Η διεθνής οικονομική συγκυρία είναι χωρίς αμφιβολία ανησυχητική και εν πολλοίς πρωτόγνωρη. Η χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ «χτύπησε», απρόσμενα, μεγαθήρια του τραπεζικού συστήματος, κλόνισε την εμπιστοσύνη καταθετών και επενδυτών και προξένησε διεθνώς πανικό και ανασφάλεια για το ποιο θα είναι το επόμενο θύμα. Η μετεξέλιξή της, πλέον, σε κρίση της πραγματικής οικονομίας αποτελεί εδώ και καιρό ένα διεθνές πρόβλημα.
Και στην τρέχουσα φάση, όπως συμβαίνει σε κάθε κρίση, εμφανίζονται τουλάχιστον δύο είδη αντιδράσεων. Η μία αντίδραση την αντιμετωπίζει ως μια μεγάλη απειλή και η άλλη ως μια ευκαιρία. Μοιάζουν τα δύο είδη αντιδράσεων με τη στάση αυτών που βλέπουν ένα ποτήρι μισοάδειο και αυτών που το βλέπουν μισογεμάτο. Ίσως γι’ αυτό οι Κινέζοι, θέλοντας να δείξουν το διττό της χαρακτήρα, χρησιμοποιούν για τη λέξη κρίση ένα ιδεόγραμμα που αποτελείται από δύο συνθετικά. Το ένα απεικονίζουν τον «κίνδυνο» και το άλλο την «ευκαιρία».
Έτσι και την τρέχουσα οικονομική κρίση υπάρχουν κάποιοι που την βλέπουν ως έναν τεράστιο κίνδυνο για την προσωπική τους περιουσία και τις επενδύσεις τους, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που ψάχνουν για τις νέες ευκαιρίες που δημιουργούνται.
Κατ’ αναλογία το ίδιο ισχύει και για τις εθνικές οικονομίες. Μέσα σε αυτό το πολύ δύσκολο περιβάλλον κάποιες οικονομίες αντέχουν περισσότερο από κάποιες άλλες. Κάποιες οικονομίες ψάχνουν ακόμη και για νέες ευκαιρίες, ενώ άλλες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Η οικονομία της Ισλανδίας για παράδειγμα κατέρρευσε, παρ’ ότι στην πρόσφατη Έκθεση Ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ κατείχε την 20η θέση μεταξύ 134 οικονομιών. Σοβαρά προβλήματα φαίνεται να αντιμετωπίζει και η οικονομία της Ουγγαρίας (στην 62η θέση στη σχετική έκθεση). Θυμίζουμε ότι η χώρα μας σε αυτή την Έκθεση κατέχει την 67η θέση.
Το γεγονός είναι ότι η τρέχουσα κρίση, που δημιούργησε και δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις εθνικές οικονομίες, μεταβάλλει τα οικονομικά δεδομένα, αλλά και τα κριτήρια αξιολόγησης της οικονομικής σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας μιας οικονομίας. Ίσως αυτό να συμβαίνει προσωρινά, όμως σίγουρα συμβαίνει. Σε αυτή τη δύσκολη, λοιπόν, συγκυρία η ελληνική οικονομία, συγκρινόμενη με άλλες οικονομίες της ίδιας δυναμικότητας, έχει δείξει στοιχεία αντοχής. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, αλλά προσελκύει κεφάλαια ευρωπαίων καταθετών. Τα ποσά που έχουν εισρεύσει σε προθεσμιακές καταθέσεις στα πιστωτικά ιδρύματα της Ελλάδας από την αρχή του έτους υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 1 δισ. €.
Δεν είναι επίσης τυχαίο και σίγουρα καθόλου ευκαταφρόνητο το γεγονός ότι η Ελλάδα φέτος καταγράφει μέσο ρυθμό ανάπτυξης στο 3,5%, ο οποίος είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Ευρωζώνη μετά από αυτόν της Κύπρου. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι οικονομίες της Ιρλανδίας, της Λετονίας και της Εσθονίας βρίσκονται σε ύφεση και η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία καταγράφουν συρρίκνωση σε μηνιαίο επίπεδο.
Ακόμη και η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το 2009 που προβλέπει συρρίκνωση 0,1% για το Ηνωμένο Βασίλειο και 0,6% για την Ιρλανδία, εκτιμά ανάπτυξη 0,2% για το σύνολο της Ευρωζώνης και 2% ανάπτυξη για την Ελλάδα, δηλαδή δέκα φορές μεγαλύτερη αυτής της Ευρωζώνης. Σίγουρα οι διεθνείς προοπτικές για το 2009 δεν είναι αισιόδοξες, ωστόσο δεδομένων των συνθηκών κρίνεται και η σχετική αντίσταση κάθε οικονομίας. Σε αυτό το πλαίσιο η ελληνική οικονομία αντιστέκεται ισχυρά απέναντι στην τρέχουσα κρίση.
Εν μέσω διεθνούς οικονομικής θυέλλης, είναι ευκαιρία να προβάλουμε, τώρα περισσότερο από ποτέ, αυτά τα θετικά στοιχεία, τα οποία συνιστούν ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα, ώστε η χώρα μας να ενδυναμώσει την εικόνα του ασφαλούς επενδυτικού προορισμού. Να προβάλουμε την επενδυτική ασφάλεια και τη σχετικά υψηλή ανάπτυξη που προσφέρει στους επίδοξους επενδυτές ώστε να προσελκύσει κεφάλαια που επιζητούν την ασφάλεια, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Έτσι αξιοποιούμε μία ευκαιρία που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να τοποθετηθεί μετά την οικονομική κρίση σε καλύτερη θέση, περισσότερο ανταγωνιστική, από αυτή που ήταν πριν από την κρίση.
Θα βοηθούσε λοιπόν όλοι να αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματα στη σωστή τους διάσταση, χωρίς υπερβολές και να βρεθούμε μεταξύ αυτών που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και την κρίση ως ευκαιρία. Άλλωστε η οικονομία είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα ψυχολογίας και ας μην ξεχνάμε ότι ο κανόνας της σύγκρισης είναι ισχυρότατος σε κάθε διαδικασία αξιολόγησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου