Ως γνωστόν, πολλές φορές μας χαρακτηρίζει, ως λαό, η υπερβολή τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες. Η υπερβολή χαρακτηρίζει και τις κρίσεις μας για τους ανθρώπους, τις προθέσεις τους και την πορεία τους.
Αν και θεωρώ την ανάπτυξη των blogs εξαιρετικά σπουδαία ευκαιρία για την ενίσχυση της δημοκρατίας και την επέκταση της ενημέρωσης σε χώρους που μέχρι τώρα αυτή δεν ήταν δυνατή, πιστεύω ότι και σε αυτόν τον τομέα κινδυνεύουμε να αγγίξουμε τα όρια της υπερβολής.
Και το λέω αυτό θέλοντας να σημειώσω ότι δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι με συγκεκντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας λύνεται το πρόβλημα της αναδάσωσης της Πάρνηθας, της Πελοπονήσου και των άλλων περιοχών της Χώρας.
Προσοχή μην εξαντληθεί η συνεισφορά μας σε συναντήσεις και συγκεντρώσεις.
Αν βγήκε ένα συμπεράσμα από τις φετινές καταστροφικές πυρκαγιές είναι ότι απαιτείται η ενεργοποίηση της κοινωνίας των πολιτών, η οποία θα συμβάλει άμεσα (με την καθημερινή συμμετοχή στα κοινά) ή έμμεσα (με τον έλεγχο της κεντρικής και τοπικής εξουσίας) στην βελτίωση της καθημερινότητας και τη διασφάλιση του φυσικού περιβάλλοντος και της κοινωνικής ευημερίας.
Το κράτος και ο κρατικός μηχανισμός δεν είναι απρόσωπα αποτελούνται από συγκεκριμένα άτομα (πιθανόν τους εαυτούς μας, τους συγγενείς, τους φίλους μας). Από εμάς εξαρτάται η αλλαγή και η βελτίωση. Πρέπει να γίνει πεποίθηση σε όλους μας ότι οφείλουμε να εργαζόμαστε, να δημιουργούμε και να επιβιώνουμε σε κάθε χώρο με αυξημένη κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία. Με σεβασμό στο διαφορετικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου