Recoil

May 29th 2008
From The Economist print edition


Painful though it is, this oil shock will eventually spur huge change. Beware the hunt for scapegoats





...Hope at the bottom of the barrel

So the oil shock will take time to abate. Some greens may welcome that, seeing three-figure oil as a way of limiting greenhouse emissions. Conservation will indeed increase. But everything high prices achieve could be done better by sensible carbon taxes. As well as curbing oil use, high prices have put tar sands in business which create far more carbon dioxide than conventional oil. Profits are going to ugly oil-fed regimes, not Western exchequers. And the wild unpredictability of prices will blunt the effect of dear oil on people's behaviour.

From this perspective, governments should speed up the adjustment—or at least stop delaying it. Half the world's people are sheltered from fuel prices by subsidies—which, perversely, have boosted demand and mostly benefited the better off. Now countries like Indonesia, Taiwan and Sri Lanka have begun to realise that they can ill afford this. Cutting fuel taxes in the rich world makes no sense either (see article). There are better ways to return cash to struggling voters.

The 1970s showed how demand and supply, inelastic in the short run, eventually give rise to conservation and new production. When all those new fields are on-stream, when the SUVs have been sold and the boilers replaced, the downcycle will take hold. By then the slow-motion oil shock could have catalysed momentous change. Right now motorists have no substitute for oil. But it is no coincidence that car companies are suddenly accelerating their plans to sell electric hybrids that are far cheaper to run than petrol or diesel cars at these prices. The first two oil shocks banished oil from power generation. How fitting if the third finished the job and began to free transport from oil's century-long monopoly.

Ready for $262 a barrel oil?

Two of the world's most successful investors say oil will be in short supply in the coming months.

FORTUNE Magazine
By Nelson Schwartz, FORTUNE senior writer
April 11, 2006: 2:31 PM EDT

DAVOS, Switzerland (FORTUNE) - Be afraid. Be very afraid.

That's the message from two of the world's most successful investors on the topic of high oil prices. One of them, Hermitage Capital's Bill Browder, has outlined six scenarios that could take oil up to a downright terrifying $262 a barrel.
The other, billionaire investor George Soros, wouldn't make any specific predictions about prices. But as a legendary commodities player, it's worth paying heed to the words of the man who once took on the Bank of England -- and won. "I'm very worried about the supply-demand balance, which is very tight," Soros says.

"U.S. power and influence has declined precipitously because of Iraq and the war on terror and that creates an incentive for anyone who wants to make trouble to go ahead and make it." As an example, Soros pointed to the regime in Iran, which is heading towards a confrontation with the West over its nuclear power program and doesn't show any signs of compromising. "Iran is on a collision course and I have a difficulty seeing how such a collision can be avoided," he says.

Another emboldened troublemaker is Russian president Vladimir Putin, Soros said, citing Putin's recent decision to briefly shut the supply of natural gas to Ukraine. The only bit of optimism Soros could offer was that the next 12 months would be most dangerous in terms of any price shocks, because beginning in 2007 he predicts new oil supplies will come online.

Hermitage's Bill Browder doesn't yet have the stature of George Soros. But his $4 billion Moscow-based Hermitage fund rose 81.5 percent last year and is up a whopping 1780 percent since its inception a decade ago. A veteran of Salomon Bros. and Boston Consulting Group, the 41-year old Browder has been especially successful because of his contrarian take; for example, he continued to invest in Russia when others fled following the Kremlin's assault on Yukos.
Doomsdays 1 through 6

To come up with some likely scenarios in the event of an international crisis, his team performed what's known as a regression analysis, extrapolating the numbers from past oil shocks and then using them to calculate what might happen when the supply from an oil-producing country was cut off in six different situations. The fall of the House of Saud seems the most far-fetched of the six possibilities, and it's the one that generates that $262 a barrel.

More realistic -- and therefore more chilling -- would be the scenario where Iran declares an oil embargo a la OPEC in 1973, which Browder thinks could cause oil to double to $131 a barrel. Other outcomes include an embargo by Venezuelan strongman Hugo Chavez ($111 a barrel), civil war in Nigeria ($98 a barrel), unrest and violence in Algeria ($79 a barrel) and major attacks on infrastructure by the insurgency in Iraq ($88 a barrel).

Regressions analysis may be mathematical but it's an art, not a science. And some of these scenarios are quite dubious, like Venezuela shutting the spigot. (For more on Chavez and Venezuela, click here.)

Energy chiefs at the World Economic Forum in Davos downplayed the likelihood of a serious oil shortage. In a statement Friday, Shell's CEO Jeroen Van der Veer declared, "There is no reason for pessimism." OPEC Acting Secretary General Mohammed Barkindo said "OPEC will step in at any time there is a shortage in the market." But then no one in the industry, including Van der Veer, foresaw an extended run of $65 oil -- or even $55 oil -- like we've been having.

It's clear that there is very, very little wiggle room, and that most consumers, including those in the United States, have acceded so far to the new reality of $60 or even $70 oil. And as Soros points out, the White House has its hands full in Iraq and elsewhere.

Although there are long-term answers like ethanol, what's needed is a crash conservation effort in the United States. This doesn't have to be command-and-control style. Moral suasion counts for a lot, and if the president suggested staying home with family every other Sunday or otherwise cutting back on unnecessary drives, he could please the family values crowd while also changing the psychology of the oil market by showing that the U.S. government is serious about easing any potential bottlenecks.

Similarly, he could finally get the government to tighten fuel-efficiency standards and encourage both Detroit and drivers to end decades of steadily increasing gas consumption. These kinds of steps would create a little headroom until new supplies do become available or threats like Iran's current leadership or the Iraqi insurgency fade.

It's been done it before. For all the cracks about Jimmy Carter in a cardigan and his malaise speech, America did reduce its use of oil following the price shocks of the 1970s, and laid the groundwork for low energy prices in the 1980s and 1990s. But it would require spending political capital, and offending traditional White House allies, and that's something this president doesn't seem to want to do.

Ο στενός φίλος και συνεργάτης του υποψηφίου των Δημοκρατικών μιλά για τις θέσεις του Μπαράκ και εξηγεί γιατί ηελληνοαμερικανική κοινότητα τον στηρίζει

«Η εκλογή του Ομπάμα θα ωφελήσει Ελλάδα Κύπρο"




Ο στενός φίλος και συνεργάτης του υποψηφίου των
Δημοκρατικών μιλά για τις θέσεις του Μπαράκ και εξηγεί γιατί
η ελληνοαμερικανική κοινότητα τον στηρίζει.

Αυτό που δεν πέτυχε ο Ίκαρος

Πτήση αεροπλάνου αποκλειστικά με τη χρήση ηλιακής ενέργειας.

Κάθε πρόκληση και μια ευκαιρία

Ως γνωστόν υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων: αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και οι άλλοι που το βλέπουν μισοάδειο. Κατ' αντιστοιχία όταν μιλάμε για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μία επιχείρηση, μία χώρα ή ολόκληρη η ανθρώπινη κοινότητα υπάρχουν αυτοί βλέπουν παντού προβλήματα και εμπόδια και αυτοί που βλέπουν παντού ευκαιρίες.

Έτσι και η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της μπορούν να αποτελέσουν την ευκαιρία για την εφαρμογή μέτρων και προτάσεων πολιτικής δημιουργικής αλλαγής.

Κάποιες τέτοιες σκέψεις μας οδήγησαν στην ιδέα για το σχεδιασμό ενός Ταμείου Κλιματικής Αλλαγής, τις βασικές αρχές του οποίου θα παρουσιάσουμε σύντομα, προσπαθώντας να προκαλέσουμε ένα δημόσιο διάλογο.

Αλογοσκούφης: Η ελληνική ναυτιλία διακινεί το 20% των αγαθών παγκοσμίως

www.kathimerini.gr


«Η ελληνική ναυτιλία διανύει μια από τις πλέον δημιουργικές περιόδους της», τόνισε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης σε εκδήλωση του Economia Business Tank με θέμα «Ναυτιλιακά κεφάλαια - νέες μορφές χρηματοδότησης».

«Το 20% των αγαθών παγκοσμίως διακινεί η ελληνική ναυτιλία «, πρόσθεσε ο κ. Αλογοσκούφης, ο οποίος ανέφερε επίσης ότι οι εισπράξεις στο πρώτο τρίμηνο του 2008 από τη ναυτιλία ξεπέρασαν τα 4,8 δισ. ευρώ, από 3,7 δισ. ευρώ που ήταν την αντίστοιχη περίοδο του 2007, καταγράφοντας αύξηση 32%.

Όπως επισήμανε ο υπουργός, η κυβέρνηση δίνει άμεση προτεραιότητα στην προσέλκυση ναυτιλιακών εταιριών και ξεκαθάρισε ότι θα γίνει ό,τι χρειάζεται για να μην υπάρξει καμιά επίπτωση από την κοινοτική οδηγία, που αφορά το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων. Αναφέρθηκε επίσης και στην είσοδο των εταιριών της ναυτιλίας στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

Παράλληλα, τόνισε ότι «στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων στην ελληνική οικονομία, έχουμε καλύτερες και φθηνότερες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, εξαιτίας της έντασης του ανταγωνισμού στον κλάδο αυτό και της συμφωνίας μεταξύ Deutsche Telekom και ΟΤΕ, η οποία θα φέρει καλύτερες και φθηνότερες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες».

Τέλος, ο κ. Αλογοσκούφης ανέφερε ότι οι επενδυτές έχουν πλέον μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και με τις επενδύσεις που πραγματοποιούν, ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα της χώρας, όπως ήταν η επένδυση της Deutsche Telekom στον ΟΤΕ.

America Is.....The World ?

Πριν μόλις τρία χρόνια ο βρετανός τροβαδούρος Morrissey, άλλοτε θρυλικός frontman των The Smiths, κυκλοφόρησε ένα LP/CD με τίτλο "You are the Quarry". Το πρώτο τραγούδι ονομάζεται "America is Not the World" και ξεκινά λέγοντας:

"America your head's too big, Because America, Your belly's too big
And I love you, I just wish you'd stay where you are

In America, The land of the free, they said, And of opportunity, In a just and a truthful way.

But where the president, Is never black, female or gay, And until that day

You've got nothing to say to me, To help me believe...."


Φαίνεται λοιπόν ότι τρία μόλις χρόνια μετά υπάρχουν τουλάχιστον 50% πιθανότητες ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να είναι είτε "μαύρος", είτε γυναίκα. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο για τις ΗΠΑ, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο.

Ιδιαίτερα νίκη του Μπάρακ Ομπάμα, του πρώτου αφροαμερικανού που διεκδίκησε ποτέ το χρίσμα για την προεδρική εκλογή, θα δείξει ότι πραγματικά κάτι αλλάζει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Και φυσικά οι αλλαγές αυτές πολύ συχνά, έστω και με καθυστέρηση, παιρνούν και στην άλλη όχθη του Ωκεανού.

Ο κόσμος χρειάζεται μία αλλαγή, χρειάζεται μία αλλαγή στην οποία θα μπορεί να πιστέψει, να γίνει κτήμα του και να την εφαρμόσει. Χρειάζεται διάλογο και συνεννόηση, όχι γκέτο, αποκλεισμούς και εκ των προτέρων αρνήσεις διαλόγου......

Υπάρχει «φούσκα» στην αγορά εμπορευμάτων;

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ - THE WALL STREET JOURNAL


ΜΕΤΑ τη «φούσκα» του Διαδικτύου, της αγοράς στέγης και των πιστώσεων -συμπεριλαμβανομένης και της «φούσκας» των κινεζικών μετοχών- αναλυτές της Wall Street, και όχι μόνο, είναι έτοιμοι να χαρακτηρίσουν «φούσκα» οιοδήποτε γεγονός. Οταν όμως πρόκειται για εμπορεύματα, ίσως ο χαρακτηρισμός αυτός να μην ταιριάζει.

Μια «φούσκα» μπορεί να χαρακτηρίσει μια κατηγορία ενεργητικού όταν η τιμή της ξεπερνά τη θεμελιώδη αξία του, γεγονός ωστόσο που είναι δύσκολο να διαπιστωθεί στην αγορά εμπορευμάτων. Πολύ περισσότερο, η τιμή του αργού έχει παρουσιάσει ανάλογες μεγάλες αυξήσεις αρκετές φορές στη διάρκεια της τελευταίας 30ετίας, με αξιοσημείωτη περίπτωση την άνοιξη του 1980, όταν αυξήθηκε κατά 150% από το αμέσως προηγούμενο έτος.

Η αύξηση της τιμής του αργού προκλήθηκε τότε από τη μείωση της παραγωγής του ΟΠΕΚ (Οργανισμός Πετρελαιοπαραγωγών Εξαγωγών Κρατών) σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι καταναλωτές είχαν ελάχιστες εναλλακτικές λύσεις. Με τον καιρό όμως, οι καταναλωτές έγιναν πιο συγκρατημένοι στις δαπάνες τους, ενώ κάποιες χώρες μη μέλη του ΟΠΕΚ αύξησαν την παραγωγή τους, με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν οι τιμές.

Το επεισόδιο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η ζήτηση και η προσφορά μπορούν να επηρεάσουν την τιμή βραχυπρόθεσμα και όχι μακροπρόθεσμα, αναφέρει οικονομολόγος του Χάρβαρντ, ο οποίος πιστεύει ότι πίσω από τη σημερινή αύξηση βρίσκεται η μεγάλη ζήτηση από Κίνα και άλλες αναδυόμενες χώρες.

Την ίδια στιγμή, η ανταπόκριση των πετρελαιοπαραγωγών στη συγκράτηση των τιμών φαίνεται περισσότερο εξασθενημένη από κάθε άλλη φορά, γεγονός που γεννά ανησυχίες ότι η παραγωγή αργού έχει ήδη κορυφωθεί. Επίσης, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο δεν μπορούν εύκολα να ανανεωθούν, ούτε και να αντικατασταθούν, συγκριτικά με άλλα εμπορεύματα.

Συνεπώς, δεν μπορεί να επικαλεστεί κάποιος το χαρακτηρισμό «φούσκα» στον αρχικό ορισμό της. Θα μπορούσε όμως να τον επικαλεστεί εάν αναλογιστεί την κερδοσκοπία στις αγορές προθεσμιακών συμβολαίων σε εμπορεύματα, η οποία έχει γίνει πολύ πιο έντονη τα τελευταία έτη, δηλαδή οι επενδυτές αγοράζουν με την προοπτική να πωλήσουν σε υψηλότερη τιμή.

Κάποιοι αναλυτές όμως υποστηρίζουν ότι ακόμη και η κερδοσκοπία παίζει περιορισμένο ρόλο στις αυξήσεις των τιμών, επειδή οι τελικοί αγοραστές είναι καταναλωτές παρά επενδυτές και άλλωστε η κερδοσκοπία αφορά τον τρόπο που λειτουργούν οι αγορές εμπορευμάτων και όχι τις ίδιες τις τιμές πετρελαίου.

Ο Έλληνας φίλος του Ομπάμα

Δορυφορική συνέντευξη Αλέξη Παπαχελά με τον Αλέξη Γιαννούλια

Ο νεότερος υπουργός Οικονομικών στις Η.Π.Α., Έλληνας ετών 31

Αλέξης Γιαννούλιας: "Ο Έλληνας φίλος του Μπαράκ Ομπάμα"

Ο Μπαράκ Ομπάμα έμαθε καλύτερα το Κυπριακό και τα άλλα θέματα του Ελληνισμού από ένα νεαρό ομογενή με τον οποίο για αρκετά χρόνια παίζει μπάσκετ σε μια γειτονιά του Σικάγο. Από τότε που γνωρίστηκαν έγιναν αχώριστοι φίλοι και αλληλοϋποστηρίχθηκαν στις πολιτικές επιδιώξεις τους. Αν ο Αφροαμερικανός υποψήφιος εκλεγεί στην προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι ο Αλέξης Γιαννούλιας θα έχει σημαντική θέση στην Ουάσιγκτον ή θα διεκδικήσει τη θέση στη Γερουσία που κατέχει σήμερα ο Ομπάμα. Πρόκειται για τον πρώην μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου (1998 - 2000) που σε ηλικία 30 ετών έγινε ο νεότερος Υπουργός Οικονομικών στις ΗΠΑ, θέτοντας τέλος στη Ρεπουμπλικανική κυριαρχία για δώδεκα συνεχή χρόνια. Εκλέχθηκε σ' αυτή τη θέση με το Δημοκρατικό κόμμα, στην πολιτεία του Ιλινόις, στις 7 Νοεμβρίου 2006.
Αναφερόμενος στο «στενό φίλο και μέντορά» του, όπως θεωρεί τον Μπαράκ Ομπάμα, υποστηρίζει ότι «θα είναι ένας από τους καλύτερους ηγέτες στην ιστορία της χώρας μας. Στέλνει το μήνυμα της ελπίδας, της ευκαιρίας και της χάραξης μιας νέας πορείας στην οποία όλοι οι Αμερικανοί θα συμμετέχουν ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, ηλικίας και κομματικής τοποθέτησης. Θα κάνει τον υπόλοιπο κόσμο να αγαπήσει ξανά την Αμερική. Είναι γνώστης των διεθνών προβλημάτων, διαβάζει πολύ, παρακολουθεί τα πάντα».
Όσο αφορά τα ελληνικά θέματα, επισημαίνει: «Μιλάμε συχνά για την Ελλάδα και την Κύπρο. Ξέρει τι έγινε στο νησί σας και γνωρίζει τι πρέπει να γίνει. Σας υπενθυμίζω ότι στο βιβλίο του "Η αναίδεια της ελπίδας" έχει μια σελίδα για την κατάσταση στην Κύπρο».
Ο κ. Γιαννούλιας, ο οποίος είναι πρόεδρος της επιτροπής «Ελληνοαμερικανοί για τον Μπαράκ Ομπάμα», γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σικάγο. Ο πατέρας του, που έφυγε από τη ζωή τέσσερις μήνες πριν την εκλογή του, καταγόταν από τα Καλάβρυτα και η μητέρα του είναι από τα Χανιά. Πάντα μιλά με συγκίνηση για την κληρονομιά του και για τον πατέρα του, ο οποίος του υπενθύμιζε συνεχώς ότι θα πρέπει να μάθει καλά ελληνικά και να διαβάζει ελληνική ιστορία. «Οφείλω τα πάντα στην οικογένειά μου», αναφέρει «δεν θα ήμουν τίποτε χωρίς τη βοήθεια των γονιών μου. Όταν ο πατέρας μου ήρθε μετανάστης στην Αμερική έκανε εμπόριο τροφίμων. Το 1979 ίδρυσε την "Brοadway Bank" στο Σικάγο. Έτσι το ένα έφερε το άλλο».
Πριν εκλεγεί σε αυτό το αξίωμα, έκανε καριέρα στον τραπεζιτικό τομέα. Μέσα στο σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα που είναι υπουργός Οικονομικών, επέφερε μεγάλες καινοτομίες στη διαχείριση του προϋπολογισμού της πολιτείας του, υποστηρίζοντας κυρίως τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες και εφαρμόζοντας προγράμματα για ενίσχυση του εκπαιδευτικού συστήματος, της ιατρικής περίθαλψης και του αγροτικού κόσμου, για προστασία του περιβάλλοντος, για στήριξη των ελεύθερων επαγγελματιών και για βοήθεια όσων δεν έχουν χρήματα για να αποχτήσουν την πρώτη τους κατοικία, καθώς και για τη διαφάνεια στη δημόσια ζωή, με αυστηρότερο έλεγχο των χρηματοδοτήσεων πολιτικών προσώπων. Επίσης, βασική προτεραιότητά του είναι οι «κανόνες ηθικής» που πρέπει να διέπουν τα οικονομικά της Πολιτείας. Απ' αυτό το πόστο διαχειρίζεται καθημερινά σχεδόν 17 δισεκατομμύρια δολάρια. Μια σημαντική κοινωνική δραστηριότητά του είναι η ίδρυση του μη κερδοσκοπικού φιλανθρωπικού ιδρύματος «AG Foundation» το οποίο συμβάλλει οικονομικά στην καταπολέμηση των παιδικών ασθενειών και της φτώχειας.
Σε μια από τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις στο Σικάγο, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε αναφέρει: «Ο Αλέξης Γιαννούλιας είναι ένας από τους πιο εξαίρετους νέους ανθρώπους που θα μπορούσα ποτέ να γνωρίσω. Ενδιαφέρεται ολόψυχα για το λαό, ξέρει πως κινείται το χρήμα, πως να το διαχειρίζεται και πως να κάνει τις σωστές επενδύσεις ώστε να προστατέψει τις συντάξεις των πολιτών».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ - Πανίκου Παναγιώτου

Συστράτευση για το περιβάλλον

Με τους ελληνικής καταγωγής επιστήμονες οι οποίοι συμβραβεύτηκαν με το Νόμπελ Ειρήνης για το 2007 συναντήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός.

Ο πρωθυπουργός τους συνεχάρη σημειώνοντας ότι με το επιστημονικό τους έργο για την κλιματική αλλαγή συμβάλλουν στην ενημέρωση των πολιτών, αλλά και στην ευαισθητοποίηση και την κινητοποίηση όλων για να αντιστραφεί μια πορεία που οδηγεί τελικά στην καταστροφή.

Το διακύβευμα υπογράμμισε ο πρωθυπουργός, είναι τόσο σημαντικό που κανείς δεν δικαιούται και δεν επιτρέπεται να εφησυχάζει. Η αλήθεια είναι είπε ο κ. Καραμανλής ότι στο παρελθόν εξωθήσαμε το περιβάλλον εκτός ορίων και τώρα χρειάζεται να υπερβούμε τους εαυτούς μας για να αποκαταστήσουμε την ισορροπία που έχουν διαταράξει.

Η Ελλάδα τόνισε, δηλώνει ενεργά παρούσα στη διεθνή προσπάθεια που έχει αναληφθεί, έχει επικυρώσει το Κιότο και συνεισφέρει στο φιλόδοξο πρόγραμμα της ΕΕ για την κλιματική αλλαγή.

Ανέφερε ακόμη ότι οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα θα τηρηθούν στο ακέραιο. Όλοι μαζί, οι υπερεθνικοί οργανισμοί, κράτη και κυβερνήσεις, οργανώσεις ενεργών πολιτών, επιστημονική κοινότητα μπορούμε να ανταποκριθούμε στη μεγάλη πρόκληση και να αποδείξουμε στην πράξη ότι ανάπτυξη και περιβάλλον μπορούν να συνυπάρξουν για το κοινό καλό, για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.

Ο καθηγητής Χρήστος Ζερεφός ανέφερε ότι αυτή η επιβράβευση ανήκει σε όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα στους Έλληνες επιστήμονες.

Ο κ. Ζερεφός απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι «ο πρωθυπουργός ενδιαφέρθηκε γενικά για τα ζητήματα των κλιματικών αλλαγών, για το ρόλο που παίξαμε στην επιτυχία που οδήγησε στο Νόμπελ Ειρήνης και για το μέλλον».

Σε ερώτηση αν πρότειναν κάποιο συγκεκριμένο μέτρο για την κυβερνητική πολιτική στο θέμα του περιβάλλοντος, ο κ. Ζερεφός ανέφερε «όχι, εμείς δεν κάνουμε πολιτική, εμείς κάνουμε επιστήμη».


ΑΠΕ - ΜΠΕ

Crude threat

May 15th 2008
From The Economist print edition

Buttonwood

Crude threat

"Μερικά χρόνια πριν, εκείνοι που προέβλεπαν ότι το πετρέλαιο θα έφθανε στα $100 ανά βαρέλι θεωρούνταν είτε καταστροφολόγοι είτε ως κυνηγοί της δημοσιότητας. Τώρα μερικοί προβλέπουν $200/βαρέλι και αντιμετωπίζονται υπερβολικά σοβαρά. Αν οι οικονομολόγοι είχαν ενημερωθεί νωρίτερα ότι το πετρέλαιο θα έφτανε σχεδόν τα $127, αναμφισβήτητα θα είχαν προβλέψει τρομερές οικονομικές συνέπειες. Αλλά η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, αν και "κροταλίζεται" από την υψηλή τιμή της ενέργειας, προχωρά ακόμα. .....

Υπάρχουν τρεις εξηγήσεις για τον περιορισμένο αντίκτυπο από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Ο πρώτος είναι ότι οι αναπτυγμένες οικονομίες σήμερα είναι αποδοτικότερες στη χρήση της ενέργειάς.......Μια δεύτερη θεωρία είναι ότι η άνοδος της τιμής του πετρελεαίου είναι σταθερή, δεν έγινε ξαφνικά, δίνοντας το χρόνο στην οικονομία να ρυθμίστει.......Η τρίτη εξήγηση αναφέρει ότι δεν είναι η αύξηση της τιμής του πετρελαίου που βλάπτει την παγκοσμία οικονομία, αλλά η επέκταση της παγκόσμιας οικονομίας που οδηγεί προς τα επάνω την τιμή του..............."

$100 Laptop Gets Redesigned

The new machine will have dual touch screens--and cheaper hardware.

Tossing aside its iconic green-and-white laptop with its distinctive antennas, One Laptop per Child (OLPC) is pursuing a smaller 2.0 version, scheduled for release in 2010, in which dual touch screens will replace the keypad. The new version will have lower power consumption and a $75 price--a figure that OLPC claims is achievable despite the fact that the current model, the XO, sells for nearly double the sum mentioned in its "$100 laptop" moniker.

With its hinged dual display, the new version could be used as a book, as a laptop with a touch-screen keypad, or as one continuous display when folded flat. "The display is going to get better and better, and it's key to the next generation," Nicholas Negroponte, founder of OLPC, said yesterday at a launch event at the MIT Media Lab.

Στης "ακρίβειας" τον καιρό.....

Φαίνεται ότι το Ελλάς - Γαλλία Συμμαχία επεκτείνεται και σε έως τώρα ανεξερεύνητους τόπους. Η θεματολογία των ειδήσεων στις δύο χώρες έχει κοινά σημεία. Αφορμή ένα άρθρο στον Ecοnomist της προηγούμενης εβδομάδας: France's cost of living, Purchasing-power disparity. Το άρθρο ασχολείται με τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει στη Γαλλία το γεγονός ότι τα γαλλικά γιαουρτάκια πωλούνται στη Γερμανία κατά 30% ακριβότερα από ότι στη Γαλλία. Κάτι ανάλογο με αυτό που ειπώθηκε και στη χώρα μας δηλαδή για τη φέτα και τα γιαούρτια.

Ωστόσο παρά τη δυσαρέσκεια των Γάλλων για τις υψηλές τιμές, δεν υποστηρίζουν ενθουσιωδώς τη νομοθετική πρωτοβουλία της Υπουργού των Οικονομικών Christine Lagarde για την ενίσχυση του ανταγωνισμού.

Ομιλία του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών στο Centre for Strategic and International Studies

"Παγκόσμια Οικονομία

Τους τελευταίους μήνες, γίνονται παντού αντιληπτές οι συνέπειες της επιβράδυνσης στην παγκόσμια οικονομία. Η χρηματοπιστωτική αναταραχή αποδείχθηκε ότι ήταν βαθύτερη, μεγαλύτερης έκτασης και διάρκειας από ό,τι θα μπορούσε να προβλεφθεί αρχικά....

Παγκόσμια Διακυβέρνηση

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα σε πολλές περιπτώσεις δεν ξεπερνούν μόνο τις δυνατότητες μιας -έστω και μεγάλης- χώρας, αλλά ακόμη και αυτές μεγάλων διακυβερνητικών σχηματισμών, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε απαιτούν διεθνή συντονισμό, μια κοινή διεθνή στρατηγικής και την ενίσχυση του πλαισίου παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα επιβλέπει την εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων.

Καθίσταται πλέον σαφές ότι χρειαζόμαστε ένα καινούριο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, στο οποίο θα μετέχουν ενεργά όλες οι μεγάλες χώρες και υπερεθνικοί σχηματισμοί: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και η Βραζιλία. Το σύστημα των διεθνών οργανισμών που δημιουργήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει φθάσει στα όριά του και χρειάζεται μεταρρύθμιση. Μεταρρύθμιση, που θα επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα διεθνή οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα.

Σε επίπεδο παγκόσμιας διακυβέρνησης, με την εξαίρεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η πρόοδος που έχει γίνει είναι ανεπαρκής. Ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης πρέπει να ισχύσει, που θα έχει τα εξής τέσσερα κύρια χαρακτηριστικά:

Αντιπροσωπευτικότητα: Ένα σύστημα, στο οποίο θα εκπροσωπούνται επαρκώς όλες οι χώρες
Έλεγχος: Το σύστημα θα πρέπει να λογοδοτεί για τις ενέργειες του στη διεθνή κοινότητα
Αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των μέτρων που προωθούνται
Επαρκή εποπτική εξουσία, για να διασφαλίζεται ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται θα εφαρμόζονται από όλους.

Το νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις εξής μεγάλες προκλήσεις:

Παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση......

Η δεύτερη πρόκληση είναι η προστασία του περιβάλλοντος.

Η τρίτη πρόκληση έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα πρόβλημα που διογκώθηκε από τις υφιστάμενες μακροοικονομικές ανισορροπίες και από συγκεκριμένες πολιτικές που σχεδιάσθηκαν για το περιβάλλον (π.χ. βιοκαύσιμα), οι οποίες οδήγησαν σε αύξηση των τιμών των τροφίμων.

......

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο

Στη συζήτηση αυτή, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι ένα χρήσιμο παράδειγμα, καθώς έχει εδραιώσει διαδικασίες που επιτρέπουν τη διεύρυνσή της, καθώς και την αποτελεσματική πολιτική και οικονομική συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών της. Επιπλέον, η Ε.Ε. έχει επιτύχει ένα σημαντικό βαθμό αποτελεσματικής διακυβέρνησης μέσα σε ένα πλαίσιο δημοκρατικών διαδικασιών που διασφαλίζει τα συμφέροντα των μελών της και βοηθά στην κατανόηση από τους πολίτες τους.

Είναι γεγονός, ότι παρά την μεγάλη κλίμακα κοινών πολιτικών, η κάθε χώρα της Ε.Ε. ακολουθεί το κοινωνικό μοντέλο που οι πολίτες της θεωρούν το πιο κατάλληλο. Στην Ε.Ε. υπάρχουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικά μοντέλα.

Το Σκανδιναβικό μοντέλο βασίζεται σε ένα κράτος πρόνοιας με έναν υψηλό βαθμό κοινωνικής προστασίας για όλους τους κατοίκους της χώρας. Η άλλη όψη του νομίσματος αυτού του μοντέλου είναι η υψηλή φορολογία. Η παρέμβαση στην αγορά της εργασίας είναι εκτεταμένη και κυρίως παρουσιάζεται σε μεγάλο βαθμό με τη μορφή κινήτρων για όσους αναζητούν εργασία.

Το Αγγλοσαξονικό μοντέλο που ακολουθείται από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία βασίζεται σε ένα πιο περιορισμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και σε πιο ευέλικτη αγορά εργασίας. Στόχος του κράτους είναι να διασφαλίζει ένα βασικό βιοτικό επίπεδο και να βοηθά όσους έχουν ανάγκη, περιορίζοντας τις επιπτώσεις γεγονότων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε φτώχεια, όπως είναι η ασθένεια, τα γηρατειά ή η ανεργία.


Το Ηπειρωτικό μοντέλο, που βρίσκεται σε χώρες όπως είναι η Γαλλία και η Γερμανία, προβλέπει την παροχή κοινωνικής βοήθειας μέσα από δημόσια ασφαλιστικά συστήματα. Σε αυτές τις χώρες, ο ρόλος της αγοράς στην παροχή κοινωνικής βοήθειας είναι περιορισμένος και η προστασία της απασχόλησης ισχυρή.

Το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στις Μεσογειακές χώρες συνδυάζει υψηλή νομοθετική προστασία για την εργασία με χαμηλότερα επίπεδα επιδομάτων και βοηθημάτων ανεργίας. Οι δαπάνες επικεντρώνονται περισσότερο στην πληρωμή συντάξεων για τους ηλικιωμένους και ο ρόλος της κοινωνικής υποστήριξης μέσα από διευρυμένα οικογενειακά δίκτυα παραμένει σημαντικός.

Και ένα πέμπτο, είναι το σύστημα των νέων χωρών της Ε.Ε., που είχαν προηγουμένως κεντρικά κατευθυνόμενες οικονομίες και λειτουργούν πλέον με βάση τις αρχές της οικονομίας της αγοράς. Το σύστημά τους είναι παρόμοιο με το Αγγλοσαξονικό, αλλά οι θεσμοί τους δεν έχουν την αντίστοιχη ωριμότητα.


Προοπτικές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης

Όσον αφορά τη Ν.Α. Ευρώπη, θα ήθελα να τονίσω την πεποίθησή μου ότι οι μελλοντικές προοπτικές της θα βελτιώνονται περαιτέρω. Εάν η Ιρλανδία ήταν το οικονομικό θαύμα στην Ευρώπη την περασμένη 20ετία, η Ν.Α. Ευρώπη μπορεί να γίνει το επόμενο οικονομικό θαύμα.

Όταν μιλάμε για τη Ν.Α. Ευρώπη, αναφερόμαστε σε μία περιοχή με περίπου 140 εκατομμύρια κατοίκους. Μια περιοχή, που αποτελείται από τις ακόλουθες χώρες (με αλφαβητική σειρά): Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ελλάδα, Μαυροβούνιο, Ρουμανία, Σερβία και Τουρκία. Από αυτές τις χώρες, η Ελλάδα και πρόσφατα η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι μέλη της Ε.Ε.

Με εξαίρεση την Ελλάδα και την Τουρκία, οι υπόλοιπες χώρες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 90 είχαν κεντρικά κατευθυνόμενες οικονομίες. Σήμερα όλες οι χώρες της περιοχής έχουν μικτές οικονομίες και αυτό αποδίδει. Οι λαοί των χωρών αυτών σήμερα απολαμβάνουν ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και έχουν περισσότερες ευκαιρίες. Θα σας παρουσιάσω μερικά οικονομικά στοιχεία, ώστε να δοθεί συνοπτικά η τρέχουσα οικονομική κατάσταση της περιοχής (θα αναφερθώ στα στοιχεία του 2006, καθώς για μερικές από τις γειτονικές χώρες δεν υπάρχουν ακόμα στοιχεία για το 2007).

Η Αλβανία έχει πληθυσμό 2,3 εκατομμύρια. Το 2006 το κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν περίπου ίσο με 3.600 δολάρια. Η Αλβανία έχει ένα ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης τα τελευταία πέντε χρόνια γύρω στο 6%.

Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχει πληθυσμό 4,6 εκατομμύρια, το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι περίπου 3.300 δολάρια και ο μέσος όρος οικονομικής ανάπτυξης τα τελευταία πέντε χρόνια γύρω στο 4,5%.

Η Βουλγαρία, η οποία εντάχθηκε στην Ε.Ε. το 2007 έχει πληθυσμό 7,7 εκατομμύρια, κατά κεφαλήν εισόδημα περίπου 5.000 δολάρια και ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 6% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η Κροατία με πληθυσμό 4,4 εκατομμύρια, είναι πιο ανεπτυγμένη οικονομία με κατά κεφαλήν εισόδημα περίπου 12.000 δολάρια και μέσο όρο οικονομικής ανάπτυξης περίπου 4,7% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η ΠΓΔΜ έχει πληθυσμό 2 εκατομμυρίων, κατά κεφαλήν εισόδημα περίπου 3.800 δολάρια και μέσο όρο οικονομικής ανάπτυξης 4,3% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η Ελλάδα έχει πληθυσμό 11 εκατομμύρια, κεφαλήν εισόδημα περίπου 32.300 δολάρια και μέσο όρο οικονομικής ανάπτυξης 4% τα τελευταία πέντε χρόνια. Για να γίνουν οι συγκρίσεις ευκολότερες, σημειώνω ότι οι ΗΠΑ είχαν κατά το 2007 κατά κεφαλήν εισόδημα 46.000 δολάρια.

Το Μαυροβούνιο έχει πληθυσμό ελάχιστα μικρότερο από 700.000 και κατά κεφαλήν εισόδημα 3.800 δολάρια.

Η Ρουμανία, η οποία εντάχθηκε στην ΕΕ μαζί με τη Βουλγαρία το 2007, έχει πληθυσμό περίπου 22 εκατομμυρίων, κατά κεφαλήν εισόδημα 7.000 δολάρια και μέσο όρο οικονομικής ανάπτυξης 6,5% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Η Σερβία έχει πληθυσμό 7,4 εκατομμυρίων, κατά κεφαλήν εισόδημα 4.500 δολάρια και ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης περίπου 6% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Τέλος, η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή με πληθυσμό 75 εκατ. Η οικονομία της αναπτύχθηκε σημαντικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Το κατά κεφαλήν εισόδημα της είναι περίπου 6.700 δολάρια και ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης ήταν 7% τα τελευταία πέντε χρόνια.

Βλέπουμε ότι η πλειοψηφία των χωρών της περιοχής έχουν ξεκινήσει από ένα πολύ χαμηλό επίπεδο αλλά εμφανίζουν σημαντική οικονομική ανάπτυξη. Οι μεταρρυθμίσεις οι οποίες έχουν εισαχθεί τα τελευταία χρόνια έχουν αποτελέσματα.

Επιπρόσθετα, οι σημαντικοί πόροι από την Ε.Ε. προς τα νέα κράτη-μέλη της, αλλά και προς τα κράτη της περιοχής που δεν είναι μέλη της, οδηγούν στην επιτάχυνση της οικονομικής τους ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία αναμένεται να αναβαθμίσουν σημαντικά τις υποδομές τους στην επόμενη 10ετία. Το γεγονός αυτό θα επηρεάσει θετικά την οικονομική ολοκλήρωση της περιοχής συνολικά και θα ενισχύσει περαιτέρω το εμπόριο και τις επενδύσεις.

Συγχρόνως, επενδυτικές ροές από το εξωτερικό κατευθύνονται στην περιοχή. Παρά το μη ευνοϊκό κλίμα την περίοδο που διανύουμε στην παγκόσμια οικονομία, αναμένεται ότι οι χώρες της Ν.Α. Ευρώπης θα συνεχίσουν να προσελκύουν σημαντικές ξένες επενδύσεις και να έχουν ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και ένας λόγος για αυτό είναι ότι η περιοχή έχει σημαντική στρατηγική θέση.

Ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα, ώστε η περιοχή να ενταχθεί με επιτυχία στην παγκόσμια οικονομία. Το κλειδί είναι οι μεταρρυθμίσεις, για να:

Βελτιωθεί περαιτέρω το επενδυτικό κλίμα και να αναπτυχθεί ο ιδιωτικός τομέας
Ενισχυθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των επιχειρήσεων και των εθνικών αρχών,
Αυξηθεί η εξωστρέφεια των οικονομιών τους,
Υποστηριχθούν μεγάλα έργα υποδομών στις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια,
Ενθαρρυνθούν οι τοπικές επιχειρήσεις να αποκτήσουν πρόσβαση σε διεθνείς αγορές κεφαλαίων και σε διεθνή τεχνογνωσία,
Αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή.
..

Ο Ρόλος της Ελλάδας στη Ν.Α. Ευρώπη

Η Ελλάδα, λόγω του οικονομικού της βάρους και της στρατηγικής που ακολουθούμε, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον οικονομικό μετασχηματισμό και την ανάπτυξη της περιοχής της Ν.Α. Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., της ευρωζώνης και του ΝΑΤΟ αλλά είναι επίσης ένας μεγάλος επενδυτής στις περισσότερες από τις γειτονικές μας χώρες. Βοηθήσαμε και βοηθούμε την ανάπτυξη των οικονομιών της περιοχής:

Βοηθήσαμε τις γειτονικές χώρες στη δύσκολη μεταβατική περίοδο προς το σύστημα της μεικτής οικονομίας
Εχουμε δεχθεί περισσότερους από 1,5 εκατομμύρια μετανάστες από γειτονικές χώρες και με τον τρόπο αυτό αποφεύχθηκε η εκδήλωση ανθρωπιστικής κρίσης
Στηρίξαμε την καθιέρωση δημοκρατικών διαδικασιών και θεσμών στην περιοχή
Στηρίξαμε την προσπάθεια της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας για ένταξή τους στην Ε.Ε.. Όπως και στηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική όλων των χωρών της περιοχής.
Οι επιχειρήσεις της Ελλάδας συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Περίπου 4.000 ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει πάνω από 20 δις. δολάρια στη Ν.Α. Ευρώπη, συμβάλλοντας έτσι στη σημαντική οικονομική και κοινωνική πρόοδο που σημείωσαν. Οι ελληνικές τράπεζες λειτουργούν περισσότερα από 3.000 καταστήματα στην περιοχή, βοηθώντας στο μετασχηματισμό του τραπεζικού συστήματος των γειτονικών χωρών και στη μεταφορά πολύτιμης τεχνογνωσίας.
Η Ελλάδα, με την εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού της προγράμματος, συμβάλλει στην ανάπτυξη της περιοχής."

Καθιέρωση βραβείου «Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης»

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE
Πέμπτη, 22 Μαϊου 2008 13:25

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεσμοθετεί νέο ετήσιο Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης, το οποίο θα απονέμεται σε πόλη που πρωτοστατεί στη φιλοπεριβαλλοντική διαβίωση στα αστικά κέντρα.

Η εναρκτήρια εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα, στα γραφεία της Επιτροπής των Περιφερειών στις Βρυξέλλες, όπου ο Επίτροπος Δήμας και ο Paddy Bourke, Δήμαρχος του Δουβλίνου και Πρόεδρος της Ένωσης Πρωτευουσών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υπογράψουν διακήρυξη για τη θεσμοθέτηση του βραβείου.

Οι πόλεις θα μπορούν στη συνέχεια να υποβάλλουν υποψηφιότητα για την επιλογή της Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης για τα έτη 2010 και 2011 συμπληρώνοντας ηλεκτρονικό έντυπο αίτησης. Στην εκδήλωση θα παραστούν επίσης ο κ. Jüri Ratas, πρώην Δήμαρχος του Tallinn και νυν Αντιπρόεδρος του εσθονικού Κοινοβουλίου - ο οποίος έθεσε τη βάση για τη θέσπιση του βραβείου τον Μάιο του 2006 - καθώς και άλλοι δήμαρχοι. Μπορούν να υποβάλουν υποψηφιότητα όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις με πληθυσμό άνω των 200.000 κατοίκων. Μία κριτική επιτροπή θα επιλέξει εντός του έτους τις νικήτριες πόλεις για το 2010 και το 2011.

Σκοπός του βραβείου είναι να βοηθήσει τις ευρωπαϊκές πόλεις να γίνουν πιο ελκυστικές και υγιεινές – να προσφέρουν «ποιότητα ζωής». Η δρομολόγηση του βραβείου συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας.

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας δήλωσε σχετικά: «Ελπίζω το βραβείο αυτό να αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για τις τοπικές κυβερνήσεις και αρχές να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων των ευρωπαϊκών πόλεων. Πολλές είναι οι πόλεις που έχουν δεσμευθεί ήδη να βελτιώσουν την προστασία του περιβάλλοντός τους. Είμαι βέβαιος ότι το συγκεκριμένο βραβείο θα ενθαρρύνει ακόμη περισσότερες να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα».

Φιλοπεριβαλλοντικοί πρωτοπόροι

Το 2010, για πρώτη φορά, θα επιλεγεί η ευρωπαϊκή πόλη που θα ανακηρυχθεί Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος αυτό. Το βραβείο θα απονεμηθεί σε μια πόλη που ανταποκρίνεται σταθερά σε υψηλού επιπέδου περιβαλλοντικά πρότυπα, έχει ως μόνιμο μέλημα τη λήψη φιλόδοξων μέτρων, την περαιτέρω βελτίωση του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη και μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για άλλες πόλεις και να συμβάλει στην υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.

H Ευρώπη των πόλεων

Το Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης είναι μια πρωτοβουλία για την προώθηση και την επιβράβευση των προσπαθειών αυτών. Προβάλλει τη βούληση μιας πόλης να επιλύσει περιβαλλοντικά προβλήματα - και την επιτυχία της – προκειμένου να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της και να μειώσει την επιβάρυνση που υφίσταται το παγκόσμιο περιβάλλον εξαιτίας τους. Αποτελεί κίνητρο για να αλληλοεμπνέονται οι πόλεις και να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές, ενώ ταυτόχρονα συναγωνίζονται.

Οι πράσινες πόλεις του μέλλοντος

Το βραβείο μπορούν να διεκδικήσουν τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, οι υποψήφιες χώρες (Τουρκία, ΠΓΔΜ και Κροατία), καθώς και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Ισλανδία, Νορβηγία και Λιχτενστάιν). Όλες οι πόλεις της ΕΕ με περισσότερους από 200.000 κατοίκους μπορούν να υποβάλλουν υποψηφιότητα για το Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης συμπληρώνοντας ένα ηλεκτρονικό έντυπο αίτησης.

Οι αιτήσεις θα αξιολογηθούν με βάση δέκα περιβαλλοντικά κριτήρια, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η κλιματική αλλαγή, οι μεταφορές, ο ατμοσφαιρικός αέρας, τα απόβλητα και τα ύδατα. Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων, τόσο για το 2010 όσο και για το 2011, λήγει την 1η Οκτωβρίου 2008, η δε απόφαση με βάση την επιλογή της κριτικής επιτροπής θα ληφθεί εντός του έτους.

Η κριτική επιτροπή απαρτίζεται από αντιπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, του ICLEI (Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την Αειφορία), της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας για τις Μεταφορές και το Περιβάλλον (T&E), της Ένωσης των Πρωτευουσών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Επιτροπής των Περιφερειών.

Η δρομολόγηση του Βραβείου Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης συμπίπτει φέτος με την Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας, δύο δε δείκτες που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των επιδόσεων των πόλεων συνδέονται με τη βιοποικιλότητα: ύπαρξη δημόσιων χώρων πρασίνου και αειφόρος χρήση γης.

Ιστορικό

Το Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης είναι το αποτέλεσμα πρωτοβουλίας που ανέλαβαν πόλεις με οικολογικό όραμα. Η ιδέα διαμορφώθηκε αρχικά σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Tallinn της Εσθονίας, στις 15 Μαΐου 2006, με πρωτοβουλία του κ.Jüri Ratas, πρώην Δημάρχου του Tallinn, όπου 15 ευρωπαϊκές πόλεις και η Ένωση Εσθονικών Πόλεων υπέγραψαν κοινό μνημόνιο συμφωνίας για τη θεσμοθέτηση βραβείου. Η πρωτοβουλία αυτή υποστηρίζεται τώρα από περισσότερες από 40 πόλεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται 21 πρωτεύουσες χωρών της ΕΕ.

Περισσότερες πληροφορίες:

Διαβάστε περισσότερα για το Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης στην ιστοσελίδα: www.europeangreencapital.eu

Δικτυακός τόπος της Επιτροπής για το αστικό περιβάλλον: http://ec.europa.eu/environment/urban/home_en.htm

Ελληνες: Αδιαφορία για συμμετοχή σε κόμματα και οργανώσεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Πέμπτη, 22 Μαϊου 2008

ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ για οργανωμένη συμμετοχή τους σε κόμματα και συνδικαλιστικές οργανώσεις εμφανίζονται οι Ελληνες, με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής σε κοινωνικές δραστηριότητες να καταγράφεται στην εκτέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων σύμφωνα με σχετική έρευνα της ΕΣΥΕ για το 2006.

Εννέα στους δέκα Ελληνες δεν συμμετείχαν ούτε μια φορά το χρόνο σε οργανωμένες κοινωνικές δραστηριότητες για το 2006 σύμφωνα με έρευνα της ΕΣΥΕ.

Σε ένα δείγμα 12.151 μελών νοικοκυριών, ηλικίας 16 ετών και άνω οι Ελληνες εμφανίζονται μάλλον αδιάφοροι για τις οργανωμένες κοινωνικές δραστηριότητες.

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας σε μέσα επίπεδα και με βάση το μέσο όρο και στα δύο φύλα η συμμετοχή σε κάθε επιμέρους κοινωνικές δραστηριότητες ή κατάταξη βγάζει πρώτη την εκπλήρωση των θρησκευτικών καθηκόντων των Ελλήνων. Συγκεκριμένα από τα συμπεράσματα της έρευνας προκύπτει ότι :

*Το 29,1% των ερωτηθέντων συμμετείχε σε δραστηριότητες θρησκευτικών ή εκκλησιαστικών οργανώσεων.

*Το 8,2% συμμετείχε σε δραστηριότητες ψυχαγωγικών ομάδων στις οποίες περιλαμβάνονται η συμμετοχή σε αθλητικούς συλλόγους ομίλους (π.χ. ποδοσφαίρου, μπάσκετ κ.λπ.) και σε ψυχαγωγικούς συλλόγους ή ομάδες (π.χ. εκμάθησης παραδοσιακών χορών ή διοργανώσεων εκθέσεων ζωγραφικής, χορωδίες κ.λπ.), συνήθως στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των Δήμων ή Κοινοτήτων και η συμμετοχή και χαρτοπαικτικές λέσχες.

* Μόλις το 5% συμμετείχε σε δραστηριότητες πολιτικών κομμάτων, εργατικών σωματείων/συνδικάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων (π.χ. δικηγορικός, ιατρικός σύλλογος, Επιμελητήρια κ.λπ.).

* Τέλος μόνο το 3,2% συμμετείχε σε δραστηριότητες φιλανθρωπικών οργανώσεων που αποσκοπούν στην οικονομική ενίσχυση φτωχών, αστέγων, ασθενών κ.λπ.

Τέλος στην ανάλυση με το διαχωρισμό πλουσίων φτωχών διαπιστώνεται ότι ο φτωχός πληθυσμός συμμετείχε λιγότερο σε δραστηριότητες οργανώσεων πολιτών απ' ό,τι ο μη φτωχός πληθυσμός.

Η μεγαλύτερη συμμετοχή τόσο του φτωχού όσο και του μη φτωχού πληθυσμού παρατηρήθηκε στις δραστηριότητες θρησκευτικών ή εκκλησιαστικών οργανώσεων σε ποσοστά 31,5% και 28,5%, αντίστοιχα.

Σε ό,τι αφορά, τη συμμετοχή σε δραστηριότητες πολιτικών κομμάτων, εργατικών σωματείων / συνδικάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων η διαφορά συμμετοχής φτωχών και μη φτωχών είναι μεγάλη.

Το ποσοστό συμμετοχής του μη φτωχού πληθυσμού στις παραπάνω δραστηριότητες ανέρχεται στο 5,7%, το οποίο υπερβαίνει κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες το αντίστοιχο ποσοστό συμμετοχής του φτωχού πληθυσμού στις ίδιες δραστηριότητες. Γενικότερα, παρατηρείται ότι από το σύνολο του πληθυσμού που συμμετέχει σε αυτού του είδους τις δραστηριότητες, το 90%, περίπου, ανήκει στην κατηγορία του μη φτωχού πληθυσμού.

Κρίσιμη η συμβολή της παγκοσμιοποίησης στην ανάπτυξη

Από τη Ναυτεμπορική - 22/5/2008

ΤΗΝ ΩΡΑ που οι ψηφοφόροι ανά τον κόσμο διαμαρτύρονται για τις αρνητικές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης στο βιοτικό τους επίπεδο, μία επιτροπή πολιτικών και οικονομικών ηγετών έρχεται να επισημάνει ότι η συμβολή της στην ανάπτυξη είναι κρίσιμη.

Η επιτροπή, που αποτελείται από 21 μέλη με επικεφαλής τον Νομπελίστα οικονομολόγο, Μάικλ Σπένσερ, ξόδεψε δύο χρόνια και 4 εκατ. δολάρια με την οικονομική στήριξη της Παγκόσμιας Τράπεζας προκειμένου να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα:

Γιατί πλουτίζουν μερικές μόνο χώρες, ενώ η πλειονότητα όχι; Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό που χρειάζονται οι φτωχότερες χώρες είναι να ανοίξουν περισσότερο τις αγορές τους στην παγκόσμια οικονομία, ώστε να ενισχύσουν την απασχόληση μέσω των εξαγωγών και να εισαγάγουν τις πολύτιμες για αυτές τεχνολογία και επενδύσεις.

Επισημαίνεται ωστόσο ότι η απελευθέρωση των αγορών θα πρέπει να συνοδεύεται και από παρέμβαση του κράτους σε έναν βαθμό. Οι πλουσιότερες χώρες χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό πολιτικών χωρίς να καταφεύγουν στον απόλυτο φιλελευθερισμό ή προστατευτισμό. Το συμπέρασμα ωστόσο εκείνο, που πυροδότησε τις περισσότερες αντιδράσεις ήταν ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν συνιστούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη.

Η φωνή της πλειοψηφίας

Από την Καθημερινή - 22/5/2008


Κραυγή αγωνίας των καθηγητών για ανοικτά πανεπιστήμια
Καταγγέλλουν τις μειοψηφικές ομάδες φοιτητών και διδασκόντων

«Οι λαθεμένες κομματικές και πολιτικές επιλογές έχουν καταντήσει το ελληνικό πανεπιστήμιο θλιβερή εξαίρεση στον ευρωπαϊκό χώρο. Οταν στις άλλες χώρες αναζητούν νέους δρόμους για τη γνώση και την έρευνα, εμείς κλείνουμε τα πανεπιστήμια». Την απόγνωσή τους για τη σημερινή κατάσταση των ελληνικών ΑΕΙ αποτύπωσαν χθες πανεπιστημιακοί που συμμετείχαν ενεργά στη λεγόμενη «Κίνηση των 1.000», η οποία πέρυσι είχε πρωτοστατήσει στον διάλογο υπέρ του νόμου-πλαισίου.

«Καλούμε τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, τις οικογένειες και τους φορολογουμένους να αποδοκιμάσουν και να απομονώσουν όσους ενεργούν και καλύπτουν τα φαινόμενα βίας» τονίζουν στο κείμενό τους οι πανεπιστημιακοί.

Το απόσπασμα του κειμένου τους τα συμπυκνώνει όλα: «Η επίθεση και η υπονόμευση κατά του δημόσιου πανεπιστήμιου, στην οποία πρωτοστατούν μειοψηφικές ομάδες φοιτητών και ένα μέρος της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών, έχει φτάσει πλέον σε καταστάσεις παροξυσμού και στην καταπάτηση στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων. Δυστυχώς όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτές οι μειοψηφίες, αλλά η κάλυψη που δίνουν ορισμένα κόμματα για λίγα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και κάποια ΜΜΕ για λίγα δέκατα τηλεθέασης».



Εις επίρρωσιν των όσων αυτονόητων διατυπώνουν οι πανεπιστημιακοί, αρκεί μία βόλτα σε κάποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα. Αποτελεί η εικόνα που αντικρύζει κανείς έστω και στο ελάχιστο κομμάτι της εικόνας που φαντάζεται ότι θα δει επισκεπτόμενος ένα ανώτατο (;) ίδρυμα εκπαίδευσης.

Αλήθεια γιατί στη χώρα μας όσο μεγαλώνει ο βαθμός εκπαίδευσης (δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο , ΤΕΙ, ΑΕΙ) τα στάνταρντς παρεχόμενων υπηρεσιών υποχωρούν; Τουλάχιστον αυτή είναι η εικόνα που έχει μείνει σε κάποιον που ολοκλήρωσε τις σπουδές του Λυκείου το 1993 και του ελληνικού ΑΕΙ το 1998;

Η νέα Έκθεση του IMD για την ανταγωνιστικότητα

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας 2008 του International Institute for Management Development (IMD) η Ελλάδα καταλαμβάνει την 42η θέση μεταξύ 55 χωρών και περιφερειών που μελετώνται από το IMD. Σημειώνει πτώση κατά έξι (6) θέσεις σε σχέση με την περυσινή κατάταξη.

Οι δέκα κορυφαίες χώρες με κριτήριο τη διεθνή ανταγωνιστικότητα είναι οι ΗΠΑ, η Σινγκαπούρη, το Χονγκ – Κονγκ, η Ελβετία, το Λουξεμβούργο, η Δανία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Σουηδία και η Ολλανδία.

Η Ελλάδα βρίσκεται πάνω από χώρες όπως η Ιταλία, η Ρωσία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Τουρκία, η Βραζιλία, η Κροατία κα. Ωστόσο υπολείπεται των: Βουλγαρία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Λιθουανία, Σλοβενία κα.

E-readiness rankings 2008

Δημοσιεύθηκε πρόσφατα η έκθεση E-readiness rankings 2008 από το Economist Intelligence Unit.

Η Ελλάδα βελτιώνει τη θέση της στη συγκεκριμένη έκθεση σε σχέση με πέρυσι και καταλαμβάνει την 30η θέση από την 32η πέρυσι. Βελτιώνει επίσης και τη βαθμολογία της από 6,31 πέρυσι σε 6,72. Η συγκεκριμένη κατάταξη φέρνει την Ελλάδα πάνω από την Ουγγαρία, τα ΗΑΕ, τη Σλοβακία, τη Λιθουανία, τη Λεττονία.

Στα ψιλά γράμματα

Είναι από αυτές τις ειδήσεις που περνούν στα πολύ ψιλά γράμματα των ελληνικών ΜΜΕ, αν περνούν και καθόλου. Ο Αμερικανός Greg Mortenson από την Minnesota μας θύμισε το μύθο του Αισώπου με τον ήλιο και τον άνεμο που συναγωνίζονταν για το ποιος θα βγάλει πιο εύκολα και γρήγορα τα ρούχα ενός ανθρώπου. Έτσι και ο Mortenson προτίμησε να χτίζει, αντί να βομβαρδίζει σχολεία....

True stories, May 1st 2008
From The Economist print edition

Hope and inspiration fuel the most popular biographies and autobiographies
WHEN Greg Mortenson, a six-foot-four night-nurse and mountaineer from Montana, first visited Pakistan in 1993 to climb K2, the world's second-highest peak, he failed in his mountain quest but ended up doing more to win hearts and minds in the region than any amount of official American propaganda.

Mr Mortenson began by planning a five-room school which, using local craftsmen and materials, he reckoned would cost $12,000 to build. Then he set about writing letters—to senators, to millionaires, to Oprah Winfrey and to a fellow footballer who, like him, had attended the University of South Dakota. In all he wrote 580 letters, and received a single cheque in the post (from the student footballer) for $100. But he never gave up.

Today Mr Mortenson has built 55 schools, as he says in his bestselling memoir, “Three Cups of Tea”, one school at a time. And still he has more to build. Who says you need guns to fight the war on terror?



Το βιβλίο του “Three Cups of Tea” βρίσκεται στην πρώτη θέση σε πωλήσεις παγκοσμίως στην κατηγορία βιβλίων βιογραφίες και αυτοβιογραφίες, σύμφωνα με το Amazon.com.

A new equilibrium 2

Τα ερωτήματα βέβαια που προκύπτουν είναι δύο:

- ποιος ο λόγος για τη δημιουργία ενός νέου σημείου ισορροπίας και φυσικά

- ποιος θα ωφεληθεί από το νέο σημείο ισορροπίας.

Η οικονομική επιστήμη ως γνωστόν είναι θεωρητική επιστήμη και τα σημεία ισορροπίας της είναι σχετικά, συνεπώς το νέο σημείο ισορροπίας το οποίο θα επανακαθορίσει την παγκόσμια τιμή υλικών αγαθών κάποιους θα ευνοήσει και κάποιους θα αδικήσει.

A new equilibrium

Η ανάλυση του Economist είναι σαφής και αποκαλυπτική. Στο άρθρο με τίτλο The silent tsunami, της 17ης Απριλίου 2008 αναφέρει: "Agriculture is now in limbo. The world of cheap food has gone. With luck and good policy, there will be a new equilibrium. The transition from one to the other is proving more costly and painful than anyone had expected. But the change is desirable, and governments should be seeking to ease the pain of transition, not to stop the process itself."

100 «ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»

Η πρώτη φάση του διαγωνισμού του ΣΚΑΪ για την ανάδειξη των 100 μεγαλύτερων Ελλήνων όλων των εποχών ολοκληρώθηκε.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει φαβορί, αουτσάιντερ, αλλά και δυσάρεστες εκπλήξεις....:


Αγγελόπουλος Θεόδωρος
Άγνωστος Στρατιώτης
Αισχύλος
Ανδρόνικος Μανόλης
Αριστοτέλης
Αριστοφάνης
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
Αρχιμήδης
Βαμβακάρης Μάρκος
Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος
Βέγγος Θανάσης
Βελουχιώτης Άρης
Βενιζέλος Ελευθέριος
Βουγιουκλάκη Αλίκη
Γκάλης Νίκος
Γλέζος Μανόλης
Γλύκατζη Αρβελέρ Ελένη
Δήμας Πύρρος
Δημόκριτος
Διάκος Αθανάσιος
Δραγούμης Ίων
Μουζάλα Έλενα
Ελύτης Οδυσσέας
Επίκουρος
Ευκλείδης
Ευρυπίδης
Ζαγοράκης Θοδωρής
Ηράκλειτος
Ηρόδοτος
Θαλής ο Μιλήσιος
Θεμιστοκλής
Θεοδωράκης Μίκης
Θεοτοκόπουλος Δομίνικος
Θουκυδίδης
Ιουστινιανός
Ιπποκράτης
Καβάφης Κωνσταντίνος
Καζαντζάκης Νικόλαος
Καζαντζίδης Στέλιος
Κάλλας Μαρία
Καποδίστριας Ιωάννης
Καραθεοδωρή Κωνσταντίνος
Καραϊσκάκης Γεώργιος
Καραμανλής Κωνσταντίνος
Καστοριάδης Κορνήλιος
Κλεισθένης
Κολοκοτρώνης Θεόδωρος
Κοραής Αδαμάντιος
Κοσμάς ο Αιτωλός
Κουν Κάρολος
Λαζόπουλος Λάκης
Λαμπράκης Γρηγόρης
Λεωνίδας
Λοϊζος Μάνος
Μακρυγιάννης Ιωάννης
Μαργιωρής Νικόλαος
Μέγας Αλέξανδρος
Μέγας Κωνσταντίνος
Μελάς Παύλος
Μερκούρη Μελίνα
Μεταξάς Ιωάννης
Μητρόπουλος Δημήτριος
Μπελογιάννης Νικόλαος
Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα
Νανόπουλος Δημήτριος
Ξυλούρης Νίκος
Όθων
Όμηρος
Παλαιολόγος Κωνσταντίνος
Παλαμάς Κωστής
Παναγούλης Αλέξανδρος
Παξινού Κατίνα
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος
Παπαδόπουλος Γεώργιος
Παπαθανασίου Βαγγέλης
Παπανδρέου Ανδρέας
Παπανδρέου Γεώργιος
Παπανικολάου Γεώργιος
Περικλής
Πλαστήρας Νικόλαος
Πλάτωνας
Πλήθων Γεμιστός Γεώργιος
Πραξιτέλης
Πυθαγόρας
Ρίτσος Γιάννης
Σεφέρης Γεώργιος
Σημίτης Κώστας
Σολωμός Διονύσιος
Σόλωνας
Σοφοκλής
Σωκράτης
Τρικούπης Χαρίλαος
Τσιτσάνης Βασίλης
Φειδίας
Φεραίος Ρήγας
Φίλιππος της Μακεδονίας
Φλωράκης Χαρίλαος
Χατζιδάκις Μάνος
Χορν Δημήτριος
Ωνάσης Αριστοτέλης