Η έρευνα παρουσιάστηκε χθες σε ειδική εκδήλωση «Εθνική Συμμαχία κατά του Καπνίσματος» στο πλαίσιο της οποίας ο υπουργός Υγείας κ. Δ. Αβραμόπουλος διαμήνυσε σε όλους τους τόνους ότι ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους θα εφαρμοσθεί στο ακέραιο. Υπενθυμίζεται ότι ο νόμος προβλέπει την απαγόρευση πώλησης προϊόντων καπνού σε ανηλίκους και απαγόρευση χρήσης προϊόντων καπνού σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους. Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εμβαδού έως 70 τ.μ. μπορούν να χαρακτηριστούν ως αποκλειστικά για καπνίζοντες ή μη καπνίζοντες, ενώ τα μεγαλύτερα καταστήματα δύναται να έχουν ειδικούς χώρους καπνιζόντων που θα διαχωρίζονται από την υπόλοιπη αίθουσα.

Ο κ. Αβραμόπουλος, αναφερόμενος στο «κόστος» του καπνού για τη χώρα μας, είπε ότι το κάπνισμα αφαιρεί κάθε χρόνο 20.000 ζωές από την Ελλάδα και ευθύνεται για 700.000 ημέρες νοσηλείας στο ΕΣΥ, ενώ οι ασθένειες που προκαλεί κοστίζουν στο κοινωνικό κράτος 2,14 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. «Σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση πρέπει όλοι μαζί να βάλουμε τέρμα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε άλλο σε πολυεθνικά οικονομικά συμφέροντα να διακυβεύουν τις ζωές των παιδιών μας, τη βιωσιμότητα του κοινωνικού μας κράτους και το μέλλον του τόπου», τόνισε.

«Τετρακόσιες χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν εξαιτίας του καπνίσματος όταν μεγαλώσουν. Αυτό είναι το μέλλον της Ελλάδας», προειδοποίησε ο καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και εθνικός εμπειρογνώμονας στις ΗΠΑ για τα θέματα υγείας και καπνίσματος κ. Gregory Connolly, προτρέποντας τη χώρα μας να εφαρμόσει τα αντικαπνιστικά μέτρα. Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του κ. Patrick Reynolds, εγγονού του ιδρυτή της ομώνυμης αμερικανικής καπνοβιομηχανίας, ο οποίος έχασε τον πατέρα και τον αδελφό του από καρκίνο του πνεύμονα και έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες αντικαπνιστική εκστρατεία. Χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης ήταν η «Κ».

Βοιωτία: Ανακαλύπτοντας τα χωριά του Ελικώνα

Από το www.kathimerini.gr

Στον Ελικώνα, το βουνό με τις 16 κορυφές, τα έλατα και τα δάση βελανιδιάς, υπήρχε στην αρχαιότητα η πηγή της Ιπποκρήνης, από την οποία αυτός που έπινε νερό αποκτούσε το χάρισμα της ποίησης. Σε τούτο το βουνό, που υψώνεται ανάμεσα στον Κορινθιακό κόλπο και την πεδιάδα της Βοιωτίας, διεξάγονταν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του Eρωτα και των Μουσών. Οι τελευταίες ήταν, άλλωστε, αυτές που ενέπνευσαν τον Ησίοδο να τραγουδήσει την απαρχή των θεών. Και ο μύθος τους είναι σήμερα αυτός που μας μάγεψε και ακολουθήσαμε μια λιγότερο γνωστή διαδρομή της Βοιωτίας (όχι, αυτή τη φορά δεν πάμε Αράχοβα και Παρνασσό), περνώντας από τα χωριά Αγία Αννα, Κυριάκι και Ζερίκι ή Ελικώνας, για να καταλήξουμε στην πρωτεύουσα του νομού, τη Λιβαδειά.

ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ

Χρειαστήκαμε περίπου μιάμιση ώρα για να διανύσουμε την απόσταση των περίπου 120 χιλιομέτρων που χωρίζουν την Αγία Aννα από την Αθήνα (έχοντας αφήσει την εθνική οδό και ακολουθήσει τον επαρχιακό δρόμο από Θήβα προς Λιβαδειά), όπως επίσης και αρκετή προσοχή στις στροφές λίγο πριν φτάσουμε. Το χωριό, που οι ντόπιοι ακόμη το θυμούνται με την ονομασία Κούκουρα, είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων στη ρίζα του κώνου της Παλιοβούνας, της υψηλότερης κορυφής του Ελικώνα (1.748 μ.).

Είναι δε περικυκλωμένο από ορεινή βλάστηση και, λόγω της θέσης του, από... ανεμογεννήτριες. Ορειβασία χωρίς μεγάλη δυσκολία, οδήγηση με τετρακίνητα αυτοκίνητα στις πλαγιές του για όσους έχουν τη δυνατότητα, αλλά κυρίως διαφυγή από το αστικό περιβάλλον, είναι αυτά που κυρίως προσφέρει η περιοχή. Υποδομές για εναλλακτικό ορεινό τουρισμό ακόμη δεν υπάρχουν.

Φτάνοντας ώς εδώ επισκεφτήκαμε τη Μονή Οσίου Σεραφείμ Δομβούς (κατασκευασμένη στα τέλη 16ου με αρχές 17ου αιώνα), η οποία έχει μείνει γνωστή ως κατάλυμα του Γεωργίου Καραϊσκάκη όταν επιχειρούσε στην περιοχή, και στην οποία η είσοδος επιτρέπεται μόνο στους άντρες! Επιστρέφοντας στο χωριό, το οποίο είναι διάσημο σε ολόκληρο το νομό για τις ταβέρνες με τα ντόπια κρέατα, πήραμε μια γενναία μυρωδιά άνοιξης απολαμβάνοντας -μεταξύ άλλων- εξαιρετικά γαρδουμπάκια.

ΚΥΡΙΑΚΙ

Αφήνοντας πίσω μας την Αγία Αννα και ξεκινώντας για το Κυριάκι, συναντήσαμε στο δρόμο μας το οροπέδιο της Αρβανίτσας, έναν τόπο απίστευτου φυσικού κάλλους στην καρδιά του Ελικώνα - σημείο εξαιρετικό για περίπατο ή ακόμα και πικνίκ. Εδώ, θαυμάσαμε την πλουσιότατη και πολυποίκιλη χλωρίδα του βουνού με τα πεύκα, τους κέδρους αλλά και τα αγριόχορτα και τα αμέτρητα αγριολούλουδα. Αν είστε τυχεροί και βρεθείτε εκεί τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι πιθανό να πετύχετε κάποια συναυλία καλής ελληνικής μουσικής.

Το Κυριάκι είναι ένα χωριό 2.500 κατοίκων με έντονη καθημερινότητα. Εδώ και δεκαετίες στηρίζει σε μεγάλο μέρος την οικονομική του ζωή στο εργοστάσιο Αλουμινίου στα Ασπρα Σπίτια και προσφάτως και στο εργοστάσιο Σωληνουργίας στη Θίσβη. Στο παρελθόν, φυσικά, τους πληθυσμούς της περιοχής έχουν θρέψει η κτηνοτροφία και η γεωργία (ελαιόδεντρα, αμπέλια, όσπρια), χωρίς όμως σήμερα να γνωρίζουν την πρότερη ανάπτυξη.

Ο σύγχρονος οικισμός πιστεύεται ότι είναι χτισμένος στο χώρο όπου βρισκόταν το αρχαίο Φλυγόνιο και στο σημείο Παλιόκαστρο σώζονται ερείπια της ακρόπολής του. Η περιοχή έχει άμεση σύνδεση με τον Κορινθιακό κόλπο, αφού σε μικρή απόσταση συναντάμε τους προερχόμενους από την αρχαιότητα παραθαλάσσιους οικισμούς με τις ονομασίες Ταρσός, Καριότι και Καραχάλιος. Κοντά στο χωριό βρίσκονται και τα οροπέδια Φούσκες και Μπαμπλούκι (με θέα στη θάλασσα!), καθώς και το φαράγγι Κλεισούρα με την τοξωτή του γέφυρα.

Σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από το Κυριάκι και επάνω από την αρχαία Στείριδα, στις δυτικές πλαγιές του Ελικώνα, είναι χτισμένο το σημαντικότερο ίσως μνημείο της μεσοβυζαντινής εποχής στον ελλαδικό χώρο, η Μονή του Οσίου Λουκά. Εκτός από τη μοναδικότητα του τοπίου, αξίζει να την επισκεφτεί κάποιος για το αρχιτεκτονικό της μεγαλείο, τα κειμήλια και την ιστορική της σημασία. Η ίδρυσή της τοποθετείται περίπου πριν από δέκα αιώνες, ενώ στο χώρο της ευλόγησε τα όπλα της Βοιωτίας και της Φωκίδας για την επανάσταση του 1821 ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας.

ΖΕΡΙΚΙ Ή ΕΛΙΚΩΝΑΣ

Η τρίτη στάση αυτής της διαδρομής στη Βοιωτία έγινε σε ένα ουσιαστικά ερημωμένο χωριό, ή πιο σωστά σε ένα χωριό του... Σαββατοκύριακου, όπου δεσπόζουν τα μισογκρεμισμένα πετρόκτιστα σπίτια: στο Ζερίκι (σύγχρονη ονομασία Ελικώνας).

Το χωριό είναι χτισμένο δίπλα σε ένα φυσικό κοίλωμα, στο οποίο το χειμώνα συσσωρεύεται νερό και έτσι δημιουργείται μια μικρή λίμνη. Κάτοικοι μόνιμοι δεν υπάρχουν, ιδίως τους χειμερινούς μήνες, παρά μόνο Ζερικιώτες που το επισκέπτονται τα Σαββατοκύριακα, οπότε μπορεί και ο καθένας από μας να βρει το χωριό ενεργό και με κόσμο. Εδώ και κάποια χρόνια οι επίγονοι των παλιών κατοίκων έχουν αρχίσει να αναζητούν και να ανακατασκευάζουν τα ερειπωμένα σπίτια, δημιουργώντας καλαίσθητες παραδοσιακές κατοικίες.

Το χωριό έχει πλακόστρωτα δρομάκια και μια γραφική πλατεία, όπου και βρίσκει κανείς τα μόνα μαγαζιά που υπάρχουν για να γευτεί τις νοστιμιές, αλλά και τη φιλοξενία των ντόπιων.

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Και η περιήγηση ολοκληρώθηκε στην πόλη της Λιβαδειάς. Γεγονός είναι πως η πόλη αποτελεί κυρίως πέρασμα για εκδρομείς που γοητεύονται από τις χάρες του όμορου Παρνασσού, της πολύβουης Αράχοβας και των μυθικών Δελφών. Αυτό όμως δεν μεταφράζεται σε έλλειμμα ιστορικότητας και σε απουσία ενδιαφερόντων στοιχείων για τον επισκέπτη.

Η Λιβαδειά διαρρέεται από τον μικρό ποταμό Ερκυνα και πήρε το όνομά της από τον Αθηναίο Λέβαδο, ο οποίος εγκατέστησε τους κατοίκους στην πεδιάδα, αφού η παλιά πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες του Ελικώνα. Στη διάρκεια της παραμονής μας στην πόλη, περπατήσαμε το πλακόστρωτο μέχρι τις πηγές της Κρύας (δυστυχώς ο χώρος του «Ξενία» δεν λειτουργεί πια, αλλά υπάρχουν πολλά μαγαζάκια στη διαδρομή), ενώ θαυμάσαμε το εξαιρετικό σαν σμιλεμένο στο βράχο πέτρινο θέατρο της Κρύας, καθώς και τον παλιό νερόμυλο στον ποταμό Ερκυνα.

Τέλος, επισκεφτήκαμε το Μουσείο Παλαιών Επαγγελμάτων του Εμπορικού Συλλόγου Λιβαδειάς, αλλά και το αρχαίο Τροφώνιο Μαντείο ή Τροφώνιο Αντρο, που βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου με το μεσαιωνικό κάστρο, όπου και έχουν βρεθεί τα ερείπια για τα οποία πιστεύεται ότι αποτελούν ό,τι απέμεινε από το Τροφώνιο, στο ιερό άλσος της αριστερής όχθης του ποταμού, προς τον προφήτη Ηλία. Για την ιστορία, το μαντείο του Τροφωνίου λειτουργούσε μέχρι και την κατάργηση των παγανιστικών τελετουργιών από τον Θεοδόσιο Α΄.

Δυστυχισμένα τα παιδιά στην Ελλάδα

Την 23η θέση από τις 29 κατέλαβε η Ελλάδα στην κατάταξη των χωρών που ενδείκνυνται για να μεγαλώσει ένα παιδί, σύμφωνα με έρευνα που έγινε από αγγλικό πανεπιστήμιο.

Η χώρα μας βρίσκεται ακριβώς μία θέση πάνω από την Αγγλία, στην οποία ως αίτιο για τη χαμηλή θέση χαρακτηρίστηκε ο μεγάλος αριθμός παιδιών ανά οικογένεια που παρατηρείται σε νοικοκυριά όπου ο ένας ή και οι δύο γονείς είναι άνεργοι.

Η έρευνα διεξήχθη από το πανεπιστήμιο της Υόρκης (βόρεια Αγγλία) και συγκεκριμένα η Ομάδα δράσης για την Παιδική Φτώχεια (Child Povert Action Group- CPAG).

Την πρώτη θέση στην κατάταξη κατέλαβε η Ολλανδία. Ακολουθούν η Σουηδία και η Νορβηγία. Για τους σκοπούς της έρευνας ελήφθησαν υπόψη 43 παράγοντες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται κριτήρια όπως η παιδική θνησιμότητα, η παιδική παχυσαρκία, η οικονομική κατάσταση και οι συνθήκες στέγασης.

Από τις άλλες «μεγάλες» χώρες της Ε.Ε. η Γερμανία βρέθηκε στην 8η θέση και η Γαλλία στη 15η. Γενικότερα, οι χώρες που αρίστευσαν στη συγκεκριμένη έρευνα ήταν οι σκανδιναβικές και η Ολλανδία. Κύριος λόγος για αυτό, κατά τους ερευνητές, ήταν το γεγονός ότι οι Σκανδιναβοί δεν βιάζονται να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να προβούν σε «ενήλικες» δραστηριότητες, όπως το κάπνισμα, οι σεξουαλικές σχέσεις και η κατανάλωση αλκοόλ - εν αντιθέσει με τους γονείς της υπόλοιπης ηπείρου.

Ως λόγοι για την άσχημη θέση της Ελλάδας κρίνονται η κακή κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος, που θεωρείται πως ασκεί υπερβολική πίεση στα παιδιά, καθώς και η συνολική κατάσταση της ευρωπαϊκής ηπείρου, με την κρίση να επηρεάζει σταδιακά εκφάνσεις της καθημερινής ζωής - ενώ η αυξανόμενη ανεργία δεν βοηθάει την κατάσταση.

Ακολουθεί η λίστα με τις καταστάσεις των ευρωπαϊκών χωρών:

1. Ολλανδία
2. Σουηδία
3. Νορβηγία
4. Ισλανδία
5. Φινλανδία
6. Δανία
7. Σλοβενία
8. Γερμανία
9. Ιρλανδία
10. Λουξεμβούργο
11. Αυστρία
12. Κύπρος
13. Ισπανία
14. Βέλγιο
15. Γαλλία
16. Τσεχία
17. Σλοβακία
18. Εσθονία
19. Ιταλία
20. Πολωνία
21. Πορτογαλία
22. Ουγγαρία
23. Ελλάδα
24. Αγγλία
25. Ρουμανία
26. Βουλγαρία
27. Λετονία
28. Λιθουανία
29. Μάλτα

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP

Αμερικανούς φιλέλληνες που πολέμησαν το '21 αναζητά ομογενής στον Καναδά

Ο Παναγιώτης Νικολόπουλος, Έλληνας από την Αουρόρα του Σικάγο, έχει βάλει στόχο ζωής να ανακαλύψει τους Αμερικανούς φιλέλληνες, οι οποίοι προσέφεραν στον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας από τον Οθωμανικό ζυγό, το 1821. Μέσα από συστηματική έρευνα του «Συλλόγου Αμερικανών Φιλελλήνων 1810-1840», που ίδρυσαν το 2003 ο κ. Νικολόπουλος με την οικογένειά του, ανακαλύφθηκαν ήδη τρεις Αμερικανοί φιλέλληνες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, οι δρ. Σαμουήλ Χάου, Τζόρτζ Τζάρβις και Τζόναθαν Μίλερ, οι οποίοι είχαν φύγει από τη μακρινή Αμερική για να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων αγωνιστών.

Ο Παναγιώτης Νικολόπουλος, σε εκδήλωση, που οργάνωσε ο Σύλλογος στην Αουρόρα, παρουσία πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων του Ιλινόις, ανακοίνωσε πως το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, σε συνεργασία με Αμερικανούς ιστορικούς μελετητές προγραμματίζουν για το Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου, το πρώτο επιστημονικό συνέδριο με θέμα την προσφορά των Φιλελλήνων, στο Άργος, το Ναύπλιο και την Τρίπολη.

Όπως έκανε γνωστό ο ομογενής, η οικογένεια του Τζάρβις υποστηρίζει θερμά την προσπάθεια αναζήτησης Αμερικανών φιλελλήνων και δεσμεύθηκε, μετά τις 15 Νοεμβρίου, να παραχωρήσει αφιλοκερδώς έναν όροφο του κτιρίου της στην Ουάσιγκτον για να εγκατασταθούν τα γραφεία ενός Ιδρύματος, το οποίο θα διοικείται από επταμελές συμβούλιο και θα ασχολείται με τη χρηματοδότηση της έρευνας για την καταγραφή της προσφοράς των Αμερικανών Φιλελλήνων στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821.

Σημειώνεται πως ο «Σύλλογος Αμερικανών Φιλελλήνων 1810-1840» ηγήθηκε της προσπάθειας καθιέρωσης της 19ης Απριλίου -ημερομηνίας θανάτου του λόρδου Βύρωνα- ως Παγκόσμιας Ημέρας Φιλελληνισμού στην Ελλάδα και τη Διασπορά. Η σχετική απόφαση υπογράφηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής, Δημήτρη Σιούφα.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ

10 Emerging Technologies 2009

http://www.technologyreview.com/specialreports/specialreport.aspx?id=37

Intelligent Software Assistant

Adam Cheyer is leading the design of powerful software that acts as a personal aide.

$100 Genome

Han Cao's nanofluidic chip could cut DNA sequencing costs dramatically.

Racetrack Memory Stuart Parkin is using nanowires to create an ultradense memory chip.

Βiological Machines

Michel Maharbiz's novel interfaces between machines and living systems could give rise to a new generation of cyborg devices.

Paper Diagnostics

George Whitesides has created a cheap, easy-to-use diagnostic test out of paper.

Liquid Battery

Donald Sadoway conceived of a novel battery that could allow cities to run on solar power at night.

Traveling-Wave Reactor

A new reactor design could make nuclear power safer and cheaper, says John Gilleland.

Nanopiezoelectronics Zhong Lin Wang thinks piezoelectric nanowires could power implantable medical devices and serve as tiny sensors.

HashCache Vivek Pai's new method for storing Web content could make Internet access more affordable around the world.

Software-Defined Networking

Nick McKeown believes that remotely controlling network hardware with software can bring the Internet up to speed.

Πράσινη Επιχειρηματικότητα & Τοπική Ανάπτυξη

Ημερίδα με θέμα την Πράσινη Επιχειρηματικότητα διοργάνωσε το Φόρουμ «Αγορά Ιδεών» στις 31 Μαρτίου 2009.

Στην Ημερίδα παραβρέθηκε ο Υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζιδάκης, ο οποίος αναφέρθηκε σε πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί στον τομέα των φωτοβολταϊκών, ενώ τόνισε ότι σύντομα θα προωθηθεί και νομοσχέδιο για την αιολική ενέργεια που θα έχει ως στόχο τη μείωση της γραφειοκρατίας.

Παράλληλα, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι απαιτείται ένα μεγάλο έργο και ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της πράσινης επιχειρηματικότητας σε συνδυασμό με την τοπική ανάπτυξη και χαρακτήρισε απαραίτητη τη δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος. Επιπλέον, στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο βουλευτής της ΝΔ και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής Κυριάκος Μητσοτάκης και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Σπύρος Κουβέλης και Πάνος Μπεγλίτης.

Συγχαρητήρια για την καινοτόμα και ουσιαστική πρωτοβουλία

Από το www.ypan.gr

Ο Υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης παραχώρησε σήμερα στο Αμφιθέατρο του ΥΠΑΝ, συνέντευξη Τύπου με θέμα το πρόγραμμα: «Πράσινο νησί» Αϊ Στράτης.

Όταν παρουσιάσαμε τις προτεραιότητες του Υπουργείου για το 2009, μιλήσαμε για το πρόγραμμά μας, για το λεγόμενο Πράσινο Νησί. Σκοπός του έργου αυτού με το όνομα Πράσινο Νησί, είναι η δημιουργία ενός νησιού το οποίο θα είναι ενεργειακά αυτάρκες και οι ανάγκες του θα καλύπτονται στο 100% από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Ποιες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα χρησιμοποιηθούν; Κυρίως φωτοβολταϊκά, αιολική ενέργεια και παραγωγή βιοενέργειας μέσω της αξιοποίησης βιομάζας. Όλες οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα χρησιμοποιηθούν για ερευνητικούς σκοπούς. Το έργο δηλαδή έχει και ένα πιλοτικό χαρακτήρα και προσπαθεί να συνδυάσει την έρευνα με την πράξη, με την αλλαγή από πλευράς ενεργειακής της κατάστασης στο συγκεκριμένο αυτό νησί. Ποιοι φορείς συμμετέχουν στο έργο. Η ΔΕΗ, ειδικότερα με τη θυγατρική της ΔΕΗ - Ανανεώσιμες, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το ΚΑΠΕ και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Συντονιστής συμφωνήσαμε να είναι η ΔΕΗ - Ανανεώσιμες.

Σπηλιωτόπουλος: Σχολές εκτός κέντρου

Από το www.axiaplus.gr

Χωροταξική λύση στο γόρδιο δεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου προτείνει ο υπουργός Παιδείας προσκρούοντας στις διαφωνίες μεγάλης μερίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Με αιχμή παλαιότερη πρότασή του για τη μετεγκατάσταση και της τελευταίας σχολής που έχει απομείνει στο συγκρότημα του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, της Αρχιτεκτονικής, προκειμένου το ιστορικό κτίριο της Πατησίων να μετατραπεί σε Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος άνοιξε τη συζήτηση για την απομάκρυνση των «εστιών ανάφλεξης» από το κέντρο.

Σε σχετική παρέμβασή του προχθές ο υπουργός Παιδείας εκτός από την ανάγκη να προστατευθούν τα πανεπιστήμια από τα ξεσπάσματα της βίας επικαλέστηκε και ακαδημαϊκούς και λειτουργικούς λόγους για την επαναχωροθέτηση των σχολών. Μίλησε για νέα οργάνωση των ιδρυμάτων με το μοντέλο των πανεπιστημιουπόλεων (κάμπους) σε απόσταση από το κέντρο εστιάζοντας στις περιπτώσεις του Πολυτεχνείου και της Νομικής, που λόγω της στρατηγικής τους θέσης χρησιμοποιούνται άλλοτε ως «ορμητήρια» και άλλοτε ως «καταφύγια» ομάδων νεαρών, που αναζητούν προστασία κάτω από την ομπρέλα του ασύλου.

Πρόταση γράφοντος:

Γιατί να μην χρησιμοποιηθεί μέρος του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού για τη δημιουργία ενός ελληνικού μητροπολιτικού Πανεπιστημίου;
Θα επανέλθουμε στο σχόλιο γιατί έχουμε και συγκεκριμένες προτάσεις για το τί είδους-κατεύθυνσης Σχολές θα μπορούσε να φιλοξενήσει.

Γιώργος Καρατζαφέρης, ο άνθρωπος για όλες τις εποχές

Πραγματικά απολαυστικό.....

Από την Καθημερινή

Της Μαριλης Mαργωμενου

Το πρώτο του μικρό τέχνασμα το εμπνεύστηκε στον Φουρλοπόταμο. Τότε ακόμη ο Φουρλοπόταμος, που σήμερα τον ξέρουμε ως Αμφιθέα, ήταν μια περιοχή υποβαθμισμένη. Αλλά και ο Γιωργάκης, που τώρα τον ξέρουμε ως Γιώργο Καρατζαφέρη, ήταν ένας πιτσιρίκος που μοίραζε με το ποδήλατό του γάλα στη γειτονιά. Εκείνη την εποχή, λοιπόν, ο Γιωργάκης βρήκε μια μεγάλη σύριγγα. Μ’ αυτήν κάθε πρωί τραβούσε μια μεζούρα γάλα απ’ το μπουκάλι κάθε γείτονα. Κι έτσι γέμιζε τζάμπα το δικό του μπουκάλι.

Η μητέρα Καρατζαφέρη, περίπου όπως ο Κ. Καραμανλής σήμερα, συχνά αναρωτιόταν τι θα κάνει μ’ αυτό το παιδί. Στα τέσσερά του πήγε να σκαρφαλώσει στο κάρο του δήμου. Μ’ ένα «ντε!» του αγωγιάτη το κάρο έφυγε και πέρασε ολόκληρο πάνω απ’ το κεφάλι του - το ίδιο κεφάλι στο οποίο αργότερα θα καθόταν το περιστέρι του Κερατίου Κόλπου. Κι ενώ όλοι νόμιζαν πως ο μικρός Γιώργος απεδήμησε εις Κύριον, εκείνος με τα αίματα να τρέχουν άρχισε να κυνηγάει τον αγωγιάτη, μη χάσει το κάρο! Πολλοί λένε πως εκείνο το χτύπημα είναι που φταίει για όλα. Αλλοι, πάλι, απλώς συμπεραίνουν πως ο κ. Καρατζαφέρης ήταν από μικρός ξεροκέφαλος.

Στα 14 του αποφάσισε να γίνει ντι τζέι. Πάνω στο γαλατάδικο ένας θείος από την Αμερική κουβάλησε ένα ραδιόφωνο. Την άλλη μέρα ο Γιώργος το πήρε στο σχολείο και όταν είδε τους συμμαθητές του να εκστασιάζονται με τον Νίκο Μαστοράκη αποφάσισε να γίνει «ραδιοφωνατζής». Πήγε στην αντίπαλη εταιρεία του Μαστοράκη, την RCA Victor του Ορφανίδη, και είπε με το γνωστό του στυλ: «RCA είσαι! Victor δεν είσαι. Victor θα σε κάνω εγώ!». Η ραδιοφωνική του καριέρα σύντομα θα εμπλουτιζόταν και με παραστάσεις... μίμου στις πίστες λαϊκών κέντρων. Το ταλέντο το διατηρεί ακόμα: προ μηνών ενθουσίασε ακόμη και τον Νίκο Χατζηνικολάου όταν εν μέσω εκπομπής του έκανε τον Γκιωνάκη στο «πορτοκαλάδα από πορτοκάλια»...

