Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος του Γιώργου Παπανδρέου ήταν να δεχθεί να αναλάβει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ πριν την εκλογική αναμέτρηση του 2004. Έσωσε έτσι τον Σημίτη και οδηγήθηκε σε μία αναπόφευκτη ήττα. Από τότε ακολούθησαν και άλλα λάθη στρατηγικής μικρά ή μεγάλα (ψηφοδέλτια επικρατείας 2004 και 2007, επαναφορά φθαρμένων προσώπων στο προσκήνιο, κτλ), ωστόσο το ξεκίνημα με μία ήττα ήταν καθοριστικό. Ήταν αυτό που οι ποδοσφαιρόφιλοι λένε γκολ από τα αποδυτήρια. Με γκολ από τα αποδυτήρια φαίνεται ότι ξεκινά την διεκδίκηση της αρχηγίας του Κινήματος και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Προσπάθησε τη βραδιά των εκλογών να εκμεταλλευτεί το συναίσθημα και τη θλίψη των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, έπαιξε με τη φωτιά και τώρα φαίνεται να του γυρνά μπούμερανγκ. Επίσης, το γεγονός ότι οι κινήσεις του φαίνονται προσχεδιασμένες από καιρό και μάλιστα με τη στήριξη εξωπολιτικών κέντρων, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, μειώνει την απήχησή του και αφαιρεί πολύ από τη δυναμική που έχει ως πολιτική προσωπικότητα.
Αλήθεια αν δεν μπόρεσε ο Γιώργος Παπανδρέου να προσελκύσει στο ΠΑΣΟΚ κεντρώους, κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, γιατί θα το καταφέρει ο Βενιζέλος;
Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να έχει καλύτερη εναλλακτική από το Γιώργο Παπανδρέου. Ίσως και να μην είναι πρόβλημα αυτό. Ίσως η καλύτερη λύση για το ΠΑΣΟΚ να είναι ένας περισσότερο τολμηρός Παπανδρέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου