Μετρώντας την ευτυχία...

Όπως φαίνεται εκτός από την εμπιστοσύνη οι Δανοί πρωτεύουν και στην ευτυχία......http://www.economist.com/daily/chartgallery/PrinterFriendly.cfm?story_id=9030475

Ο καταλύτης της κοινωνικής ανέλιξης και ευημερίας

Έχουμε επισημάνει σε προηγούμενο post τη σημασία της εμπιστοσύνης για την ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου. Τα στοιχεία για τη χώρα μας είναι τουλάχιστον απογοητευτικά και αποκαλύπτουν τις ευθύνες όλων μας προς την ανατροπή αυτής της δυσάρεστης κατάστασης. Σύμφωνα με ειδική έκθεση του Ευρωβαρόμετρου μόλις το 37% των Ελλήνων εμπιστεύεται το συνάνθρωπό του. Την ίδια στιγμή ο μ.ο. για την ΕΕ βρίσκεται στο 60% και το ίδιο ποσοστό στη Δανία είναι 84%. Κάθε άλλο σχόλιο είναι περιττό.

Το κοινωνικό "δίχτυ" ενισχύει την παραγωγικότητα

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα η θεσμοθέτηση του ελάχιστου εγγυημένου μισθού ενισχύει την παραγωγικότητα.

Οι ανατροπές στην πολιτική

Το παρελθόν στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει αποδείξει ότι όταν κάποια κόμματα μένουν για καιρό στην εξουσία, αυτό συμβαίνει γιατί μπορούν να αλλάζουν και να προσαρμόζονται έτσι στα νέα δεδομένα και τις νέες απιτήσεις της κοινωνίας. Για να εμπιστευτούν οι πολίτες εκ νέου τον πολιτικό σχηματισμό που έχει κερδίσει στις τελευταίες εκλογικές μάχες θα πρέπει να επαναγοητευτούν από αυτόν. Δεν φτάνει μόνο η επιτυχία σε κάποιους τομείς του κυβερνητικού έργου. Αυτή την κατάσταση φαίνεται να αντιμετωπίζουν και οι Βρετανοί Εργατικοί. Μετά από την κυριαρχία Μπλαιρ, κινδυνεύουν να μείνουν εκτός εξουσίας μετά από αρκετά χρόνια, έχοντας ως αντίπαλο ένα φρέσκο και νέο πολιτικό, τον Κάμερον, ο οποίος αν μη τι άλλο σπάει τα όρια του κόμματός του και διεισδύει στους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους.
Έτσι, οι επιτυχίες του Γκόρντον Μπράουν δεν αρκούν για να δώσουν την απαιτούμενη φρεσκάδα στους Εργατικούς. Ο Μπράουν αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Κυβέρνησης Μπλαιρ, παρά τις διαφωνίες του και έχει ταυτιστεί με αυτή. Ωστόσο εξελίσσεται ως η βρετανική εκδοχή του Άκη Τσοχατζόπουλου, καλός για το κόμμα του, με ισχυρά ερείσματα εντός. Ωστόσο οι Εργατικοί χρειάζονται, ένα νέο πρόσωπο για να έχουν ελπίδες στις επόμενες εκλογές. Αυτό προφανώς υπονοούν και οι Financial Times υποστηρίζοντας ότι ο ανταγωνισμός στη διαδικασία διαδοχής του Μπλαιρ θα κάνει καλό στους Εργατικούς.

Η Ευρώπη περιμένει πολλά από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές

Ο "άξονας" Σρέντερ(νυν υψηλόβαθμο στέλεχος στη ρωσική Gazprom) - Σιράκ δεν κατάφερε να προωθήσει τη νέα ευρωπαϊκή Συνθήκη.
Κάθε εμπόδιο για καλό.
Ο "άξονας" Μέρκελ - Σαρκοζί (;) φαίνεται να έχει περισσότερο ενδιαφέρον. Δύο ευρωπαίοι ηγέτες με δυναμισμό, μέσα στην εποχή τους και με άποψη για τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια δρώμενα.

Φτάνει και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να κατανοήσουν ότι η Ευρώπη οφείλει να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα.

Εκλογές και εξωτερική πολιτική

Επειδή οι εθνικές εκλογές πλησιάζουν, καλό είναι να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε άρθρα όπως το σημερινό του δημοσιογράφου Αθανασίου Έλλις στην Καθημερινή. Άλλωστε θέματα εξωτερικής πολιτικής πολλές φορές έχουν κρίνει τις εκλογικές μάχες στο παρελθόν.