Η σουρεαλιστική νιότη του κ. Καρατζαφέρη έμελλε να συνεχιστεί στα στρώματα των γυμναστηρίων. Ενώ μοίραζε γάλα σε μια αμερικανική βάση, έπιασε φιλίες με τους Αμερικανούς κι εκείνοι όταν έφυγαν του άφησαν τα όργανα του γυμναστηρίου. Με 5 ώρες βάρη τη μέρα, σύντομα μεταλλάχθηκε σε μπόντι μπίλντερ: βγήκε 6ος μίστερ Ευρώπη (έχει και φωτογραφίες, με κορδέλα...), ενώ διατείνεται πως μια φορά έπαιξε και μπραν - ντε - φερ με τον... Σβαρτσενέγκερ, αλλά έπειτα από 20 λεπτά οι δυο τους βγήκαν ισόπαλοι! Και κάπου εκεί, ενώ τα βράδια έκανε σόου στις πίστες σηκώνοντας τραπέζια με τα δόντια, βρήκε τρόπο να πλουτίσει το βιογραφικό του με μια ακόμη πινελιά σουρεαλισμού: το 1969 άνοιξε σχολή μανεκέν, το «Στούντιο Ομορφιάς». Εκεί πρόλαβε να γνωρίσει τη μελλοντική γυναίκα του, το μανεκέν Βέννη. Διότι αμέσως μετά άνοιξε παρτίδες με τη Ν. Δ., και μπορείτε να φαντασθείτε το ύφος του Γ. Ράλλη όταν άκουσε πως «ο καινούργιος προωθεί μανεκέν»: μέσα σε μια νύχτα, η σχολή έκλεισε και ένα αστέρι της πολιτικής γεννήθηκε.

Εμφάνιση και άνεση

Από τότε μέχρι τώρα, για τον κ. Καρατζαφέρη ισχύει πάντα το «απ’ έξω εμφάνιση, από μέσα άνεση» το οποίο ο ίδιος επινόησε ως σλόγκαν για εσώρουχα, όταν έγινε (και) διαφημιστής. Σήμερα πλέον, ο άνθρωπος που το 1974 εβγαζε την εφημερίδα «Το Στέμμα της Δημοκρατίας» αφιερωμένη στον Κωσταντίνο Γλύξμπουργκ, λέει πως τον εμπνέει ο Φιντέλ Κάστρο του οποίου το κάδρο είχε κρεμάσει στο γραφείο του, στην Ευρωβουλή, και αποκηρύσσει τον Καντάφι επειδή συμβιβάστηκε με τους Αμερικανούς. Ο ίδιος, πάλι, όταν έγινε αρχηγός κόμματος έφτιαξε ακόμη και... σωβρακάκια με το σήμα του ΛΑΟΣ, για την «εμφάνιση και άνεση» των απανταχού εθνικιστών.

Αλλά, πλέον, ποιος μπορεί να εκπλαγεί; Στο κάτω κάτω, πρόκειται για την ιστορία του μικρού γαλατά, που έγινε ντι τζέι, «μίστερ Ευρώπη», κονφερασιέ, ιδιοκτήτης σχολής μανεκέν, αρχηγός κόμματος και τώρα ελπίζει να κυβερνήσει και την Ελλάδα διά της μεθόδου της συνεργασίας. Και που αποδεικνύει πως σ’ αυτή τη χώρα όλα μπορούν να συμβούν. Αρκεί να ξέρεις την πατέντα με τη σύριγγα: χωρίς να το καταλάβουν οι γείτονες, ανοίγεις μια ιδεολογική τρυπούλα στο εκλογικό τους σώμα, «ρουφάς» λίγους λίγους τους ψηφοφόρους και μέχρι να έρθει η ώρα της κάλπης, την έχεις ήδη γεμίσει με τις δικές σου ψήφους...