No comment......

Κυριακή, 6 Ιουνίου 2010


Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνη Σαμαρά,
στην Πολυθεματική Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη του κόμματος


...Η Ιδεολογία διαφέρει από την Πολιτική. Αλλά είναι απαραίτητη στην Πολιτική! Η Πολιτική είναι το σκάφος με το οποίο επιχειρούμε το «μεγάλο ταξίδι». Η Ιδεολογία είναι η «πυξίδα» και ο «χάρτης» με τα οποία χαράσσουμε πορεία. Πολιτική χωρίς Ιδεολογία είναι σκάφος δίχως πυξίδα.

Χρειαζόμαστε την Πολιτική για να κερδίζουμε μάχες. Αλλά χρειαζόμαστε την Ιδεολογία, για να μη χάνουμε τον εαυτό μας. Και το δρόμο μας…
.....* Αλλά αυτό είναι λάθος: Διότι σε πλείστες σφυγμομετρήσεις η μεγάλη πλειονότητα του Ελληνικού λαού, δεν προτιμά αυτά που υποστηρίζουν τα Αριστερά και Κεντροαριστερά Κόμματα.

-- Στο Σχέδιο Ανάν, για παράδειγμα, ήταν κατά 60% και πλέον αντίθετος ο Ελληνικός λαός με εκείνα που υποστήριζαν τότε όλες σχεδόν οι επίσημες φωνές. Ήταν τότε που ο Κώστας Καραμανλής από-ενοχοποίησε το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν. Ευτυχώς…

-- Στο Μακεδονικό, ο Ελληνικός λαός ήταν κατά 90% εναντίον όσων υποστήριζε μέγιστη μερίδα του πολιτικού κόσμου.

Σε αυτά τα δύο θέματα εκφράσαμε τη θέληση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ασκούσαν ιδεολογική τρομοκρατία για χρόνια. Και απομονώθηκαν. Εκείνοι, όχι εμείς .

-- Στο θέμα της κατάργησης του λεγόμενου Πανεπιστημιακού ασύλου και της αλλαγής του τρόπου λειτουργίας των Πανεπιστημίων, το ίδιο.

-- Στο θέμα των μεταναστών και της μαζικής πολιτογράφησής τους, το ίδιο.

Τελικά, ποιος εκφράζει το 60% και ποιος το 40%;

....Εμείς οφείλουμε να δείξουμε ότι δεν είμαστε το ίδιο, ούτε ότι εννοούμε το ίδιο πράγμα:

-- Όταν μιλάμε για Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν εννοούμε ισοπέδωση των πάντων, εννοούμε ευκαιρίες για όλους. Όχι ισότητα στη μιζέρια. Ισότητα στις ευκαιρίες.

-- Όταν μιλάμε για Ελευθερία, δεν εννοούμε ασυδοσία για οργανωμένες μειοψηφίες, εννοούμε σεβασμό στα δικαιώματα όλων.

-- Όταν μιλάμε για Ισονομία, δεν εννοούμε να είναι όλοι μόνο τυπικά ίσοι. Δεν εννοούμε στην πραγματικότητα κάποιοι να παραμένουν… «πιο ίσοι από τους άλλους». Εννοούμε ότι οι ίδιοι νόμοι θα ισχύουν για όλους. Και οι ίδιες κυρώσεις, όταν παραβιάζονται οι νόμοι. Κι ότι όποιος διαπράττει τροχαία παράβαση, είτε είναι ιδιώτης είτε υπουργική λιμουζίνα, την ίδια κλίση θα παίρνει.

-- Όταν μιλάμε για Αξιοκρατία, δεν εννοούμε να ελέγχουν τα πάντα τα «κυκλώματα». Εννοούμε να σπάσουν τα «κυκλώματα» παντού, και να έχουν ευκαιρίες όλοι και δυνατότητες διάκρισης οι καλύτεροι.

-- Όταν μιλάμε για Περιφερειακή πολιτική, δεν εννοούμε να μεταφέρουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή στην Περιφέρεια. Αλλά να φέρουμε ευκαιρίες, επενδύσεις, ανταγωνιστικότητα, υποδομές και επιχειρηματικότητα στην Περιφέρεια. Και αρμοδιότητες. Και πόρους. Όπως αυτές που δεν απέκτησε ποτέ ο «Καλλικράτης».

-- Όταν μιλάμε για Εξωτερική Πολιτική, δεν εννοούμε «κόκκινες γραμμές» που υποτίθεται ότι δημόσια υπερασπιζόμαστε, αλλά παρασκηνιακά παραβιάζουμε. Εννοούμε να διεκδικήσει η Ελλάδα ρόλους, συγκλίσεις και συνέργειες παντού. Και να προωθεί τα συμφέροντά της, εντός και εκτός Ευρώπης, με όλους τους πιθανούς εταίρους και με όλους τους δυνατούς τρόπους. Εννοούμε «κόκκινες γραμμές» που τις υπερασπιζόμαστε και «γαλάζιες γραμμές» που τις προωθούμε. Κι ότι είμαστε αξιόπιστοι και στις πρώτες και στις δεύτερες.

-- Όταν μιλάμε για Ανάπτυξη, δεν εννοούμε στατιστικούς δείκτες που «ευημερούν». Εννοούμε ανταγωνιστικότητα παντού, επενδύσεις σε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, ευκαιρίες για όλους και διάχυση ευκαιριών σε όλους.
....
Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:

-- Ανάπτυξη ή Κοινωνική Δικαιοσύνη. Θέλει Ανάπτυξη με Κοινωνική Δικαιοσύνη! Γιατί χωρίς Ανάπτυξη δεν μπορούν να υπάρξουν θέσεις εργασίας για όλους και «δίχτυ προστασίας» για τους αδύναμους. Αυτό είναι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός!

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:

-- Ελευθερία ή Δημόσια Ασφάλεια. Θέλει Ελευθερία με Δημόσια Ασφάλεια! Γιατί χωρίς Δημόσια Ασφάλεια, κανείς δεν νιώθει ελεύθερος. Χωρίς Δημόσια Ασφάλεια οργιάζει ο φόβος - δεν ανθεί η Ελευθερία.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:

-- Εξωτερική Πολιτική Ειρήνης ή Εξωτερική πολιτική Εθνικού συμφέροντος. Απαιτεί μιαν Εξωτερική Πολιτική που εξασφαλίζει την Ειρήνη επειδή ακριβώς εγγυάται το εθνικό συμφέρον. Επιδιώκουμε ειλικρινά, την έντιμη φιλία με τους γείτονές μας. Αλλά έντιμη φιλία δεν μπορεί να στηρίζεται σε casus belli . Κι όταν ενθαρρύνουμε εμείς οι ίδιοι όσους μας απειλούν, δεν φέρνουμε την Ειρήνη. Αποθρασύνουμε την απειλή που στρέφεται εναντίον μας. Δεν βρίσκουμε φίλους. Χάνουμε πιθανούς συμμάχους. Διότι κανείς δεν στηρίζει όποιον πρώτος αρνείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψεύτικο δίλημμα:

-- Ελλάδα ή Ευρώπη. Θέλει μιαν υπερήφανη Ελλάδα μέσα σε μιαν Ενωμένη Ευρώπη! Κανείς Μιτεράν, κανείς Σαρκοζί, Καμία Μέρκελ, κανένας Ντελόρ, δεν δέχθηκε και δεν θα δεχθεί ποτέ, να γίνει η χώρα του Νομαρχία μιας υπερεθνικής Αυτοκρατορίας. Συμμετέχουμε ισότιμα σε μια σύγκλιση λαών εθνικών κρατών, εθνικών πολιτισμών και εθνικών συμφερόντων. Αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση. Όχι η ισοπέδωση των διαφορετικών εθνών. Ενωμένη Ευρώπη είναι εθελοντική σύγκλιση με Ελευθερία και Δημοκρατία.

Η κοινωνία δεν δέχεται το δίλημμα:

-- Η δεχόμαστε την Ευρώπη ως έχει ή την απορρίπτουμε! Επιλέγει τη συμμετοχή και τη διεκδίκηση μέσα στην Ευρώπη. Απαιτεί αταλάντευτη ευρωπαϊκή στρατηγική, αλλά και θαρραλέα κριτική στις αδυναμίες της Ευρώπης. Στην Ευρώπη δεν συμμετέχουμε ως «επιδοτούμενοι παρίες». Συμμετέχουμε διεκδικώντας το μέλλον το δικό μας, και το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης:

....Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:

-- Έμφαση στα δικαιώματα ή στις υποχρεώσεις των πολιτών. Θέλει δικαιώματα για όλους με αντίστοιχες υποχρεώσεις απ’ όλους. Γιατί δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις, δεν είναι δημοκρατικά δικαιώματα είναι αντιδημοκρατικά Προνόμια! Και γιατί όσο περισσότερα προνόμια υπάρχουν για κάποιους, τόσο υπονομεύονται τα δικαιώματα των πολλών.

Η κοινωνία δεν δέχεται το ψευτοδίλημμα:

-- Πατριωτισμός ή Ανάπτυξη. Θέλει καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της, γιατί αγαπά τον τόπο της. Μόνο όποιος αγαπά την Πατρίδα του επενδύει στον τόπο του, σέβεται τους κανόνες και τις υποχρεώσεις του, προασπίζεται την Ελευθερία και το εθνικό συμφέρον, υποτάσσεται στο δημόσιο συμφέρον. Όποιος δεν αγαπά τον τόπο του, δεν σέβεται τίποτε, λεηλατεί το Περιβάλλον, κλέβει τους φόρους, «λαδώνει» τους δημόσιους λειτουργούς, αρπάζει ότι προλάβει!

Αρπάζει, δεν παράγει. Λεηλατεί, δεν δημιουργεί πλούτο…

Μια κοινωνία «αρπακτικών» δεν αναπτύσσεται, τρώει τις σάρκες της. Μόνο μια κοινωνία ελεύθερων πολιτών και ελεύθερων δημιουργών μπορεί να αναπτυχθεί με Αειφορία, με ανταγωνιστικότητα και κοινωνική συνοχή.
Όλα αυτά είναι Κοινωνικός φιλελευθερισμός. Κι όσοι αυτά υπερασπίζονται δεν έχουν ανάγκη να κάνουν ειδική προσπάθεια προκειμένου να κερδίσουν το χώρο του Κέντρου ή της Δεξιάς ή της Αριστεράς. Εκφράζουν ολόκληρη την κοινωνία!

Εκφράζουν τις ανάγκες της, τις αγωνίες της, αλλά και τις φιλοδοξίες της. Αναζητούν τη μεγάλη υπέρβαση με τις αναγκαίες συνθέσεις, πέρα από ξεπερασμένα ιδεολογικά τείχη.

Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός αυτό ακριβώς κάνει: Καταργεί τα ψεύτικα διλήμματα και αναδεικνύει τις μεγάλες συνθέσεις. Που έχει ανάγκη η Ελλάδα.

Φίλες και φίλοι,

Δεν σας ζητώ να πιστέψετε σε ένα «κλειστό ιδεολογικό δόγμα». Σας ζητώ να πιστέψουμε και να προβάλλουμε ένα ανοικτό σύστημα ιδεών, αξιών και αρχών, που έχει πηγή έμπνευσης την Ελλάδα:

Από τον Σωκράτη και την παροιμιώδη προσήλωσή του στους Νόμους της Πόλης,

ως τον Πλάτωνα και την προσήλωσή του στην αλήθεια της Πνευματικής Αναζήτησης,

ως τον Αριστοτέλη και την υποδειγματική προσήλωσή του στο Λόγο,

ως τον Θουκυδίδη και τον πρωτοποριακό Ρεαλισμό του,

ως τους νεοπλατωνικούς των Ρωμαϊκών χρόνων, που θεμελίωσαν την πνευματική παράδοση ολόκληρης της Ευρώπης,

ως τα μεγάλα πνεύματα της Αναγέννησης που είχαν πηγή έμπνευσης την Αρχαία Ελλάδα, τον Πλάτωνα, τον Ευκλείδη, τον Αρχιμήδη και τον Εύδοξο,

ως το Διαφωτισμό,

ως τα μεγάλα φιλοσοφικά ρεύματα και τα μεγάλα επαναστατικά κινήματα του 17ου και του 18ου αιώνα, που είχαν πάντα τις πνευματικές τους ρίζες στην Ελλάδα.

Όσοι λαοί ενστερνίστηκαν τις φιλελεύθερες ιδέες πρόκοψαν. Κι όσα κόμματα τις έκαναν σημαία τους, κέρδισαν την εξουσία στις χώρες τους, ξεπέρασαν αδιέξοδα και κατάφεραν μεγάλα αναπτυξιακά επιτεύγματα.

Φίλες και φίλοι,

Δεν σας ζητώ να πιστέψετε σε κάποιο «κλειστό δόγμα». Σας ζητώ να πιστέψετε στον εαυτό σας. Στην Πατρίδα μας. Στην μεγάλη Παράταξή μας. Στα ιδανικά του Κοινωνικού φιλελευθερισμού. Που συμπυκνώνουν την καλύτερη παράδοση της Ελλάδας, και τις παρακαταθήκες Ελευθερίας όλου του κόσμου.

Σας καλώ να γίνουμε ξανά υπερήφανοι γι’ αυτά τα ιδανικά. Να τα υπερασπιζόμαστε και να τα προβάλλουμε. Να πείσουμε τους γύρω μας.

Να τα πιστέψουμε, όχι από συνήθεια. Αλλά από επίγνωση ότι αυτή είναι η ασφαλής πυξίδα της δύσκολης πορείας μας.

-- Πίστη για να αντλήσουμε Ελπίδα εμείς, μετά από μια βαριά ήττα.

-- Και για να δώσουμε Ελπίδα στην Ελλάδα, μέσα σε μια τόσο δραματική κρίση.

Η Ελπίδα είναι το πιο ανίκητο όπλο. Και η Πίστη σε ιδανικά είναι το πιο σταθερό θεμέλιο της Ελπίδας.

Η Ιδεολογία μας πια δεν είναι «κρυφή», δεν είναι «υπό απαγόρευση». Είναι σημαία που μας τονώνει και μας ενώνει.

Η ιδέες μας δεν είναι πια «ταμπού». Είναι η μεγάλη μας δύναμη. Είναι το ανίκητο όπλο στον αγώνα μας για την αναγέννηση της Ελλάδας.

Παντού αλλού οι ιδέες αυτές θριαμβεύουν. Καιρός να νικήσουν και στην Ελλάδα. Εδώ γεννήθηκαν κάποτε. Εδώ επιστρέφουν σήμερα.

......