Του Ηλια Σιακανταρη
Στο γύρισμα του αιώνα, ο ευφυής Χάρι Μαρκόπουλος πήρε την εντολή από τους προϊσταμένους του στην επενδυτική εταιρεία όπου δούλευε να αποκρυπτογραφήσει την επενδυτική στρατηγική του ανταγωνιστή Μπέρνι Μέιντοφ, του Μίδα της Wall Street. Μια στρατηγική που έδινε στην αποκλειστική του πελατεία εντυπωσιακές αποδόσεις, ακόμα κι όταν όλοι οι δείκτες έπεφταν. Η εντολή έγινε εμμονή – κι αφού απέκλεισε μαθηματικά τα άλλα ενδεχόμενα, συμπέρανε ότι ο Μέιντοφ ήταν απάτη. Και μάλιστα, χονδροειδής.
Η έρευνα του Μαρκόπουλος ήταν η πρώτη επιστημονική απόδειξη της διαφθοράς του αχαλίνωτου καπιταλισμού: επί εννέα χρόνια προσπαθούσε να μοιραστεί τα συμπεράσματά του με εκείνους που ήταν σε θέση να κάνουν κάτι.
Μάταια μέχρι την Τετάρτη, όταν κατέθεσε σε επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων ένα χρονικό - κόλαφο για το άλλοτε μεγαλύτερο ιδιωτικό επενδυτικό όχημα του πλανήτη.
Το κείμενο της κατάθεσής του, αν δεν ανήκε στα πρακτικά κοινοβουλευτικής επιτροπής, θα ήταν πρωτόλειο σενάριο για χολιγουντιανή ταινία τύπου «The Insider», «Syriana» ή «Ζ». Τα αποσπάσματα που «ανέβηκαν» στο youtube έχουν όλα πέντε αστέρια αξιολόγησης.
Είστε ένας σύγχρονος Eλληνας ήρωας, του είπε η Τζάκι Σπιρ, δημοκρατική βουλευτής της Καλιφόρνιας, όταν ολοκλήρωσε – και στην αίθουσα της Επιτροπής μύρισε Οσκαρ…
«Ο κόσμος νομίζει ότι είμαι ήρωας», είπε ο Μαρκόπουλος, «όμως, δεν σταμάτησα εγώ τον Μέιντοφ, μόνος του σταμάτησε τον εαυτό του…».
Για την ακρίβεια, ήταν η κρίση που έβαλε τέλος στη μεγαλύτερη απάτη της ιστορίας και οι μαζικές αιτήσεις απόσυρσης κεφαλαίων της αποκλειστικής του πελατείας, η οποία επένδυε στον πιο ασφαλή –αν και αδιαφανή επενδυτικό οίκο– με κλειστά μάτια…
Τα λεφτά τους, όμως, πήγαιναν σε προηγούμενους επενδυτές με την ταμπέλα «αποδόσεις», χωρίς ποτέ να μπουν στην αγορά…
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές –9 το πρωί της Πέμπτης στην Αθήνα, μεσονύχτι στην Αμερική– εξελίσσεται το επόμενο «μπλοκμπάστερ» του Χόλιγουντ: πρωταγωνιστής, ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να προταθεί άνετα ως «O πιο Μεγάλος Eλληνας», ο άνθρωπος που είδε την απάτη της απληστίας και την αποκαλεί με το όνομά της από το 2000. Ακολούθησαν οκτώ χρόνια δόξας για τα hedge funds… Τα σκουπιδιάρικα καθαρίζουν τους έρημους δρόμους της Ουάσιγκτον, τα καπάκια των υπονόμων καπνίζουν στον παγωμένο αέρα και ο ήρωας προσπαθεί να ηρεμήσει στο ξενοδοχείο του μετά την κατάθεσή του που γέννησε πηχυαίους τίτλους σε όλο τον πλανήτη.
Μπροστά στους αντιπροσώπους, ο Μαρκόπουλος απέδειξε ότι η «θρυλική» Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η τρομερή SEC, ο εφιάλτης της Μάρθας Στούαρντ και της Ζήμενς, δεν είχε καν την επάρκεια ή το ηθικό βάρος να παρακολουθήσει το μεγάλο παιχνίδι που έπαιζαν για χρόνια παράγοντες της Wall Street. Αλλά ακόμα κι όταν της έδωσαν τα στοιχεία στο πιάτο, δεν ήξερε τι να τα κάνει.
Ο Μαρκόπουλος είπε στους έκπληκτους βουλευτές ότι προθυμοποιήθηκε να πάει ο ίδιος «undercover», μυστικός πράκτορας, για να ξεσκεπάσει την υπόθεση από μέσα. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σταμάτησε να απαντάει στα τηλεφωνήματα και στα emails του. Ακόμα και σήμερα, έχει την αυθάδεια να επιμένει ότι «δεν θα κάνει κανένα σχόλιο…».
Ο άνθρωπος δεν είχε απέναντί του μόνο την Eπιτροπή Kεφαλαιαγοράς, αλλά και τον ίδιο το Μπέρνι Μέιντοφ, τον Λεξ Λούθορ της Νέας Υόρκης. Ο μυστηριώδης, πρώην επικεφαλής του NASDAQ είχε «πιασμένες» όλες τις ελεγκτικές καρέκλες του Μανχάταν – μέσω φίλων, «υπαλλήλων», ακόμα και συγγενών…
Είχε ακόμη απέναντί του το οργανωμένο έγκλημα, που σε υποθέσεις τέτοιου μεγέθους προσαρμόζεται σε δεκανίκι των υπερ-πλουσίων απατεώνων. Ο Μαρκόπολος κατέθεσε ότι αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια ο ίδιος και οι τρεις εθελοντές βοηθοί του ένιωσαν πως η ζωή τους κινδυνεύει…
Τα βάζει ακόμα με τη ναυαρχίδα του οικονομικού ρεπορτάζ, της αμερικανικής δημοσιογραφίας. Κατέθεσε ότι είχε δώσει τα στοιχεία στον δημοσιογράφο της Wall Street Journal, Τζον Γουίλκε, όμως επί τρία χρόνια –και παρά την πρόθεση του συντάκτη– η εφημερίδα πάγωσε την έρευνα για το θέμα και, φυσικά, δεν δημοσίευσε ούτε λέξη…
Δεν είχε τελειώσει, η επόμενη μέρα ήταν επίσης δύσκολη. Ο Μαρκόπουλος υποσχέθηκε ότι θα αποκαλύψει τη δεύτερη απάτη «Πόνζι», της τάξεως δισεκατομμυρίων. Μαζί αποκάλυψε και μια ντουζίνα ευρωπαϊκών funds –πολλά από αυτά αρκετά αδιαφανή– που ήταν ενδιάμεσοι σταθμοί για τα χρήματα εστεμμένων αλλά και νεόπλουτων, Ρώσων μεγιστάνων ή απλώς «πλουσίων με άκρες» οι οποίοι προσελκύστηκαν από την υπόσχεση σταθερών, εντυπωσιακών αποδόσεων για τα κεφάλαιά τους, βρέξει - χιονίσει. Μεταξύ τους και δύο ελληνικά, με έδρα το Κεφαλάρι και το Κολωνάκι...
Η Boston Globe γράφει γι’ αυτόν: «…ελπίζει ότι ο θόρυβος γύρω από το πρόσωπό του θα καταλαγιάσει σύντομα, ώστε να μπορεί να επανέλθει σε χαμηλό προφίλ… Τώρα εργάζεται στην αποκάλυψη περιπτώσεων εταιρικών ατασθαλιών, κάνει λογιστική έρευνα για λογαριασμό δικηγόρων και αυτή είναι μια εργασία, λέει, που γίνεται καλύτερα όταν εξασφαλίζεται κάποιος βαθμός ανωνυμίας…».
Ευσεβείς πόθοι: Η επίτιμη πρόσκληση για το KODAC THEATER του L.A. έχει δρομολογηθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου